Η ταινία της κύπριας Χριστίνας Γεωργίου ενδιαφέρει και το Netflix

Η ταινία της κύπριας Χριστίνας Γεωργίου ενδιαφέρει και το Netflix

The stray story: A Dogumentary, είναι το ντοκιμαντέρ που θα μιλήσει στην ανθρωπιά και συνείδησή μας

Η ταινία της κύπριας Χριστίνας Γεωργίου ενδιαφέρει και το Netflix

Συνέντευξη στη Νίκολα Καρατζιά

Για το The stray story: A Dogumentary, ήδη ενδιαφέρθηκε το Netflix, ενώ αναμένεται να φτάσει σε κάθε γωνιά της γης με την προβολή του. Εξάλλου η βραβευμένη σκηνοθέτις, σεναριογράφος, καθηγήτρια Μουσικής & Επικοινωνιών του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Χριστίνα Γεωργίου, ξέρει τι κάνει και σύντομα θα το δεις επί της οθόνης.

The stray story: A Dogumentary. Πότε και πώς προέκυψε ως ιδέα;

Ανέκαθεν ένιωθα μεγάλη σύνδεση με τα ζώα και ιδιαίτερα με τα σκυλιά. Πριν από περίπου μια δεκαετία βρήκα ένα αδέσποτο σκυλί στο λιμανάκι της Αγίας Νάπας σε άσχημη κατάσταση. Στην προσπάθειά μου να το διασώσω κατέληξα να βοηθώ σε ένα καταφύγιο της περιοχής, όπου κι έζησα από κοντά τις δυσκολίες που περνούν τόσο τα ζώα, όσο και οι εθελοντές που συχνά γίνονται μάρτυρες περιπτώσεων κακοποίησης και ανείπωτης κτηνωδίας. Τότε συνειδητοποίησα ότι καταφύγια και εθελοντές προσφέρουν ασταμάτητα τη βοήθειά τους όμως αυτή η δράση επουλώνει μια πληγή που δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ εάν δεν καταπολεμηθεί η αιτία της. Στον κόσμο υπάρχουν περισσότερα από 200 εκατομμύρια αδέσποτα, τα οποία αναπαράγονται ανεξέλεγκτα. Αποφάσισα λοιπόν ότι ο καλύτερος τρόπος να συνεισφέρω θα ήταν να κάνω ένα ντοκιμαντέρ, με βασικό στόχο τη διαφώτιση του κοινού.

Tο ντοκιμαντέρ παρουσιάζει δηλαδή τη ζωή των αδέσποτων και τη δράση των εθελοντών;

Μέσα από τη δράση επιλεγμένων εθελοντών από διάφορες χώρες, παρουσιάζονται συγκινητικές ιστορίες της ζωής των αδέσποτων και των διασωστών τους, τα προβλήματα και οι λύσεις τους. Παράλληλα όμως, το ντοκιμαντέρ καθρεφτίζει την κατάσταση της σημερινής κοινωνίας. Είναι μια ταινία που φιλοδοξεί να μας επανασυνδέσει με τη φύση, να υπενθυμίσει τι εστί ανθρωπιά, να αφυπνίσει και να εμπνεύσει. Η επιλογή της λέξης stray στον τίτλο δεν είναι τυχαία. Σημαίνει αδέσποτο αλλά σχολιάζει συνάμα κι έναν κόσμο που έχει παρεκκλίνει της πορείας του (a world that’s going astray).

