O #CypriotAbroad της βδομάδας είναι ο entrepreneur Νεόφυτος Χριστουδούλου με έδρα το Λονδίνο.

Nεόφυτε, πώς αυτοσυστήνεσαι σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτα για εσένα;

Ως ένας τύπος που λάτρευε τους αριθμούς αλλά κατέληξε να μετράει σουβλάκια; Πέρα από την πλάκα, θα έλεγα ότι είμαι ένας άνθρωπος που πεισμώνει για ν’ανταποκριθεί σε μια πρόκληση, βλέποντας πάντα την αστεία πλευρά της ζωής.

Πώς βρέθηκες στο Λονδίνο;

Μετακόμισα αρχικά στην Βρετανία για σπουδές και τελειώνοντας το πτυχίο μου, πήγα στο Λονδίνο για το μεταπτυχιακό μου. Μου ήταν πολύ ξεκάθαρο ότι μετά τις σπουδές θα συνέχιζα τη ζωή μου εδώ. Το Λονδίνο είναι μια φανταστική μητρόπολη και με όλα τα καλά και τα κακά του, αυτή η πόλη είναι πια το σπίτι μου μετά από 12 χρόνια ζωής εδώ.

Από μια καριέρα στο banking, πώς μεταπήδησες στη δημιουργία του The Athenian;

Θα με χαρακτήριζε κανείς τυχερό που κατάφερα να βρω δουλειά σε μια τράπεζα όπως η JPMorgan εν μέσω της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν αισθανόμουν χαρούμενος εκει. Ναι έμαθα πολλά, αλλά η εργασιακή κουλτούρα και το περιβάλλον δεν μου ταίριαζε. Ένιωθα κιόλας ότι κινδύνευα να καλουπωθώ σ’ένα εξ’ολοκλήρου τεχνικό ρόλο και αποφάσισα να κάνω ένα break. Έκλεισα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για την Sierra Leone (για να σε προλάβω, ναι, η μαμά μου δεν χάρηκε πολύ όταν ανακοίνωσα την απόφαση μου να πάω στην Δυτική Αφρική για 5 μήνες). Ήταν όμως μια καθοριστική απόφαση ζωής. Βρέθηκα ξαφνικά από το trading floor της JPMorgan, σ’ένα καταυλισμό στη βόρεια Sierra Leone ζώντας με συνεχείς διακοπές ρεύματος και χωρίς νερό.** Αλλά βγήκα έξω από το δίκτυ ασφαλείας μου και ξεκίνησα να δουλεύω σε σημαντικά projects για μια κοινωνική επιχείρηση. Επιστρέφοντας στο Λονδίνο, έκανα ένα fellowship στον τομέα του social impact investing και μέχρι το τέλος του, είχα αποφασίσει ότι θα ήθελα να ξεκινήσω μια δική μου επιχείρηση - ή τουλάχιστον να το προσπαθήσω. Τότε η Ελλάδα έπαιζε σε όλες τις ειδήσεις για τους λάθους λόγους εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Με την σαρωτική επιτυχία του **street food σε όλο το Λονδίνο,** δυσκολευόμουν να βρω ένα μέρος που να φτιάχνει ωραίο ελληνικό street food. Δεν ήξερα να μαγειρεύω αλλά να’ναι καλά η γιαγιά μου, ήξερα να φτιάχνω λουκουμάδες! Ο (τώρα) συνέταιρος μου **Tim έφτιαχνε ελληνικό σουβλάκι κι εγώ επικοινώνησα μαζί του μεσω Twitter.** Καταλήξαμε να κάνουμε μαζί ένα pop-up event με σουβλάκι και λουκουμάδες. Σύντομα αποφασίσαμε να συνεργαστούμε και να επικεντρωθούμε στο ελληνικό σουβλάκι. Κάπως έτσι ξεκινήσαμε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. **Περίμενες ότι θα μιλούσαμε σήμερα για ένα τόσο μεγάλο success story; **

Όχι. Ξεκινήσαμε πολύ ταπεινά από ένα μικρό πάγκο στο βόρειο Λονδίνο. Στο ξεκίνημα ρίχτηκα με τα μούτρα στη δουλειά, δεν μπήκα απλά ως ένας επενδυτής. Μπορούσα να διακρίνω από την αρχή βέβαια ότι πάμε καλά από τις ουρές των ανθρώπων που περίμεναν να πάρουν σουβλάκι, αλλά σίγουρα δεν περιμέναμε να εξελιχθεί όλο αυτό τόσο γρήγορα. Μέσα σε 4.5 χρόνια, το The Athenian λειτουργεί σε 7 τοποθεσίες και το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η εξέλιξη έγινε οργανικά - ούτε με δάνεια ούτε με άλλους επενδυτές. Είμαστε πάντως πολύ ενθουσιασμένοι για τα μελλοντικά μας σχέδια με το Athenian. **Ποιά συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που θέλει να κάνει ένα τολμηρό επαγγελματικό βήμα στο Λονδίνο;**

Κάνε την έρευνα σου ασφαλώς αλλά αν αυτό που θέλεις να κάνεις είναι κάτι για το οποίο είσαι πολύ παθιασμένος, τότε τόλμησε το. Start small, ακου τους πελάτες σου, να είσαι προσαρμοστικός και επίμονος. Η εκτέλεση μετράει είτε μιλάμε για προϊον είτε για υπηρεσία γιατί μπορεί καμια φορά να έχεις την φαεινότερη ιδέα αλλά αυτή να μην μπορεί να αγγίξει την αγορά. Και αντιστοίχως, μια μέτρια ιδέα μπορεί να πετάξει πολύ ψηλά με τους σωστούς χειρισμούς. Για να δημιουργήσεις ένα καλό brand χρειάζεσαι σαφώς ένα πάντρεμα ιδέας και εκτέλεσης αλλά όλο αυτό δεν μπορεί να γίνει από την πρώτη μέρα. Θέλει δουλειά.

Εκτός από την οικογένεια και φίλους, υπάρχει κάτι που σου λείπει πιο πολύ από την Κύπρο;

Η ζωή σε μια μεγαλούπολη μπορεί να γίνει πολύ κουραστική. Μου λείπει η ευκολία του να πας σε μια παραλία μετά από μια δύσκολη μέρα ή οι αυθόρμητες συναντήσεις με φίλους. Όταν είσαι στην Κύπρο δεν υπολογίζεις την πολυτέλεια που σου δίνεται όταν μπορείς να είσαι πάντου μέσα σ’ένα μισάωρο - από την παραλία και τα βουνά μέχρι το αεροδρόμιο.