Ζούμε ευτυχώς σε μια μούλτι-κούλτι κοινωνία με τους ελληνόφωνους να αποτελούν ισχυρή πλειοψηφία όχι όμως απόλυτη. Μια πολύ μεγάλη μερίδα των ανθρώπων που έχουν ως πατρίδα τους τη σύγχρονη Κύπρο έχουν ως μητρική τους γλώσσα την τουρκική ενώ από τις Φιλιππίνες μέχρι τη Ρωσία και από τη Βουλγαρία μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία, η πολυπολιτισμική πληθυσμιακή μας σύνθεση είναι σαφώς γνωστή και δεν χρειάζεται συστάσεις. Η πραγματικότητα είναι πως επανασυστάσεις ίσως και να χρειάζεται, αφού δεν το λες και ό,τι πιο προοδευτικό να μιλάς συνεχώς για μερικές χιλιάδες Αρμενίων και Μαρωνιτών αγνοώντας εντελώς πολλές περισσότερες χιλιάδες Ρώσων και Φιλιππινέζων αλλά ας ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση κάποια άλλη στιγμή.

Σε κάθε περίπτωση, όπως είχαμε αναφέρει στο «τύπου editorial» που δημοσιεύσαμε μόλις βγήκαμε online, οι αναγνώστες που μας αφορούν ως Avant Garde είναι άνθρωποι που είναι αλλά κυρίως σκέφτονται νεανικά. Ανεξαρτήτως εθνοτικής, γλωσσικής ή άλλης καταγωγής, για να μην πούμε και μέρος διαμονής μιας και μιλάμε για ίντερνετ και να το τερματίσουμε εντελώς.

Παράλληλα, αγαπάμε την ελληνική μας γλώσσα περισσότερο από κάθε άλλη, γιατί εκτός απ’ το ότι είναι η μητρική μας, είναι μια υπέροχη πάμπλουτη σε έννοιες και περιγραφικότητα γλώσσα, με έννοιες όπως το «φιλότιμο» να υπάρχουν μόνο σ’ αυτή και blah blah αλλά ας αφήσουμε τον στρουθοκαμηλισμό στην άκρη. Σημαντικό ποσοστό ακόμη και ανάμεσα στους ελληνοκύπριους youngsters στους οποίους υποτίθεται πως απευθυνόμαστε διαβάζει, κατανοεί και συντάσσει γραπτά κείμενα πολύ καλύτερα στην αγγλική.

Επομένως, επειδή όπως επίσης είχαμε αναφέρει στο τύπου editorial η επαφή με την πραγματικότητα μας αρέσει, από σήμερα γινόμαστε και επίσημα δίγλωσσοι. Αν και οι περισσότερες μας αναρτήσεις θα συνεχίσουν να δημοσιεύονται στα ελληνικά, μερικά κειμενάκια θα συντάσσονται και στα αγγλικά. Αρχή κάνουμε με τούτο δω από τη νεοφερμένη και sweet as hell ioli.

Μεσοπρόθεσμα στοχεύουμε και σε αναρτήσεις που θα γίνονται και στην τουρκική γλώσσα.