Από όλα τα θέματα με τα οποία θα μπορούσες να καταπιαστείς, αποφάσισες το συγκεκριμένο. Γιατί, θα αναρωτηθούν κάποιοι;

Ο καθένας επιλέγει τις μάχες του και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί με τα μέσα που διαθέτει. Κάθε μάχη, όσο μεμονωμένη κι αν φαίνεται, έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις στο κοινό καλό. Φανταστείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος εάν ο καθένας από μας επέλεγε κι έκανε κάτι για να συνδράμει σε ένα σκοπό, χωρίς να κρίνεται. Πολλές φορές όσοι βοηθούμε ζώα έχουμε δεχθεί επίθεση «γιατί υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν, κι εμείς ασχολούμαστε με ζώα». Με το ίδιο σκεπτικό που όταν βοηθούμε παιδιά στην Αφρική, όλο και κάποιος θα πει «έχει και στην Κύπρο παιδιά που πεινούν» ή όταν ως καλλιτέχνες, ακούμε το περίφημο «ο κόσμος πεινά κι εσείς κάνετε τέχνη». Πόση ουσία θα είχε άραγε η ζωή χωρίς την τέχνη; Και πώς βιάζεται να κρίνει κανείς ότι όποιος βοηθά τα ζώα, δεν βοηθά χωρίς φανφάρες και ανθρώπους;

photo credits:Μάριος Ανδρέου

Άρα η ταινία είναι μια έμμεση απάντηση σε παρόμοια σχόλια;

Αν και η ταινία σε πρώτο επίπεδο ασχολείται με τα 200 εκατομμύρια αδέσποτα της γης, στοχεύει στην ανθρωπιά μας. Το να δώσω φωνή σε ανυπεράσπιστα ζώα και σε αυτούς που τα βοηθούν αθόρυβα, είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα, γιατί το θέμα έχει μεγάλες προεκτάσεις, αφού η κακοποίηση ζώων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικογενειακή βία και την εγκληματικότητα. "Φωτίζοντας" τη συμπεριφορά μας απέναντι στον πιο αδύναμό, είτε είναι άνθρωπος σε δυσχερέστερη από εμάς κατάσταση (βλέπε τις πρόσφατες εξαφανίσεις γυναικών στην Κύπρο), είτε είναι ζώο, προκύπτει μια αυτογνωσία απολύτως απαραίτητη, εάν θέλουμε να αυτοαποκαλούμαστε «νοήμονα όντα».

Πότε ξεκίνησαν τα γυρίσματα, πού έγιναν και πότε αναμένεται να ολοκληρωθούν;

Δουλεύω το ντοκιμαντέρ εδώ και αρκετά χρόνια. Μέχρι στιγμής έχουμε κινηματογραφήσει τους εθελοντές μας από την Κύπρο, την Αγγλία και τη Ρουμανία και πάμε στην Αμερική περί τα τέλη Ιουνίου. Απομένουν εκείνα με τον εθελοντή μας στην Κρήτη, όπου ευελπιστούμε να πάμε το φθινόπωρο. Έπειτα θα ξεκινήσουμε το μοντάζ και πιθανόν να γίνουν κάποια συμπληρωματικά γυρίσματα, ανάλογα με τις ανάγκες που θα προκύψουν.

Γιατί επιλέγηκαν οι συγκεκριμένες χώρες για τα γυρίσματα και όχι κάποιες άλλες;

Θέλησα να επικεντρωθώ σε αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες κοινωνίες, γιατί ήταν σημαντικό να λεχθεί ότι το πρόβλημα παραμένει εξαιρετικά έντονο παρά την οικονομική ή όποια άλλη «πρόοδο». Ο καταναλωτισμός, η εμπορευματοποίηση των πάντων (ακόμα και των ανθρώπων), η έλλειψη ενσυναίσθησης, ο ατομικισμός, η απληστία, η διαφθορά, η ανευθυνότητα, η λανθασμένη θεσμοθέτηση ή η μη εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας, έχουν τραγικές επιπτώσεις σε κάθε ανυπεράσπιστη μορφή ζωής, συμπεριλαμβανομένου και του καλύτερου μας φίλου, του σκύλου.

