Ελκυστικές οι μειωμένες τιμές και το ένα μπουκάλι κρασί δωρεάν στα εστιατόρια.

Εξαιρετικές οι προσφορές στα καλλυντικά και τις θεραπείες προσώπου.

Μυρωδάτα και très chic τα λουλούδια στο βάζο.

Οι εκπτώσεις είναι καλοδεχούμενες, καλοί μου άνθρωποι, απ’ όπου κι αν προέρχονται. Φτάνει να είναι εκπτώσεις εμπορικές γιατί απ’ τις κοινωνικές εκπτώσεις πήραμε. Ας αρνηθούμε αναγουλίστικα ευγενικά τις προσφορές τους.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας θα βρει ένα μεγάλο αριθμό από επίδοξες [;] Αλεξάνδρες Κολλοντάι σε ινστιτούτα και πίστες και με τα βάζα να μοσχομυρίζουν σήμερα.

Θέλω όμως να πιστεύω πως υπάρχει και ένας εξίσου μεγάλος αριθμός γυναικών εκεί έξω που, πέραν της διαδικασίας που ακολουθείται στις εκπτώσεις Άνοιξη/Καλοκαίρι, Φθινόπωρο/Χειμώνας, mid-season sales, Αγίου Βαλεντίνου, το αφεντικό τρελλάθηκε και δώστου, θα κάνουν κάτι πιο απλό όπως π.χ. να σκεφτούν την θέση τους σ’ αυτή την κοινωνία ξερωγώ.

Μακριά απ’ τον εκπτωτικό και μπουζουκλερί παροξυσμό, προσωπικά μου παίρνει τέσσερα περίπου λεπτά για να σκεφτώ -μεταξύ πολύ σοβαρού και αρκετά αστείου- την θέση μου.

Δεν χρειάζεται να διαβάσεις τα Άπαντα της Σιμόν, ούτε “Το γυναικείο ζήτημα από την πρωτόγονη κοινωνία στη σύγχρονη εποχή” αν βαριέσαι.

Πάτα play στην επική μουσικοκοινωνική πραγματεία του Κηλαηδόνη, που εν έτει 1982 μας αφηγήθηκε σε τέσσερα λεπτά πως μοιάζει “Μια μέρα μιας Μαίρης”. Και σκέψου πόσο πολύ ενδέχεται να διηγείται την βιογραφία σου. Πόσο ταυτίζεσαι με την Μαίρη.

Μπορεί η δεκαετία του ‘80 -και μαζί της η Μαίρη- να απείχε μία ανάσα απ’ το ευρωπαϊκό ξεσήκωμα του ‘60, περισσότερο απ’ τα ρωσικά και αγγλικά κινήματα στο έμπα του περασμένου αιώνα, ακόμα περισσότερο απ’ τις αμερικανικές διεκδικήσεις στα μέσα του 19ου και αιώνες απ’ το διάσημο Τετράδιο Παραπόνων της γαλλικής επανάστασης αλλά, ουπς, πόσο σύγχρονη μοιάζει.

Σ’ όλα όσα κερδήθηκαν στο παρελθόν δεν πρέπει να γίνεται έκπτωση και έκπτωση δεν πρέπει να γίνεται ούτε σε αυτά που οφείλουμε να διεκδικούμε σήμερα. Το χρωμόσωμα δεν θέλει απολέπιση, ούτε 20% μείωση στην Παράγκα του Κυρ-Γιάννη. Ισότητα θέλει.

Χαριτωμένη και συμφέρουσα η προσφορά της μικροαστικής κοινοτυπίας αλλά στα τέσσερα περίπου λεπτά που θα ακούς -την Αφροδίτη Μάνου προτείνω- να σου τραγουδάει την καθημερινότητα μιας Μαίρης, σκέψου αν της μοιάζεις.

Και την επόμενη φορά που μπορείς να αξιοποιήσεις κάποιο δικαίωμά σου, λιγότερο από τέσσερα λεπτά θα σου πάρει να σταυρώσεις τον εκπροσώπο της κάθε Μαίρης που δεν επιθυμεί την γυναίκα - "δείγμα τυπικό".

Μετά μπορείς να πας και για κρασιά, με 20% μείωση στη τιμή, άμα γουστάρεις.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ποιος χέστηκε για τη χειραφέτηση, έχουμε Stirolux με μόνο €179!