1. Οποιοσδήποτε μπορεί να μπει σε ένα σχολείο και να αρπάξει όποιο παιδί τον εμπιστευτεί

Χωρίς βία, χωρίς οπλισμό, χωρίς μεταμφίεση παρά μόνο με ένα απλό τέχνασμα που θα μπορούσε να είχε ξεσηκώσει από επεισόδιο του Law & Order: SVU, ο απαγωγέας μπήκε στον αυλόγυρο ενός δημοτικού σχολείου κι έφυγε με δύο 11χρονα αγόρια που πίστεψαν ότι βοηθούσαν τον νέο τους δάσκαλο της γεωγραφίας να μεταφέρει κάτι βιβλία. Τόσο απλά. Ο τόπος, τα θύματα, η μέρα, η ώρα όλα τυχαία. Θα μπορούσε να είναι το ΔΙΚΟ ΣΟΥ σχολείο, τα ΔΙΚΑ ΣΟΥ παιδιά, η ΔΙΚΗ σου οικογένεια που θα πήγαινε μέχρι την κόλαση αλερετούρ μέσα σε οκτώ ώρες. Καμία είσοδος δεν φυλάγεται, κανένας έλεγχος δεν διεξάγεται σε όσους εισέρχονται στον χώρο και παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των διευθυντών οι γονείς να περιμένουν έξω από τον προαύλιο χώρο, κάθε πρωί και 1 το μεσημέρι οι σχολικές αυλές θυμίζουν φεστιβάλ παλουζέ. Λογικό μέσα σε όλον αυτόν τον χαμό να παρεισφρήσουν ανώμαλοι, ψυχάκηδες ή αθκειασεροί άσχετοι. Πάντα συνέβαινε, συμβαίνει ήδη αυτή τη στιγμή που μιλάμε και θα συμβαίνει γιατί όπως και με τα περισσότερα πράγματα στον #pellotopos πάντα τρέχουμε να μαζεύουμε και ποτέ να προλάβουμε. Και τώρα μη νομίζετε, μόλις καθίσει η σκόνη πάλι θα ξεχαστεί και για ακόμα μια φορά θα καταπιούμε το placebo του “αυτά δεν συμβαίνουν στην Κύπρο”. Μέχρι το επόμενο -ίσως τραγικότερο- περιστατικό που θα σκάσει για τα καλά τη φούσκα μας και φανερώσει τη γύμνια και την έκθεσή μας.

2. Το έγκλημα στην Κύπρο γίνεται όλο και πιο fucked up

Κάποτε το έγκλημα έβγαζε νόημα. Κτηματικές διαφορές, δικοινοτικές διαμάχες, αρρωστημένη ζήλια, χρήμα, ναρκωτικά, υπόκοσμος. Τα περισσότερα υπάρχουν και σήμερα βέβαια (εκτός του ότι σταμάτησαν ν’ ανοίγει ο ένας το κεφάλι του άλλου με γκασμά επειδή ο μπήκε ο φράχτης 30 εκ. πιο μέσα) όμως τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται κρούσματα του λεγόμενου παράλογου ή τυχαίου εγκλήματος. Πλέον δεν χρειάζεται να έχεις διαφορές, να μπλέξεις με σκοτεινούς κύκλους ή γενικά να ζεις στα άκρα για να πέσεις θύμα. Μπορείς απλά να βρεθείς στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Μπορεί πχ να σε σφάξει στον ύπνο σου ένας fan της Τζούλιας Αλεξανδράτου γιατί θυμήθηκε μέσα στη μαστούρα του ότι κάπου έχεις κρυμμένο ένα χρηματοκιβώτιο μόνο που ξέχασε να σε ρωτήσει που ακριβώς πριν σε σφάξει, άσε που τελικά που δεν υπάρχει καν. Ή μπορεί να περάσει από πάνω σου με το αυτοκίνητο το βαρύ αρσενικό που είχες αποτρέψει πριν λίγα λεπτά στο μπαρ απ’ το να χτυπήσει δημόσια τη φίλη του και θίχτηκε ο ανδρισμός του. Ή κάποιος σαλεμένος με καμένο από το χόρτο εγκέφαλο να αρπάξει το παιδί σου από το σχολείο επειδή πολύ απλά μπορεί. Άντε βγάλε νόημα...

3. Οι πολιτικοί μας έχουν σοβαρό πρόβλημα με το τακτ και το timing (μεταξύ άλλων)