(embed:https://www.instagram.com/p/BoFi0jPFYMa/)

Πότε θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ και ποιος θα είναι ο διανομέας;

Ευελπιστούμε πως το ντοκιμαντέρ θα ολοκληρωθεί περί τα τέλη του 2020, ώστε να ξεκινήσει το ταξίδι του σε παγκόσμια φεστιβάλ πριν καταλήξει στις κινηματογραφικές αίθουσες, στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο (VOD / SVOD). Επειδή ακριβώς θέλουμε η ταινία να κινηθεί σε διάφορες κατευθύνσεις, προτιμήσαμε στο παρόν στάδιο να μη δεσμευτούμε με κάποιον διανομέα, έχουμε όμως συνεργασία με επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες και πλατφόρμες που προβάλλουν ήδη το trailer της εκστρατείας μας για το crowdfunding. Στόχος μας είναι η ταινία να φτάσει σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης!

(embed:https://www.instagram.com/p/BnZLWholcL1/)

Εάν δεν κάνω λάθος υπήρξε ενδιαφέρον και από το Netflix;

Ναι, κάποια άτομα από το Νetflix μάς έχουν ήδη υπόψη τους, αφού οτιδήποτε έχει να κάνει με σκύλους είναι πολύ δημοφιλές στη συγκεκριμένη αλλά και σε άλλες πλατφόρμες. Φυσικά για να επισημοποιηθεί αυτό το ενδιαφέρον, πρέπει πρώτα να δουν την ολοκληρωμένη ταινία, οπότε προς το παρόν δε μπορούμε να πούμε με σιγουριά εάν θα προχωρήσουμε σε συνεργασία μαζί τους.

Από τα γυρίσματα

Η ταινία έχει δεχθεί κάποια κρατική χορηγία ή χρειάζεται οικονομική ενίσχυση στο παρόν στάδιο;

Μέχρι τώρα υλοποιείται με δικά μου έξοδα και την εθελοντική βοήθεια συνεργατών ή την αγορά των υπηρεσιών τους σε χαμηλότερη τιμή. Δεν έχουμε κάποια κρατική στήριξη στο παρόν στάδιο γιατί δεν έχει γίνει πρόσφατα προκήρυξη για ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους. Οπότε, όπως αντιλαμβάνεστε χρειαζόμαστε βοήθεια είτε από χορηγούς, είτε από επενδυτές, είτε από παροχείς υπηρεσιών, είτε από το ευρύ κοινό, γι’ αυτό κι έχουμε ξεκινήσει crowdfunding στην πλατφόρμα indiegogo. Για κάθε εισφορά, προσφέρουμε και το αντίστοιχο αντάλλαγμα, όπως ευχαριστίες στους τίτλους της ταινίας μας, την ίδια την ταινία, το soundtrack, βιβλία, παροχή διαφόρων υπηρεσιών για κατοικίδια, προσκλήσεις για την πρεμιέρα.

Η εκστρατεία φιλοξενείται στη σελίδα https://igg.me/at/thestraystory και τελειώνει στις 9 Αυγούστου.

(youtube:https://www.youtube.com/watch?v=HseVYO1jwTk)

Πόσα ακόμη χρήματα χρειάζονται για την ολοκλήρωση της;

Ο αρχικός προϋπολογισμός της ταινίας ήταν σχετικά μικρός, αφού επρόκειτο να ασχοληθεί μόνο με την κατάσταση στην Κύπρο. Πλέον όμως το πρότζεκτ έχει αποκτήσει μια διεθνή οντότητα, με τα έξοδα να έχουν πολλαπλασιαστεί και να ανέρχονται σε εξαψήφιο αριθμό. Αρκετά από αυτά έχουν καλυφθεί από εθελοντική εργασία και την παροχή υπηρεσιών διαφόρων συναδέλφων και εταιρειών. Ελπίζουμε ότι με τη στήριξη του κοινού θα εξασφαλίσουμε 30.000 ευρώ και με τη στήριξη από χορηγίες και από τη Συμβουλευτική Επιτροπή Κινηματογράφου, θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε την ταινία όπως ακριβώς της αξίζει καθώς και να καλύψουμε τα μεγάλα έξοδα της μεταπαραγωγής και προώθησης.

