1) Η μεγαλύτερη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της τελευταίας δεκαετίας δεν ήταν καν αντικατοχική!

Την περασμένη Τετάρτη πραγματοποιήθηκε στο Παραλίμνι μία από τις μαζικότερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην πρόσφατη μνήμη. Πάνω από 3.000 άνθρωποι πλημμύρισαν την κεντρική πλατεία με κύριο αίτημα, ποιο νομίζετε;

Α. Τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της Κύπρου Β. Τη θέσπιση φιλολαϊκών μέτρων προς όφελος κοινωνικά ευπαθών ομάδων όπως συνταξιούχοι, πολύτεκνοι, άνεργοι, μετανάστες κλπ Γ. Βελτίωση της δωρεάν περίθαλψης, αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, καλύτερες δημόσιες συγκοινωνίες και γενικά ένα κράτος φιλικό και εξυπηρετικό προς τον πολίτη Δ. Ισότητα, δικαιοσύνη και εξάλειψη της λεκτικής και σωματικής βίας εναντίον γυναικών και LGBT ατόμων

Όχι βέβαια, σιγά μη γινόταν μια τόσο μεγαλειώδη και πολυπληθής συγκέντρωση για κάποιον τόσο μπανάλ ή αόριστο/ακαταλαβίστικο λόγο. Η διαμαρτυρία έλαβε χώρα για κάτι πολύ πιο καθημερινό και χειροπιαστό: Τα αμπελοπούλια. Ή πιο σωστά, να επιτραπεί το παράνομο (και με βάρβαρο τρόπο) κυνήγι τους αλλά χωρίς διώξεις και εξοντωτικά πρόστιμα γιατί (κάθεστε;) “τα ξόβεργα είναι μέρος της πολιτιστικής μας παράδοσης από τον 17ο αιώνα”.

Κι όταν λέμε πολιτιστική παράδοση εννοούμε “15 εκατομμύρια ευρώ έσοδα -παράνομα και μαύρα- το χρόνο” καθώς μια βέργα με κόλλα πάνω δεν τη λες ακριβώς και πρώιμη πτητική μηχανή του Ντα Βίντσι. Βλέπετε όταν οι άλλοι παρήγαγαν πολιτισμό εμείς σκαρφαλώναμε -κυριολεκτικά- στα δέντρα.

Επίσης, οι κυνηγοί έβαλαν στο στόχαστρο τους (ξένους) ακτιβιστές που έρχονται και αλλοιώνουν τον πολιτισμό μας, ξηλώνοντας τα ξόβεργα. Γι’ αυτούς είπαν το εξής αμίμητο:

“Στην Κύπρο, μια ημικατεχόμενη χώρα, τα τελευταία δύο χρόνια δεν έγινε κανένας απολύτως έλεγχος των μελών αυτών των Οργανώσεων, δεν ξέρει κανένας ούτε που κινούνται, ούτε τι καταγράφουν, ούτε και πώς το καταγράφουν. Σε μία χώρα που έχει απέναντι της κατοχικά στρατεύματα δεν μπορεί τα μέλη αυτών των Οργανώσεων να αφήνονται να κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα»

Κι επειδή ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του ηλίθιου, ρίχνεις και μια πρέζα κατοχή στο μείγμα που κολλάει ούτως ή άλλως παντού σαν - σωστά μαντέψατε- αμπελοπούλι στο ξόβεργο. Κι αν το θέμα είναι πατριωτικό πολύ πιθανό να βρίσκεται εκεί τριγύρω κάποιος παπάς...

https://youtu.be/-pglpwBAfeM

...και το ΕΛΑΜ με μία (αθέλητα) σπαρταριστή ανακοίνωση που περιέχει μεταξύ άλλων το επιχείρημα που επισκίασε όλα τ’ άλλα:

“Στην Αφρική κάποιες φυλές μαύρων τρώνε ανθρώπους. Είναι οι γνωστοί σε όλους ανθρωποφάγοι . Κανένας δεν τους εμποδίζει να καταναλώνουν το συγκεκριμένο φαγητό”

Αυτοί είναι λόγοι μαζικής διαμαρτυρίας, όχι σαν τους ξενέρωτους τους Μαλτέζους

2) Στο ΔΗΚΟ παραιτήθηκε ο αντιπρόεδρος και πρώτος επιλαχών ήταν ο Βέργας

Ναι, αυτός ο Βέργας

Κι αυτός (όπου βρίσκεται σήμερα)

Στο ΔΗΚΟ βλέπετε παίρνουν πολύ σοβαρά τα όργανα του κόμματος

3) Βρέθηκε τελικά η μούμια που μας χάρισε ο Νάσερ

Γιατί αν δεν ήταν ο βουλευτής της Αλληλεγγύης Μιχάλης Γιωργάλλας να καταθέσει ερώτηση στη Βουλή θα είχαμε μείνει ως έθνος στο σκοτάδι σχετικά με την τύχη της μούμιας που είχε χαρίσει ο -τότε- πρόεδρος της Αιγύπτου Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ στον πρώτο Πρόεδρο της Κύπρου, τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Άλλωστε τι πιο ταιριαστό ως δώρο σε ένα νεοσύστατο κράτος από κάτι που έμελλε να συμβολίζει από τότε τη φρεσκάδα και το νεανικό σφρίγος της πολιτικής μας ζωής;

4) Ο ΠτΔ φέρεται να δήλωσε πως είναι η “μεγαλύτερη πουτάνα της πολιτικής”

...και η επιβεβαίωση πως ζούμε σε κράτος-μπουρδέλο ήρθε από εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Συγκεκριμένα από το βιβλίο του τέως διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Πανίκου Δημητριάδη το οποίο από τον τίτλο και μόνο (A Diary of the Euro Crisis in Cyprus, Lessons for Bank Recovery an Resolution) είναι ικανό να σε ρίξει σε βαθύ κώμα, όμως περιέχει ένα απόσπασμα που το κατατάσσει αυτομάτως στα cult λαϊκά αναγνώσματα μαζί με το “Ελένη η Πόρνη”. Σύμφωνα λοιπόν με τον συγγραφέα ο Πρόεδρος Αναστσιάδης αισθάνθηκε ότι εξαπατήθηκε με τον διορισμό ενός ατόμου στο μεταβατικό συμβούλιο της χρεωκοπημένης Λαϊκής Τράπεζας και φέρεται να του είπε τα εξής:

«Είμαι η μεγαλύτερη πουτάνα της πολιτικής. Δεν θα με ξεγελάσεις εσύ, κανένας δεν το κατάφερε. Δεν είμαι μόνο η μεγαλύτερη πουτάνα της πολιτικής, είμαι και η μεγαλύτερη πατρώνα»

5) Αναμφίβολα η καούρα της δεκαετίας

Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, το κέρασμα ήταν φλαούνα μπας και δει η Ευριπίδου καμιά Ανάσταση στα νούμερα