Σε νέα της ανάρτηση, η σελίδα που προωθεί στα social media τα έργα στη Λευκωσία, γράφει:

Η πόλη μας σιγά - σιγά αλλάζει. Ναι, γίνονται ταυτόχρονα έργα παντού και δυσκολευόμαστε. Χρειάζεται υπομονή και καλή διάθεση. Η εναλλακτική όμως είναι να παραμείνει η πόλη στην κατάσταση που είναι σήμερα και πού δεν αρέσει σε κανένα.

Η Λευκωσία αποκτά ξανά την αίγλη της και καθίσταται κέντρο γνώσης, έρευνας, καινοτομίας και επιχειρηματικότητας. Με το νέο Μουσείο, το Δημοτικό Θέατρο, την Κρατική Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης, την ανάπλαση του εμπορικού τριγώνου Μακαρίου-Στασικράτους-Ευαγόρου, την ανάπλαση του παλαιού ΓΣΠ, την Καλλιπόλεως και την Κ. Μάτση, τον Περιφερειακό Λευκωσίας, τις Λεωφ. Αγλαντζιάς - Λάρνακος και Αμμοχώστου την Πλ. Ελευθερίας, οι αναπλάσεις του ιστορικού κέντρου, το δίκτυο ποδηλατοδρόμων που ενώνει τα πανεπιστήμια, η πρωτεύουσα γίνεται ξανά η πρωτεύουσα που αξίζει στους κατοίκους και τους επισκέπτες της.

Εξίσου σημαντική όμως είναι και η τεράστια επένδυση που γίνεται για την μετατροπή της Λευκωσίας σε περιφερειακό κέντρο γνώσης, έρευνας, τεχνολογίας και καινοτομίας. Με την μετατροπή του παλαιού δημαρχείου στο Ερευνητικό Κέντρο Αριστείας RISE, το Κέντρο Έρευνας και καινοτομίας Kios, την επέκταση που προσθέτει 10.000 τμ στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής, το νέο Κρατικό Χημείο, την πολυτεχνική σχολή, την ολοκλήρωση της Βιβλιοθήκης και πολλών άλλων υποδομών του Πανεπιστημίου Κύπρου, την Συνοικία Δημιουργικών Επιχειρήσεων και το Κέντρο Επιχειρηματικότητας, αλλά και αριθμό κινήτρων στην Ιδιωτική Πρωτοβουλία, δημιουργούνται χιλιάδες θέσεις εργασίας ψηλής ποιότητας για τους νέους μας αλλά και ένα νέο μέλλον για την πόλη μας.

Ταυτόχρονα όλα αυτά προσελκύουν ιδιωτικές επενδύσεις όπως τα νέα highrise κτίρια που ανεγείρονται στο κέντρο, τα νέα εμπορικά κέντρα στην περιφέρεια, τις νέες εστίες σε διάφορα σημεία της πόλης και άλλα τόσα.

Η Λευκωσία μπορεί να ανασάνει μόνο με ουρανοξύστες. Τριπλασιάζοντας τον αριθμό των ορόφων σ’ ένα οικόπεδο με σταθερό τον συντελεστή δόμησης, αυτομάτως σημαίνει ότι τριπλασιάζουμε τον ελεύθερο χώρο (πάρκα, πλατείες, πεζοδρόμια, ποδηλατοδρόμους, κτλ.). Πάντοτε τα ψηλά κτίρια είχαν για όλες τις πόλεις τον χαρακτήρα του τοπόσημου, της πιο εμβληματικής παρουσίας στο αρχιτεκτονικό πεδίο. Όσο πάμε πιο ψηλά τόσο η γοητεία της θέας επαυξάνεται.