Το είδαμε όλοι; Το απολαύσαμε; Το σχολιάσαμε τύπου “Α τον μαλάκα”, “Καλά να της κάμει”, “Εν ξέρουμε τι επροηγήθηκε”, “Άχρηστος. Να τον απολύσουν”;

Πολύ ώραια. Πάμε τώρα στο βασικό ερώτημα: “Γιατί δημοσιοποιήθηκε αυτό το βίντεο εξ αρχής;”.

Ας κλείσουμε τα μάτια και να κάνουμε κάποιες υποθέσεις.

Γνωστός-γνωστού παίρνει δημοσιογράφο που καίγεται γι' αυτό που στο διαδίκτυο θα αποκαλούσαμε viral waiting to happen.

“Ρε , έστειλε μου μια μιτσια/μια μάνα μιτσιάς/μια φίλη μου ένα βίντεο που δέρνουσιν μιαν μαθήτρια στη Λεμεσό. Θέλετε το;”. Ο δημοσιογράφος φοράει την κάπα του Flash και τρέχει στον αρχισυντάκτη του: “Θέλουμεν το;”. Ο αρχισυντάκτης νιώθει πιο Daenerys από την Daenerys του Game of Thrones και απαντά: “Παίζουμεν το και θα πάρουν φωθκιά τα μηχανούθκια”.

Τέλεια! Το βίντεο αρχίζει τον virality δρόμο του στην μικρή οθόνη για να καταλήξει εκεί που γίνεται η ουσιαστική δουλειά. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Το branding του καναλιού, του δημοσιογράφου, του αρχισυντάκτη χτυπάει κόκκινο. Πολύ σπουδαίοι επαγγελματίες που μάχονται για το κοινό καλό. Που δίνουν αίμα στην αρένα για να σχολιαστούν θύμα και θύτης (δεν είναι διακριτό από το λαϊκό δικαστήριο σε αυτή την περίπτωση ποιος είναι ποιος) και να γίνει το λεγόμενο buzz.

Πίσω στην ερώτηση “Γιατί;”.

Αν είσαι τόσο πασς-παίχτης και έφτασε αυτό το βίντεο στα χέρια σου, πού πας; Στον Διευθυντή του σχολείου; Στο Υπουργείο; Στην Αστυνομία; Όχι. Το ανεβάζεις στα μίντια.

Και ποιον εξυπηρετείς με αυτό; Την μαθήτρια “την τσούλα που πρέπει να του έλυσε τα νεύρα του”, τον “μαλάκα που πήρε την παιδεία πενήντα χρόνια πίσω” ή απλά στήνεις -ακόμα ένα- λαϊκό δικαστήριο για να κάμνουμε χάζι;

Αν φτάσαμε να θεωρούμε μοχλό πίεσης αυτή την οδό, κάτι πρέπει να πηγαίνει επικίνδυνα λάθος με την εμπιστοσύνη που έχουμε στους θεσμούς αυτής της χώρας και πρέπει να το κοιτάξουμε.

Η δημοσιοποίηση του σχετικού βίντεο δεν βοηθάει κανένα. Ούτε τον καθηγητή, ούτε την μαθήτρια, ούτε αυτούς που το χαζεύουν στο repeat (“Ρε, μα ήντα μπου μάσιεται να του πιάσει που τα σιέρκα τούτη;”).

Επιπλέον, η δημοσιοποίηση αυτού του βίντεο δεν είναι δημοσιογραφία. Δεν επιτελεί κανένα απολύτως κοινωνικό έργο, δεν εμφανίζεται προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας και, οπωσδήποτε, δεν συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία της.

Είναι ο λαϊκισμός στο απόσπασμα.

Αν τέτοια κοινωνία θέλουμε να είμαστε, καλά κρασιά. Οι πάτσοι ("χαστούκια" για το δελτίο των 8 και μισή) μάς αξίζουν.