Γιατί τελικά ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ για τους celebs και την προσωπική τους ζωή;

Γιατί τελικά ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ για τους celebs και την προσωπική τους ζωή;

Γιατί τελικά ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ για τους celebs και την προσωπική τους ζωή;
Έρευνα του ΤIME αναλύει το προφίλ του μέσου πολίτη που καταναλώνει αχόρταγα την κάθε (ανούσια) λεπτομέρεια για τις ζωές των διασήμων

«Είμαστε κοινωνικά ζώα. Συχνά ζούμε μέρος της ζωής μας μέσα από διασήμους των μίντια, κόσμο για τον οποίο μαθαίνουμε πράγματα, celebrities κλπ.», εξηγεί ο Dr. Frank Farley, καθηγητής και ψυχολόγος του Temple University και πρώην πρόεδρος της American Psychological Association.

Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό εμπίπτει στην λεγόμενη -κατά την επιστημονική ορολογία- «παρακοινωνική συμπεριφορά» (parasocial behavior), που μπορεί να δημιουργήσει μια μονόπλευρη σχέση κατά την οποία το άτομο συνδέεται συναισθηματικά με κάποιο άλλο χωρίς στην πραγματικότητα να έχει ουσιαστική διάδραση μαζί του. Ή θα μπορούσε να περιλαμβάνει το να επενδύουμε συναισθηματικά στο αγαπημένο μας τηλεοπτικό σόου ή αθλητική ομάδα ή, στην προκειμένη περίπτωση, τις ζωές και τα πάθη της βασιλικής οικογένειας.

Ένας λόγος που ειδικά οι ζωές των διασήμων προσελκύουν τόσο έντονο ενδιαφέρον είναι επειδή «μοστράρουν» πράγματα τα οποία έχουμε διδαχθεί να λαχταρούμε, ωστόσο υποσυνείδητα.

«Όλοι έχουμε όνειρα για πλούτη, δόξα, ευτυχία, κοινωνική επιρροή και πάει λέγοντας, τα οποία ξεκινούν νωρίς με τα παραμύθια και τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Αυτό παραμένει μέσα μας, σε κάποιο βαθμό, καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Η βασιλική οικογένεια και άτομα, όπως οι διάσημοι του Χόλιγουντ και οι Καρντάσιαν, κρατούν το φαινόμενο ζωντανό», σημειώνει ο Dr. Frank Farley.

Η συνεχής έκθεση στα μέσα ενημέρωσης δημιουργεί επίσης έναν φαύλο κύκλο. Επειδή ο κόσμος ενδιαφέρεται για τους celebrities, τα μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να αναμεταδίδουν πληροφορίες για τις ζωές τους. Κι επειδή οι celebrities είναι συνεχώς στα μέσα ενημέρωσης, ο κόσμος ενδιαφέρεται για αυτούς. Κι ο κύκλος επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.

«Ζούμε στην εποχή των μίντια και κατά μία έννοια δεν υπάρχει διαφυγή», λέει ο Farley. Κι ενώ τα social media πιθανώς γιγάντωσαν το φαινόμενο, η λατρεία για τους διάσημους οπωσδήποτε δεν είναι καθόλου καινούργια.

Σύμφωνα με μελέτες ενώ στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι λάτρεις των celebrities επιλέγουν κυρίως το να μοιράζονται τα νέα που μαθαίνουν, συμπεριφορά ακίνδυνη, υπάρχουν και άτομα που ξεπερνούν τα όρια. Εδώ πρόκειται για ανθρώπους που παθαίνουν εμμονή με ένα συγκεκριμένο άτομο ή αρχίζουν να πιστεύουν ότι είναι αδελφές- ψυχές ή πως έχουν μια στενή, προσωπική σχέση.

Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί ακόμη και να επιδείξουν ακραίες συμπεριφορές όπως η παρακολούθηση, λέει η McCutcheon. Χαρακτηριστικά επίσης όπως άγχος, στρες, γενική ανευθυνότητα και δυσκολία σύναψης στενών διαπροσωπικών σχέσεων μπορεί επίσης οδηγήσουν το άτομο σε έντονη λατρεία προς κάποιον διάσημο. Σε αυτά προστίθενται η μοναχικότητα και η χαμηλή νοημοσύνη, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Επιπλέον έχει αποδειχθεί πως οι τζογαδόροι είναι πιθανότερο να εξελιχθούν σε «celebrity worshippers», όπως αποκαλούνται αυτά τα άτομα.

Τα μέσα ενημέρωσης παίζουν επίσης πολύ μεγάλο ρόλο, καθώς τροφοδοτούν συνεχώς όλη αυτή τη λατρεία. «Το κάνουν πιο εύκολο στον κόσμο να νιώθει πως όντως συνδέεται με κάποιον», σχολιάζει η McCutcheon.

Γιατί όμως ειδικά η βασιλική οικογένεια έχει τόσο μεγάλη απήχηση στο κοινό, και όχι απαραιτήτως αποκλειστικά το βρετανικό; Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι η μοναρχία, που έχει συνεχιστεί στη Βρετανία, αποτελεί παρελθόν για άλλες χώρες, οπότε οι πολίτες μπορούν να την παρακολουθούν ως μορφή διασκέδασης πλέον, χωρίς ενοχές. Όπως παντού στον κόσμο, έτσι και στην Κύπρο, θέματα τύπου tabloid είναι διαχρονικά δημοφιλή

«Ο κόσμος μπορεί να κοιτάζει πλέον αυτό το κομμάτι ιστορίας απλώς και μόνο από περιέργεια. Το βλέπει σαν διασκέδαση, σαν μια ενδιαφέρουσα ιστορία που συνεχώς εξελίσσεται. Η ζωή είναι δύσκολη και η επιτυχία ακόμη περισσότερο. Δείτε αυτούς τους ανθρώπους: κληρονόμησαν πλούτη, κοινωνική επιρροή, στιλ, δόξα και κάνουν μια παραμυθένια ζωή σε ένα κάστρο- πράγματα με τα οποία μεγαλώσαμε», λέει ο Dr. Frank Farley.

Σε κάθε περίπτωση, η Lynn McCutcheon, εκδότρια του επιστημονικού περιοδικού North American Journal of Psychology, σπεύδει να διευκρινίσει πως δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να ενδιαφερόμαστε για τις λεπτομέρειες ενός γάμου στον οποίο δεν πρόκειται καν να πάμε ή να ασχολούμαστε με τις φωτογραφίες του νέου βασιλικού μωρού, αρκεί να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις.

Με πληροφορίες από τη LiFO και το TIME

Loader