Στην Κύπρο μας την πανέμορφη μεγαλόνησο η τέχνη ανθεί, συνεχώς γίνονται πολλά και διάφορα εικαστικά events. Για την προώθηση των εκδηλώσεων αυτών, οι εμπλεκόμενοι εικαστικοί ή/και οι λεγόμενοι curators στέλνουν (σ’ εμάς τους δημοσιογραφίσκους που από όπου κι αν το δεις «δεν έχουμε υπόθεση») τα λεγόμενα «δελτία τύπου», στα οποία -με δικά τους λόγια- περιγράφουν τι θα παρουσιάσουν.

Σε μια προσπάθεια μάλλον να μας προετοιμάσουν για το τι θα δούμε, τις περισσότερες φορές τα κειμενάκια αυτά είναι λίγο αινιγματικά. Τετριμμένα πράγματα, για παράδειγμα, όπως η σωστή σύνταξη και μια τυπική δομή με αρχή, μέση και τέλος, δεν έχουν καμία θέση σ’ αυτά τα contemporary κείμενα. Παράλληλα, όσες περισσότερες περίεργες λέξεις χρησιμοποιηθούν (τύπου «σιβυλλικές») τόσο μεγαλύτερο και το κύρος.

Στα εισερχόμενα μας μηνύματα λάβαμε χθες ένα τέτοιο δελτίο τύπου και δεν σκοντάψαμε ούτε και σε μία πρόταση. Δεν προσπαθήσαμε ούτε και μία φορά να διαβάσουμε πίσω από τις λέξεις. Το λίγο μελό αυτό κειμενάκι ήταν ξεκάθαρο πως συντάχθηκε από έναν καλλιτέχνη μιας κάποιας ηλικίας, δεν ήταν αρκετά contemporary.

Το καταλάβαμε ολόκληρο, από την αρχή μέχρι το τέλος και το κάνουμε θέμα:

Τίτλος: «Δρόµοι παλιοί στην αγκαλιά του παρόντος»

Σύντομη περιγραφή: Μια έκθεση της νέας δουλειάς του καλλιτέχνη Σπύρου Δηµητριάδη σε λάδι και ακουαρέλλα - παρουσιάζονται επίσης σπάνια κοµµάτια σε Giclée εκτυπώσεις.

Κείμενο: «Στους δρόµους τους ίδιους επιστρέφω. Στους δρόµους που άλλαξαν και αυτοί όπως και εµείς. Και όµως κάτι νέο εγκυµονείται. Νέοι άνθρωποι, χωρίς µέλλον ως λογιστές, δικηγόροι και ιατροί, χιλιάδες στις λίστες αναµονής των υπουργείων για διορισµό, επινoούν το µέλλον τους καθώς πίνουν ένα καφέ ή ένα κοκτέιλ φρούτων. Σχεδιάζουν συνεργασίες, σπάζουν τις δοµές των κλειστών επαγγελµάτων, ονειρεύονται διαφορετικά. Κάποια στιγµή ξυπνούν από τροµερούς εφιάλτες που εµείς οι µεγάλοι τους κληροδοτήσαµε. Αλλά το νέο θα έρθει, έρχεται...

Ζωγραφίζω νέα έργα σε δρόµους παλιούς, παίρνω δύναµη από όλα όσα θυµάµαι και όλα όσα βιώνω τώρα, µε την συναναστροφή µου µε τη νέα γενιά. Παίρνω δύναµη για να ερµηνεύσω εικαστικά τον νέο ιστό µιας πόλης που αναγεννιέται µε νέες αδιευκρίνιστες προοπτικές, της πόλης µου, που ονειρεύοµαι οµορφότερη, που την θέλω όπως όλοι µας οµορφότερη.

Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται να σεβόµαστε ο ένας τον άλλο. Οι νέοι το παλιό, οι µεγαλύτεροι τα νιάτα, οι φιλοξενούµενοι και ξένοι επιχειρηµατίες την ιστορία και τις παραδόσεις µας και όλοι µαζί την Κύπρο και τη Λεµεσό!»

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο (link την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016, στις 19:30.