Σωματίδια πλαστικού (μικροπλαστικά) ανακαλύφθηκαν -και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες- στο αρκτικό χιόνι για πρώτη φορά, μια απόδειξη ότι ο άνεμος τα παρασέρνει ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα μέρη της Γης. Τα τελευταία χρόνια μικροσκοπικά πλαστικά έχουν βρεθεί στους βυθούς των ωκεανών, αλλά τώρα ανακαλύπτονται επίσης στα παρθένα χιόνια της Αρκτικής και στα βουνά των Άλπεων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Μέλανι Μπέργκμαν του γερμανικού Ινστιτούτου Πολικής και Θαλάσσιας Έρευνας Άλφρεντ Βέγκενερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science Advances”, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν» και το «New Scientist», ανέλυσαν δείγματα χιονιού από διάφορα μέρη, από τις Γερμανικές και τις Ελβετικές Άλπεις ως την Αρκτική, όπως στη νορβηγική νήσο Σβάλμπαρντ βόρεια του αρκτικού κύκλου. Παντού βρήκαν μικροπλαστικά με μέγεθος περίπου όσο οι κόκκοι της γύρης και της σκόνης (π.χ. από τη Σαχάρα), τους οποίους επίσης παρασέρνουν οι άνεμοι.

«Είναι ολοφάνερο ότι η πλειονότητα αυτών των μικροπλαστικών στο χιόνι έρχεται από τον αέρα», δήλωσε η Μπέργκμαν και τόνισε ότι η ανακάλυψη εγείρει ξανά το ερώτημα πόσο πολύ πλαστικό εισπνέουν οι άνθρωποι και πώς αυτό επηρεάζει την υγεία τους.

Οι ερευνητές βρήκαν στους επιπλέοντες πάγους του αρκτικού ωκεανού μεταξύ Γροιλανδίας και Σβάλμπαρντ μια μέση ποσότητα 1.760 μικροπλαστικών σωματιδίων ανά λίτρο. Πολύ περισσότερα -24.600 ανά λίτρο κατά μέσο όρο- βρέθηκαν στην ηπειρωτική Ευρώπη.

Πολλοί τόνοι πλαστικών καταλήγουν στο περιβάλλον κάθε χρόνο και διασπώνται σε μεγαλύτερα ή μικρότερα κομμάτια. Τον Ιούνιο μια άλλη μελέτη είχε εκτιμήσει ότι οι άνθρωποι τρώνε τουλάχιστον 50.000 μικροπλαστικά σωματίδια κάθε χρόνο. Τα σωματίδια αυτά μπορεί να μεταφέρουν τοξικά χημικά και παθογόνα μικρόβια.

Οι ερευνητές βρήκαν ότι όσο μικρότερο είναι το μέγεθος των μικροπλαστικών, τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός τους. Επειδή τα επιστημονικά όργανα τους δεν μπορούσαν να ανιχνεύσουν σωματίδια μικρότερα των 11 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου), εκτιμούν ότι, όπως είπε η Μπέργκμαν, «υπάρχουν πολύ περισσότερα σωματίδια μικρού μεγέθους πέρα από το όριο ανίχνευσης. Η ανησυχία με αυτά τα μικρότερα σωματίδια είναι ότι μπορούν να απορροφηθούν από μια μεγαλύτερη γκάμα οργανισμών και, αν μάλιστα φθάνουν στη νανοκλίμακα (σ.σ. δισεκατομμυριοστά του μέτρου), τότε μπορούν να διαπερνούν τις μεμβράνες των κυττάρων και να διεισδύουν στα όργανα του σώματος πολύ πιο εύκολα από ό,τι τα μεγαλύτερα σωματίδια».

Τα συχνότερα μικροπλαστικά, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, είναι αυτά από πολυμερή που χρησιμοποιούνται κυρίως ως προστατευτικές στρώσεις σε οχήματα, κτίρια και πλοία. Ακολουθούν τα σωματίδια από ελαστικά, πολυαιθυλένιο και πολυαμίδια, συμπεριλαμβανομένου του νάϊλον.

Μια πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο, βρήκε σημαντικές ποσότητες μικροπλαστικών να πέφτουν από τον αέρα στα Πυρηναία όρη. Μια άλλη μελέτη είχε βρει ότι «βρέχει» μικροπλαστικά στα Βραχώδη Όρη στις ΗΠΑ, αλλά και στην Κίνα.