Πόσο σοβαρά πρέπει να παίρνουμε τις απειλές των ουγκάνων;

Ναι μεν λατρεύουμε να τρολάρουμε την “ασύντακτη βία” αλλά δεν πρέπει ΠΟΤΕ να την υποτιμούμε

Ο συνάδελφος του “Πολίτη” (και αγαπημένος συν-τρολ-φος του διαδικτύου) Κώστας Κωνσταντίνου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Αιρετικός, καυστικός, οξυδερκής με μια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες και έντονη αποστροφή προς οτιδήποτε δογματικό ή/και επιβαλλόμενο που στερεί βασικές ελευθερίες, είναι μία από τις πένες που ειλικρινά ζηλεύω.. Ο Κωστής πόσταρε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook ανήμερα της επετείου της εισβολής το ακόλουθο κείμενο:

“Ώστε θέλετε να μιλήσουμε για την επέτειο; Να μιλήσουμε αλλά να πούμε τα δύσκολα. Όπως λ.χ. ότι, οι μοναδικοί που ευλογήθηκαν από αυτή την καταραμένη μέρα είναι Ελληνοκύπριοι. Εκείνοι που είδαν τις αξίες των περιουσιών τους να πολλαπλασιάζονται, την ώρα που οι πρόσφυγες περνούσαν βροχές και καύσωνες, καλοκαίρια και χειμώνες στους τσαντιρόκαμπους και μετά στους συνοικισμούς. Και οι άλλοι, εκείνοι που έβρισκαν τις προσβάσεις και τσιμπούσαν τις Τ/κ περιουσίες την ώρα που οι πρόσφυγες αδυνατούσαν. Εκείνοι που 44 χρόνια βγάζουν πύρινους πατριωτικούς λόγους για όσα χάθηκαν αλλά κάνουν ότι μπορούν για να μείνουν τα πράγματα ως έχουν και να κρατήσουν τα δώρα του Ιούλη του 1974. Όλοι αυτοί οι ευλογημένοι, οι αδίστακτοι κερατάδες ανάμεσά μας. Αυτά να πούμε. Τα δύσκολα. Αυτά που δεν λέμε ενώ θα έπρεπε. Τα άλλα τα χορτάσαμε πια. Ειδικά εμείς που τα χάσαμε, μπουχτίσαμε να τους ακούμε να μιλάνε κιόλας για μας...”

Σκληρό; Αναμφίβολα. Δυσάρεστο; Όπως και η κάθε αλήθεια που αποφεύγουμε. Ενοχλητικό; Το ελπίζω. Το ποστ κοινοποιήθηκε (όχι από τον Κώστα) σε ένα από τα γνωστά γκρουπ ψεκασμένων κίνηση τόσο συνετή όσο και το να κολυμπάς με περίοδο στ’ ανοιχτά της Φλόριντα. Εκεί λοιπόν γράφτηκε το ακόλουθο σχόλιο: Αυτό το σχόλιο θα μπορούσε να είχε γραφτεί το 1963, το 1967 ή το 1973 -*** αν και δεν υπήρχε τότε Facebook, χούντα και ΕΟΚΑ Β' κατάφεραν να κάνουν share τη μικρή μας πατρίδα.*** Είναι ενδεικτικό όχι μόνο της τρικυμίας που μαίνεται στα άδεια κελύφη αυτών των ανθρώπων (το να τα πεις κρανία προϋποθέτει την ύπαρξη εγκεφάλου εντός) αλλά και της τελείως διαστρεβλωμένης (αλλά αρκετά διαδεδομένης) νοοτροπίας ότι καλός πατριώτης είναι αυτός που μισεί, βρίζει, καταστρέφει και σκοτώνει. Ο Κωστής θα κινηθεί νομικά εναντίον της τύπισσας που το έγραψε και πολύ καλά θα κάνει, ο φασισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται με τους ίδιους τους νόμους που θέλει να καταλύσει - έτσι πονάει περισσότερο.

Όμως αλήθεια πόσοι, εκτός από 500-1000 ομοϊδεάτες και φίλους του που όντως εξοργιστήκαμε και ανησυχήσαμε, σκέφτηκαν “σιγά μωρέ, έτσι είναι τούτοι μόνο λόγια”; Πόσοι ισαποστάκηδες/κρυψεναπερασουμάκηδες θα είπαν “κι ο Κωστής το παρακάνει πολλές φορές” ή “προκαλεί με τις απόψεις του” ξεπλένοντας έτσι νταήδες και τραμπούκους και προσπαθώντας να εκλογικεύσουν αδέξια τον παραλογισμό της σκέψης(;) ενός φασίστα; Άλλοι πάλι το είπαν “μεμονωμένο γεγονός”, αποφάνθηκαν ότι “σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει” ή το απέδωσαν στη “συναισθηματική φόρτιση της ημέρας” (επέτειος της εισβολής). Ακόμα και για το παρόν κάποιοι θα πουν "πήρε ο Νομικός ένα σχόλιο κι έβγαλε ολόκληρο άρθρο για να γεμίζουν τα σάιτς" (το έχουν ξαναπεί, γι' αυτό το αναφέρω). Όλα μαλακίες και το ξέρετε, ένα ανώφελο χρύσωμα χαπιού για τους αφελείς.

Καταλάβετέ το. Οι εγχώριοι φασίστες είναι μεν ηλίθιοι αλλά όχι τόσο ώστε να ξεβολευτούν από τις ζωάρες τους κάνοντας πράξη τις ανορθόγραφες απειλές που εξαπολύουν καθημερινά στα social media (αυτό που θα μπορούσε να αποδοθεί με τον όρο “ασύντακτη βία”). Όμως μη γελιέστε, χρειάζεται ΕΝΑΣ που θα αποδειχθεί ο ηλιθιότερος όλων. Κι όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, ποτέ μα ΠΟΤΕ μην υποτιμάς τη δύναμη της ηλιθιότητας