Γράφει ο Κώστας Χριστοφόρου

Είμαστε ok με τον τίτλο; Γουστάρουμε; Μήπως δεν είναι πολιτικά ορθός; Όταν προέρχεται από καταιδρωμένους facebookers είναι ok; Ποια σημαία ανεμίζουμε για την ανοησία;

Καλύτερα ας αρχίσουμε μ’ αυτό: Συγχαρητήρια στον ΑΠΟΕΛ για τη νίκη του. Έτσι για να προλάβουμε οποιαδήποτε βαρεμένη μουρμούρα και καφρίλα μπορεί να προκύψει εκ μέρους των διαδραστικών facebookers.

Το παρακάτω δεν έχει να κάνει με το ΑΠΟΕΛ, ούτε καν με τον Μερκή. Με την ανοησία που μας μαστίζει έχει να κάνει. Ανοησία για την οποία ότι και να πούμε, όπως και να το πούμε, έχουμε χάσει κάθε ελπίδα ότι σώζεται.

ΜΕΡΟΣ 1

Ο Μερκής κάνει δηλώσεις για την ομάδα του που κέρδισε, χαρούμενος που πήρε πρόκριση σε μία δύσκολη έδρα.

Ο Μερκής παίζει μπάλα. Αυτοί που παίζουν μπάλα έχουν την ευχέρεια να ζητήσουν φάουλ. Ο επιθετικός γυρίζει και του λέει “Μην κλαις σαν... γυναίκα”.

Ο Μερκής που το θεώρησε προσβολή τού απαντά “Δεν κλαίω, εγώ είμαι Έλληνας”. (Γιατί οι άντρες Έλληνες δεν κλαίνε όπως πολύ καλά γνωρίζουμε από το γνωστό άσμα της Μαρινέλλας.

Στο πρώτο αυτό κομμάτι της συζήτησης επιπέδου των δύο παικτών, να τονίσουμε πως τα δύο ετούτα αγόρια πληρώνονται για να παίζουν μπάλα, να προσφέρουν θέαμα και να κινούν το ποδοσφαιρικό παζάρι οικονομικά.

Αλλά, ως γνωστόν, το boys will be boys το ‘χουν κι οι δύο καταγεγραμμένο στο DNA τους και πρέπει να βγάλουν την αντρίλα από μέσα τους έτσι ιδρωμένα και κουρασμένα που είναι πάνω στον χλωροτάπητα.

Το να διαδοθεί η συνομιλία τους προφανώς ήταν νευραλγικό. Γιατί αν ο Μερκής απαντούσε ένα “Παράτα με” (Give me a break) δεν θα είχε τόσο άξιον ως ηρωική πράξη και ποδοσφαιρική δήλωση. Δεν θα ξεσήκωνε τα πλήθη που διψάνε για αίμα.

ΜΕΡΟΣ 2

Μετά τους Έλληνες που δεν κλαίνε ακολούθησε άλλη ερωταπάντηση (του Πελεκάνου στο Survivor μας προέκυψε ως δήλωση αν θυμάστε. Εξίσου ανόητη.

Τον ρωτάει ο ανόητος τυπάς “Θυμάσε τι σας έκαναν οι Τούρκοι;” (επειδή η ανοησία και η ηλιθιότητα είναι παγκόσμιο χαρακτηριστικό) και με την εθνική έξαρση να φουντώνει, ο κύπριος παίκτης με στόμφο απαντά “Εγώ θυμούμαι, θα δεις τι θα πάθεις και εσύ σήμερα" ("Να να νανανα", θα προσθέταμε).

Συνεχίζει στη δήλωσή του ο κύπριος παίκτης: “Και του δείξαμε!”.

Πήρε ο Μερκής το αίμα μας πίσω με λίγα λόγια.

Πάνω στην στιχομυθία των δύο παικτών που κλωτσάνε μπάλα στήθηκε εκ νέου ποδοσφαιρικό παιχνίδι, διαδικτυακό, όπου η δήλωση συνοδεύτηκε με χαρακτηρισμούς “Σας γαμήσαμε”, “Τουρκόσποροι πίσω στα ερμάρια σας”, “Οι Έλληνες δεν πεθαίνουν” και άλλα κουλά που δεν συμβαδίζουν ούτε με την εποχή, ούτε προσφέρουν κάτι εξτρά εκτός πόντους στον δείκτη ανοησίας.

Ούτε καν έχουν να κάνουν με το γαμημένο άθλημα του ποδοσφαίρου.

Ηρωοποιούν ένα παίκτη που πήρε και καλά όχι το σκορ εκεί που ήθελαν οι οπαδοί και η ομάδα άλλα ένα βήμα πιο πέρα: Έδειξαν στους Τούρκους τι θα πάθουν.

Δείξαμε στους Τούρκους τι θα πάθουν. Όλοι μάζι. Απ’ το γήπεδο, τον καναπέ, την αυλή με τις σούβλες που γύριζαν, το μπαράκι που σείστηκε συθέμελα. Νικήσαμε. Όχι την πρόκριση. Ένα πόλεμο ολόκληρο.

Σηκώστε τα λάβαρα κυρίες και κύριοι. Νενικήκαμεν. Προσθέσαμε πόντους στην ανοησία που μας μαστίζει.

Μερκή, συγχαρητήρια και πάλι για τη νίκη της ομάδας. Κι άλλη φορά, όταν ένας ανόητος σου λέει πως κλαις σαν γυναίκα, στείλε του ένα αέρινο φιλάκι και κοίτα την μπάλα σου αγόρι όμορφο.

Χτίζοντας πάνω στην ανοησία το μόνο που επιτυγχάνεις είναι να τη μεγενθύνεις και την ψηλώνεις.

Άσε αγόρι μου τις εθνικές εξάρσεις και τους ξεσηκωμούς και παίξε μπάλα. Έχεις Ajax στο σπίτι σου σε λίγες ημέρες.