Τα ηλιοκαμένα αγριόχορτα στην Κύπρο έχουν γίνει ΘΗΡΙΑ

Τα ηλιοκαμένα αγριόχορτα στην Κύπρο έχουν γίνει ΘΗΡΙΑ

Τα ηλιοκαμένα αγριόχορτα στην Κύπρο έχουν γίνει ΘΗΡΙΑ
Να λαμβάνονται άραγε ικανοποιητικά προληπτικά μέτρα για ενδεχόμενες πυρκαγιές;

Γράφει ο Μάριος Κάπα

Κανείς δεν είναι σε θέση να διαπιστώσει με επιστημοσύνη και με μαθηματική ακρίβεια πως αυτό που φέτος ζούμε στην Κύπρο είναι συμπτωματικό και μεμονωμένο ή συσχετίζεται άμεσα και εξαιρετικά ανησυχητικά με την κλιματική αλλαγή.

Νορμάλ και αναμενόμενο πάντως αυτό που συμβαίνει με τον καιρό, δεν το λες.

Βασικά φέτος τα’ χουμε δει όλα! Απ’ τον πιο ακραίο χειμώνα, με πολυομβρία, χαμηλές θερμοκρασίες και χιόνια μέχρι τέλος Απριλίου έχουμε διακτινιστεί απότομα και κυριολεκτικά μέσα σε μια νύχτα σε καύσωνα και θερμοκρασίες Ιουλίου τον … Μάη.Κάτι δείχνει να πηγαίνει περιεργούλικα εκεί πάνω και πέρα απ’ την παγκόσμια ειρήνη και τη μακροημέρευση, ευχή όλων μας είναι να μην συνεχιστεί αυτή η παράνοια και να ζήσουμε για παράδειγμα πενηντάρια στην Κύπρο τον Αύγουστο. Το σίγουρο είναι πως δεν αμφιβάλλουμε για τίποτα πια!

Αλήθεια, με όλα αυτά τα μέχρι πρότινος πράσινα και ανθισμένα θηρία (λόγω πολυομβρίας) που τώρα έχουν γίνει ξεραμένα και already ηλιοκαμένα αγριόχορτα, τι θα κάνουμε; Να λαμβάνονται άραγε καθόλου ικανοποιητικά προληπτικά μέτρα για ενδεχόμενες πυρκαγιές απ’ τα αρμόδια κυπριακά υπουργεία και υπηρεσίες; Ή μήπως θα γίνουμε once again μπουρλότο και θα αυτοπυρποληθούμε πάλι μόνοι μας, όπως με τον χειρότερο τρόπο έχουμε αποδείξει στο κοντινό παρελθόν πως ... μπορούμε;

Να λαμβάνονται άραγε καθόλου ικανοποιητικά προληπτικά μέτρα για ενδεχόμενες πυρκαγιές απ’ τα αρμόδια κυπριακά υπουργεία και υπηρεσίες;

Μιλάμε κιόλας για χόρτα που έχουν ξεφυτρώσει κυριολεκτικά ΠΑΝΤΟΥ. Όχι μόνο σε απομονωμένες αγροτικές και δασικές περιοχές αλλά και εντός οικιστικών ζωνών και πολεοδομικών συγκροτημάτων. Οι φρικιαστικές μνήμες απ’ την αδιανόητη περσινή τραγωδία στην Ελλάδα, όπου μικρά παιδιά κάηκαν ζωντανά, είναι πολύ νωπές και καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, πολίτες και κράτος, είμαστε όλοι εξίσου συνυπεύθυνοι να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβεί τίποτα αντίστοιχο.

Όλοι πρέπει να προσέξουμε. Από το -δε βαριέσαι- αποτσίγαρο που ασυνείδητα θα πετάξουμε στον αυτοκινητόδρομο, μέχρι τα ψησίματα, τα καρβουνιάσματα και τα διάφορα «παιχνίδια» με τη φωτιά, δεν χρειαζόμαστε κανέναν ειδικό να μας πει πως φέτος πρέπει να προσέχουμε πενταπλά και δεκαπλά για να μη συμβεί το κακό.

Οι αρχές πρέπει, όχι αύριο αλλά χθες να προβούν στις άμεσες προβλεπόμενες ενέργειες καθαρίζοντας, κλαδεύοντας, ξεριζώνοντας και δεν ξέρω και γω τι τα αγριόχορτα, και ενεργώντας για μια φορά στην ιστορία μας προληπτικά. Δεν φαντάζει τόσο δύσκολο και ανέφικτο. Φαντάζει;

Είναι όμως κατεπείγον!

Μπορούμε, τι νομίζετε;

Loader