(embed:https://www.instagram.com/p/By2K4m9H4ms/)

Θα μπορούσε να ενταχθεί στο ετήσιο σχολικό πρόγραμμα για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των παιδιών;

Ναι, στόχος μας είναι να προωθήσουμε την ταινία και στα σχολεία είτε ως μέρος του ετήσιου σχολικού προγράμματος, είτε μέσω ενημερωτικών διαλέξεων που ήδη παρέχουν εθελοντές σε σχολεία. Για την ακρίβεια, ένας από τους χαρακτήρες του ντοκιμαντέρ μας, ο Νίκος Κουντούρης, τρέχει εδώ και αρκετό καιρό ένα εξαετές εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα σχολεία, με μεγάλη επιτυχία. Τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά και σίγουρα όταν αυτή η γενιά μεγαλώσει, θα γίνει η μεγάλη αλλαγή στην ευημερία των ζώων. Δεν θα συμβεί σε μια νύχτα, αλλά θα συμβεί!

Ποια η βασική ομάδα πίσω από το ντοκιμαντέρ αυτό;

Πρωτοξεκίνησα αυτή την προσπάθεια με την εταιρεία μου Blunatic Pictures, που ήδη έχει στο ενεργητικό της πολλές και πολυβραβευμένες ταινίες μικρού μήκους καθώς και δυο συμπαραγωγές μεγάλου μήκους. Έπειτα στην ομάδα μπήκε ο καθόλα έμπειρος σε ντοκιμαντέρ και ειδησεογραφία, David Hands-συνιδρυτής της Crewhouse Media. Όταν το πρότζεκτ ξέφυγε από το πλαίσιο της Κύπρου κι εξελίχθηκε σε διεθνή προσπάθεια, προέκυψε η σύμπραξη με τον Paul Iacovou της εταιρείας Navajo, που βοηθά με την στρατηγική της καμπάνιας. Τα βασικά γυρίσματα ανέλαβε ο έμπειρος εικονολήπτης Χάρης Μυλωνάς. Ωστόσο στην ομάδα εντάχθηκαν και κινηματογραφιστές από όλο τον κόσμο, καθώς και μια πλειάδα φιλοζωικών οργανώσεων και εθελοντών που στέλνουν κινηματογραφημένο υλικό. Η συγκινητική αυτή ανταπόκριση του κόσμου, μας κάνει να πιστεύουμε πως αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε με τόση αγάπη και αφοσίωση, θα κάνει τη μεγάλη διαφορά ανά το παγκόσμιο!

Από την εμπειρία σου, πού θεωρείς ότι υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα με αδέσποτα και κακοποίηση;

Ο αριθμός των αδέσποτων δεν έχει να κάνει απλά με τη διαχείριση αλλά και με την γεωγραφική θέση της κάθε χώρας. Σε κάποιες περιοχές, το θερμό κλίμα συντείνει στην ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή τους, ενώ σε χώρες με ψυχρό κλίμα, το πρόβλημα είναι εκ φύσεως πολύ πιο ήπιο. Σε άλλες περιπτώσεις όπως στην Αμερική, η συστηματική αναπαραγωγή και πώληση σκύλων έχει συχνά ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψή τους και τη χρήση τους σε σκυλομαχίες. Για πολλούς δεν είναι παρά ένα εμπόρευμα που όταν δεν το θέλουν πια, το πετάνε, με τα ζώα συχνά να καταλήγουν για θανάτωση σε θαλάμους αερίων. Στη Ρουμανία, η συγκομιδή σκύλων από τους δρόμους χωρίς κανείς να ασχολείται με το τι απογίνονται, έχει γίνει κερδοφόρα επιχείρηση εκατομμυρίων ευρώ. Σίγουρα δε θα παραλείψω να κάνω αναφορά στην Κύπρο και στην Ελλάδα, όπου οι εγκαταλείψεις και οι κακοποιήσεις ζώων είναι πολύ συχνές και δυστυχώς, κατά κόρον εντείνονται γιατί παραμένουν ατιμώρητες.

