Aναδημοσίευση από τη LiFO

Η Grace Smith, 28 ετών, ξεκίνησε να χρησιμοποιεί την εφαρμογή φωτογραφιών Facetune λίγα χρόνια πριν για να επεξεργαστεί τις ρυτίδες στο πρόσωπό της.

Οι γραμμές ανάμεσα στα φρύδια της δημιούργησαν μια σκιά στο μέτωπό της και σκέφτηκε ότι φαινόταν φρεσκότερο και πιο όμορφο στις φωτογραφίες όταν το έσβηνε. Πολύ σύντομα, αποφάσισε να επεξεργαστεί τις ρυτίδες της στην πραγματική ζωή...

Έτσι, στην ηλικία των 23 ετών, η Smith στράφηκε στο Botox. Πέντε χρόνια αργότερα, κάνει ακόμα ενέσεις στο μέτωπό της κάθε εννέα μήνες. Έχει επίσης γεμίσει τα χείλη της και κάνει λέιζερ στο δέρμα της επειδή η ίδια πίστευε ότι δεν φαινόταν όμορφη στην κάμερα. Και για την ώρα είναι ικανοποιημένη καθώς δεν χρειάζεται πλέον να επεξεργάζεται τις selfies της.

Η δερματολόγος της, Noëlle Sherber, λέει ότι η γυναίκα είναι μέρος ενός νέου κύματος πελατών στην πλαστική χειρουργική: αυτών που επιδιώκουν να αλλάξουν μόνιμα τα πρόσωπά τους, εμπνευσμένοι από φωτογραφίες που έχουν επεξεργαστεί με εφαρμογές ή φίλτρα.

«Έχω αντιμετωπίσει πολλούς millennials στο πλαίσιο της εργασίας μου», είπε. «Τις περισσότερες φορές, θέλουν να μιλήσουν για το πώς εμφανίζονται στις φωτογραφίες που έχουν επεξεργαστεί. Και επιδιώκουν να διερευνήσουν επιλογές για το πώς να μετατρέψουν την εικόνα αυτή σε πραγματικότητα».

Λέει ότι αυτοί οι ασθενείς έχουν συνηθίσει να βλέπουν τα πρόσωπά τους σε ψηφιακή κατάσταση. Θολώνουν τις ατέλειες, μεγαλώνουν τα χείλη τους, αμβλύνουν τις μύτες τους και φωτίζουν το δέρμα τους - ή μερικές φορές πηγαίνουν ακόμα πιο μακριά, μεγεθύνοντας τα μάτια τους και αλλάζοντας τις αναλογίες του προσώπου τους.

Συχνά ξεχνούν ότι οι εικόνες στο smartphone τους δεν είναι πραγματικότητα, ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην αλλαγή μιας μύτης ή πηγούνιου στην κάμερα και στην επέμβαση που απαιτεί να μετακινηθεί οστό ή ιστός με χειρουργική επέμβαση.

«Κάποιες από τις αλλαγές που θέλουν να κάνουν στα πρόσωπά τους δεν είναι καν εφικτές», πρόσθεσε. «Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό στην πραγματική ζωή. Και αν δεν μπορούν να το κάνουν, φεύγουν απογοητευμένοι».

Με άλλα λόγια, οι επεξεργασμένες και φιλτραρισμένες φωτογραφίες δημιουργούν μια εναλλακτική πραγματικότητα και παράλληλα, μη ρεαλιστικές προσδοκίες για το πώς πρέπει να δείχνουν οι άνθρωποι και ποιες αισθητικές θεραπείες μπορούν πράγματι να κάνουν. Και οι γιατροί προειδοποιούν ολοένα και περισσότερο ότι αυτό μπορεί επίσης να τροφοδοτεί ένα ανησυχητικό ψυχολογικό φαινόμενο το οποίο ονομάζουν «Δυσμορφία του Snapchat». Η «Snapchat dysmorphia» δεν είναι μόνο μια τάση ομορφιάς. Είναι ένα ανησυχητικό ψυχολογικό φαινόμενο.

Η εποχή των smartphone μας έχει μετατρέψει σε φωτογράφους και πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να στρέψουν το φακό της κάμερας στον εαυτό τους, ενώ οι selfies μεταδίδονται μέσω Instagram, Facebook και Snapchat. Αυτές οι φωτογραφίες μπορούν εύκολα να δεχθούν επεξεργασία και να φιλτραριστούν με μια δελεαστική σειρά εργαλείων

Έτσι, οποιοσδήποτε με smartphone έχει άμεση πρόσβαση στο είδος του ρετούς που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για διασημότητες και μοντέλα. Οι θολές γραμμές μεταξύ της φανταστικής εικόνας των smartphones και της πραγματικότητας, μαζί με τα μεταβαλλόμενα ιδεώδη ομορφιάς, αρχίζουν να προκαλούν πρόβλημα.

«Καμιά φορά, αυτές οι εφαρμογές, μας κάνουν να χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα επειδή αναμένουμε να δείχνουμε τέλειοι και φιλτραρισμένοι στην πραγματική ζωή», γράφουν οι γιατροί στο Τμήμα Δερματολογίας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης σε ένα νέο άρθρο JAMA Facial Plastic Surgery. Οι φιλτραρισμένες φωτογραφίες μπορούν να επιδεινώσουν τη σωματική δυσμορφική διαταραχή. «Η διαπερατότητα αυτών των φιλτραρισμένων εικόνων μπορεί να επηρεάσει την αυτοεκτίμηση κάποιου και να τον κάνει να μην αισθάνεται επαρκής», σημειώνουν.

Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι πως οι άνθρωποι που επισκέπτονται κλινικές, δεν έχουν καν σωστή εικόνα του πώς πραγματικά δείχνουν. Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Πλαστικής Χειρουργικής, το 2017, το 55% των πλαστικών χειρούργων ανέφεραν ότι οι ασθενείς ήθελαν χειρουργικές επεμβάσεις θα τους βοηθούσαν να φαίνονται καλύτεροι στις selfies. Το 2016, το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 13%.