Είναι γεγονός ότι κάποιοι θα έκαναν τα πάντα προκειμένου να σταυρώσουν μια επιτυχία μετά από ένα σερί αποτυχιών - και τις περισσότερες φορές απλά καταλήγουν να τα κάνουν χειρότερα: ο Λαζόπουλος έκανε τους φρικαλέους νέους “Μήτσους”, ο Δάντης τραγούδησε το “Καριόλα σε μισώ” και η κυβέρνηση Αναστασιάδη κακόγουστες αναρτήσεις στο χειρότερο δυνατό timing. Λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση ότι οι δύο απαχθέντες μαθητές βρέθηκαν και ήταν σώοι στην υγεία τους, ο Υπουργός Δικαιοσύνης, o Υπουργός Παιδείας, ο Αρχηγός της Αστυνομίας και η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος ανάρτησαν στα social media φωτο σε φάση ΜΑ-ΧΗ-ΤΕΣ!, ΝΤΑ-ΝΟΣ! γιατί τι καλύτερο από το να γιορτάσεις το πηγαινέλα δύο οικογενειών στην κόλαση από ένα “αυθόρμητο” ενσταντανέ όπου ποζάρεις μες στην καλή χαρά λες και πέρασες τα Blind Auditions του Voice κι όχι ότι πριν λίγες ώρες άρπαξαν δύο μαθητές ΜΕΣΑ από σχολείο στην αναθεματισμένη βάρδια σου! Εννοείται ότι έπεσε το κράξιμο της αρκούδας, γιατί βλέπετε είχαν και τη φαεινή ιδέα να την αναρτήσουν στο... Twitter of all places κι όχι ας πούμε κάπου ασφαλέστερα, όπως πχ το Insta όπου κράξιμο θεωρείται να μη σου βάλουν τρίτη καρδούλα στα σχόλια (πραγματικά ήθελα να’ ξερα, σε ποιο καζαντί τους κέρδισε ο πρόεδρος). Μετά τις αντιδράσεις η κα Κλέλια Βασιλείου ανέλαβε την ευθύνη και απολογήθηκε the Diplaros way: βασικά *δεν *απολογήθηκε γιατί φταίμε εμείς οι ξινισμένοι μαλάκες που δεν αναγνωρίζουμε την ανθρωπιά και τον αυθορμητισμό τους.

Λεπτομέρεια: Τα ονόματα των δύο Παρατηρητών της Γειτονιάς που οδήγησαν τις Αρχές στα παιδιά και βοήθησαν στη σύλληψη του δράστη, δεν θα τα μάθουμε ποτέ, ούτε πρόκειται να δούμε τα πρόσωπά τους γιατί ξέρετε, ζήτησαν να διατηρηθεί η ανωνυμία τους. Βλέπετε, οι αληθινοί ήρωες δεν ενδιαφέρονται για “αυθόρμητα” photo ops ή χαριεντισμούς μπροστά στην κάμερα, ειδικά όταν κάποιοι θα βλέπουν εφιάλτες για πολύ καιρό ακόμα.

4. Είστε σίγουροι πως ο απαγωγέας είναι ο μόνος δυσλειτουργικός εκεί έξω;

Εντάξει δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο απαγωγέας το’ χει κάψει, δεν στέκει στα καλά του, χάνει απ’ τις κάλτσες πείτε το όπως θέλετε. Πιθανότατα θα κάτσει μέσα για πολύ καιρό εκτός κι αν πάρει κι αυτός καμιά προεδρική χάρη και δεν προλαβαίνουμε μετά τα μπράβο από έναν πολύ συγκεκριμένο Λεμεσιανό βουλευτή. Όπως και να’ χει αυτός θα πάει μέσα. Μ’ εκείνους που πάνε στο προφίλ του στο Facebook κι αφήνουν κατάρες, ψόφους, ευχές για καρκίνους και αργούς, βασανιστικούς θανάτους, μεσαιωνικά βασανιστήρια και μεθόδους εξόντωσης που κάνουν τα “Saw” να μοιάζουν με Harry Potter και οι οποίοι κυκλοφορούν ελεύθεροι τι σκατά θα κάνουμε; Να μην πω για τους διάφορους ψεκασμένους που πέρασαν το παρατσούκλι του για... ξένο όνομα και ζητούσαν την απέλασή του παρά το γεγονός ότι είναι βέρος Ελληνοκύπριος. Αφήστε δε που όταν δεν τους έκατσε το “αλλοδαπός”, ανακάλυψαν τις σεξουαλικές του προτιμήσεις αλλά και την αγάπη του για τα σκυλιά ώστε να βγάλουν το δικό τους ψυχολογικό προφίλ γιατί έτυχε να δουν 250 επεισόδια “Criminal Minds” κι έγιναν όλοι behavioral analysts. Σοβαρά όμως, είναι πολύ το χάλι σας...

5. Τι να την κάνεις την αστυνομία όταν έχεις τόσες Μις Μαρπλ του Facebook;

Γιατί οι αστυνομικοί ήταν μόνο δύο; Γιατί χτύπησαν απλά την πόρτα και δεν την έριξαν με πολιορκητικό κριό έχοντας και το μισό FBI να περιμένει κάτω; Γιατί δεν υπήρχαν ακροβολισμένοι ελεύθεροι σκοπευτές και γιατί δεν έπεσαν από την ταράτσα κομάντο με σχοινιά για να μπουκάρουν στο διαμέρισμα μέσα απ’ τα παράθυρα; Γιατί δεν χώθηκε ο Μακλέιν στο σύστημα εξαερισμού ώστε να αιφνιδιάσει τον δράστη; Αληθεύει ότι ο Σούπερμαν δεν επενέβη γιατί ο πλησιέστερος τηλεφωνικός θάλαμος ήταν κατειλημμένος και δεν μπορούσε ν’ αλλάξει; Αμείλικτα τα ερωτήματα για την αστυνομική επιχείρηση διάσωσης των δύο παιδιών τα οποία φυσικά εγέρθηκαν, αναλύθηκαν και απαντήθηκαν στο σοβαρότερο και εγκυρότερο think tank του νησιού γνωστό και ως Facebook πολύ πριν οι εμπειρογνώμονες προλάβουν καν να ξύσουν το κεφάλι τους με απορία.