Υπάρχουν εντούτοις και χώρες πρότυπα στο θέμα;

Μπορώ να αναφερθώ σε χώρες όπως η Ολλανδία ως πρότυπο, κυρίως επειδή η νομοθεσία αποτρέπει την πώληση με υψηλούς δασμούς, τιμωρεί αυστηρά την εγκατάλειψη και την κακοποίηση, έχει αστυνομία ζώων και για αρκετά χρόνια τώρα, παρέχει δωρεάν στειρώσεις. Στην Αγγλία η κατάσταση είναι επίσης ελεγχόμενη, όμως ακόμη κι εκεί, εκατοντάδες χιλιάδες ζώα παραδίδονται στα καταφύγια κάθε χρόνο με κάθε είδους δικαιολογία: «μετακομίζω», «θα κάνω παιδί», «μεγάλωσε πολύ», «μου τρώει τα έπιπλα».

(embed:https://www.instagram.com/p/BgDk6DwndA9/)

Στην ταινία προτείνονται κάποιες λύσεις;

Στόχος της ταινίας ήταν ανέκαθεν να προβάλει τις λύσεις και όχι απλά να θίξει τα κακώς έχοντα. Πέρα από το πώς να προσεγγίσει κανείς ένα σκύλο και τι να κάνει για να τον βοηθήσει ή να τον φιλοξενήσει, θίγουμε το πόσο σημαντικό είναι να μην αγοράζει κανείς σκύλους. Παίρνοντας ένα σκυλί από το καταφύγιο, δε σώζετε απλά μια ζωή, αλλά δίνετε και τη δυνατότητα να φιλοξενηθεί κάποιο άλλο σκυλί στη θέση του, οπότε βοηθάτε κι άλλα αδέσποτα. Το ντοκιμαντέρ δίνει επίσης έμφαση σε προληπτική, μακροπρόθεσμη δράση που ο καθένας μπορεί να εφαρμόσει.

(embed:https://www.instagram.com/p/BfrTS2NDH_J/)

Ποια είναι αυτή η εύκολα εφαρμοζόμενη δράση;

1.Βάλτε στο κολάρο του σκύλου σας τα στοιχεία επικοινωνίας σας και το όνομά του.

2.Στειρώστε το σκύλο σας – είναι καλύτερο για την υγεία του (π.χ. τα θηλυκά κινδυνεύουν από πυομήτρα, που μπορεί να αποβεί θανατηφόρα, εάν δεν αναράγονται τακτικά) και μειώνει τις τάσεις φυγής και τη μελαγχολία του σε περίοδο ζευγαρώματος.

3.Πάρτε σκύλο μόνο με πλήρη επίγνωση της ευθύνης που θα έχετε για τουλάχιστον μια δεκαετία και μόνο εάν μπορείτε να του παρέχετε μια θέση ως μέλος της οικογένειάς σας.

4.Εκπαιδευτείτε μαζί με το σκύλο σας. Διασφαλίζετε έτσι μια καλύτερη σχέση με αυτόν και με τους γείτονές σας. Πολλά σκυλιά δυστυχώς εγκαταλείπονται επειδή δεν έχουν εκπαιδευτεί και ακόμη κι αν καταλήξουν σε καταφύγιο, έχουν περισσότερες πιθανότητες να θανατωθούν, εφόσον η συμπεριφορά τους μειώνει τις πιθανότητές υιοθεσίας τους.

5.Βάλτε μικροτσιπ και εγγράψτε το σκύλο σας. Εάν το κράτος αναγνωρίσει πόσοι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι έχουν σκύλο -και είμαστε πάρα πολλοί-, θα μπορέσουμε να ασκήσουμε οργανωμένη πίεση ώστε η κατάσταση να βελτιωθεί. Πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα.


ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: Στέφανος Σεβέρης - Ο σκύλος πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως ένα μωρό


ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: Μαρία Λεωνίδου - Kάνουμε «στροφή» και ψωνίζουμε στο Do Twist


ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:

Loader