Οι φυλές της κυπριακής παραλίας (που αγαπάμε κομματάκι περισσότερο)

Οι φυλές της κυπριακής παραλίας (που αγαπάμε κομματάκι περισσότερο)

Οι φυλές της κυπριακής παραλίας (που αγαπάμε κομματάκι περισσότερο)
Ζείτε και μας καθοδηγείτε

Τους λατρεύουμε, τους γουστάρουμε, είναι ανεπανάληπτοι και κάνουν τα καλοκαίρια μας επί της άμμου ομορφότερα. Κουβέντα να γίνεται αλλά την δόση αλήθειας στο παρακάτω, μην πεις, μπορείς να την διακρίνεις.

Του Νίκου Κωνσταντίνου

Ο μπρατσάκιας

Αν οι φυλές της παραλίας ήταν ζώα, αυτός θα κατατασσόταν στα προιστορικά. Τον ξέρεις, μεγάλωσες μαζί του, έχεις πάρει μάτι τα παιδιά του και -τώρα πλέον- μπορείς να απολαμβάνεις και τα εγγόνια του. Είναι εκείνος ο 20κάτι τύπος με το 0% λίπος που έχει τιγκάρει την πλάση ολόκληρη με κόκονατ όιλ για να διαγράφεται εντυπωσιακά ο κάθε μυς στο κορμί του. Ευθυτενής και γυαλιστερός, περπατάει σαν παγώνι επί της ακτής και σπάνια θα δεις τα μπράτσα του να κλείνουν γιατί πολύ απλά αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Συνοδεύεται κυρίως από αντίστοιχη γκομενίτσα που αρέσκεται στο ένα-faux-απ’ όλα και σπαταλά την περισσότερή του ώρα στην παραλία να φωτογραφίζεται ο ίδιος και η πραμάτεια του γιατί έχει ένα ίνστα να συντηρήσει.

Η βαμμένη

Αν είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να ποινικοποιηθεί είναι να κατεβαίνει ο κόσμος ντυμένος και με συμπεριφορά λατέρνας σε παραλίες και ακτές. Η “βαμμένη” είναι ένα παράδειγμα τύπισσας που τα ‘χει ~~κάψει ~~βάψει για να μας αποδείξει πως τα εξώφυλλα του Sports Illustrated μπορούν να γίνουν πραγματικότητα. Η βλεφαρίδα τσίτα, το κοκκινάδι κατακόκκινο και το νύχι φλουό σ’ αυτή την υπέροχη πανδαισία χρωμάτων και μπλιγκ που θα απολαύσεις να κάνει πασαρέλα πάνω στην καυτή άμμο ελπίζοντας ότι θα αυξήσει περαιτέρω την θερμοκρασία.

Φωτογραφίζεται ο ίδιος και η πραμάτεια του γιατί έχει ένα ίνστα να συντηρήσει

Ο ρακετάκιας

Μην τον συγχίζεται με τον μπρατσάκια, είναι άλλος αυτός. Ο ρακετάκιας είναι γέννημα-θρέμα και καλά του coolness και εκτός απ’ τις ξύλινες ρακέτες του ενδείκνυται να κουβαλάει και καμιά σανίδα, καμιά μπάλα του βόλει, κάτι αθλητικό ρε παιδί μου, να κινούμαστε. Ο ρακετάκιας είναι ο σπορτίφ της παραλίας και ενίοτε πιο ενοχλητικός κι απ’ τον μικρό Γιαννάκη που τσιρίζει “καλάάάάάά” στην μητέρα του που τον φωνάζει να παραμείνει κάπου κοντά της για να τον βλέπει. Μην τον κοιτάς που σε κοιτάει αν το κοιτάς γιατί θέλει να πιστεύει πως δεν τον είδες που σε έψαχνε να δει αν τον βλέπεις.

Ξέρει τους πάντες, δεν πληρώνει ποτέ, θεωρεί πως η παραλία είναι δική του και μας την δανείζει

Ο παράγων

Κατεβαίνει Σειρήνα και χαιρετάει τον μπάρμαν, τους θαμώνες, τα γκαρσόνια και κάτι κάκτους εκεί στην γωνία αριστερά. Ξέρει τους πάντες, δεν πληρώνει ποτέ, θεωρεί πως η παραλία είναι δική του και μας την δανείζει και επιπλέον είναι φασαριόζος, όπως προνοεί γενικότερα το κραγμένο public relations. Όλοι τον χαιρετούμε και όλοι τον σχολιάζουμε αλλά αυτός χέστηκε με το συμπάθειο, συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του μέχρι να έρθει το Φθινόπωρο και να μεταφερθεί σε χώρους κλειστούς για να συνεχίσει το έργο του: Να υποδύεται και να νιώθει πως είναι παράγοντας.

Να διοργανώσεις ένα quick έρανο επί της άμμου να μαζέψετε όλοι μαζί ένα πενηνταεύρω και να τους παραπέμψεις σε δωμάτιο ξενοδοχείου

Τα ερωτευμενάκια

Πιτσουνάκια ηλιοκαμμένα, πρόσφατο φλερτ, εμβρυακή σχέση, αγάπη του καλοκαιριού, ζουν το δικό τους Grease, όλα καλά. Μέχρι που το θέαμα αρχίζει να μοιάζει με ταινία που δεν τελειώνει και αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν θα ήταν φρόνιμο να διοργανώσεις ένα quick έρανο επί της άμμου να μαζέψετε όλοι μαζί ένα πενηνταεύρω και να τους παραπέμψεις σε δωμάτιο ξενοδοχείου να ολοκληρώσουν τον έρωτά τους. Make love, not war είπαμε αλλά όχι στην διπλανή ξαπλώστρα ρε παιδί μου, μας κόβετε την θέα απ’ τον παγωτάρη.

Loader