Έτυχε πολλές στο γραφείο να παραγγείλω μια φρέσκια σαλάτα ή ένα εύγευστο σάντουιτς από το «Get Fresh», όπως οι περισσότεροι εργαζόμενοι στη Λευκωσία. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν είχα την ευκαιρία να συναντήσω από κοντά τους ανθρώπους που το εμπνεύστηκαν και το δημιούργησαν. Ευγενέστατοι και φιλόξενοι, με υποδέχονται στο κεντρικό τους κατάστημα, εκεί που άρχισαν όλα. Συζητώντας για ώρα μαζί τους, είμαι σε θέση να αντιληφθώ τι εννοούν λέγοντας πως ουσιαστικά το μυστικό της επιτυχίας τους είναι η ειλικρίνεια. Ο Γιάννης και ο Δημήτρης είναι ειλικρινείς προς τους πελάτες τους, το προσωπικό τους, τους συνεργάτες τους, αλλά πάνω απ’ όλα, με τους ίδιους τους εαυτούς τους. Δόθηκαν με πάθος σε αυτό που ήθελαν να κάνουν, μαθαίνοντας μέσα από τα λάθη τους και δέκα χρόνια μετά, αυτό που μπορούν να πουν με βεβαιότητα είναι πως δεν θα άλλαζαν τίποτα σε αυτή τη διαδρομή roller coaster.

Φωτογραφίες:

Η αλήθεια είναι πως όταν δημιουργήσατε το «Get Fresh» , το 2008, δεν είχε εισχωρήσει τόσο στη νοοτροπία των Κύπριων ο υγιεινός τρόπος ζωής. Οπότε, θα χαρακτήριζε κανείς παράτολμο το επιχειρηματικό σας βήμα. Εσείς, το βλέπατε έτσι; Γιάννης: Όντως, τότε δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο στην Κύπρο, για να το έχουμε ως σημείο αναφοράς. Όταν παρουσιάζαμε στην τράπεζα τους αριθμούς που υπολογίζαμε να είχαμε ως έσοδα, δεν το πίστευαν. Ευτυχώς, καταφέραμε να ξεπεράσουμε τους αρχικούς μας στόχους. Από την άλλη, ήμασταν πεπεισμένοι και οι δυο -ειδικά ο Δημήτρης που μεγάλωσε στην Αγγλία, αλλά κι εγώ που έζησα για επτά χρόνια στο Λονδίνο- πως ο κόσμος θα στρεφόταν σ΄έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, όπως στο εξωτερικό. Δημήτρης: Θεωρώ πως το timing μας ήταν ιδανικό. Παρόλο που η παγκόσμια οικονομία κατάρρεε, ο κόσμος λόγω δουλειάς δεν προλάβαινε να πάει στο σπίτι για μεσημεριανό. Εργαζόταν πολλές ώρες και αναζητούσε μια υγιεινή επιλογή.

Εσάς, όμως, τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στη δημιουργία του «Get Fresh»; Γιάννης: Εγώ εργαζόμουν ως μουσικός παραγωγός στον τομέα των διαφημίσεων. Δούλευα πολλές ώρες και δεν είχα την ευχέρεια να πάω στο σπίτι για μεσημεριανό. Οπότε, διαπίστωσα πως υπήρχε αυτή η ανάγκη γενικότερα από τους εργαζομένους. Παράλληλα, είχα εμπειρία στο food industry λόγω της επαγγελματικής ενασχόλησης του πατέρα μου. Στο Λονδίνο όπου ζούσα, είχα εντοπίσει αυτό το μοντέλο εστίασης που θέλαμε να κάνουμε με τον Δημήτρη, ο οποίος ήρθε στην Κύπρο έναν χρόνο προτού ανοίξουμε το μαγαζί.

Δημήτρη, τι σε έφερε στην Κύπρο; Οι γονείς μου είχαν συνταξιοδοτηθεί και αποφάσισαν να κτίσουν ένα σπίτι στην Κύπρο. Αρχικά, σκεφτόμουν να περνώ έξι μήνες στην Κύπρο και έξι μήνες στο Λονδίνο. Εκείνη την περίοδο, όμως, γνώρισα τη Βάσια, τη μετέπειτα σύζυγό μου. Όταν τελικά μετακόμισα στην Κύπρο, εργαζόμουν από το σπίτι στον τομέα του promotional merchandise, με πελατολόγιο από το εξωτερικό. Ήρθα τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο σημειώθηκε η πτώχευση των Lehman Brothers. Στο διάστημα που ακολούθησε, δεν είχα καθόλου παραγγελίες κι έτσι άρχισα να ψάχνομαι επαγγελματικά.

Εσείς οι δυο γνωριζόσασταν από πριν; Γιάννης: Γνωριστήκαμε μέσω των γυναικών μας, μιας και η Βάσια είναι η αδελφή της Μαρίας, της δικής μου συζύγου.

Πώς αποφασίσατε, όμως, να ανοίξετε ένα μαγαζί από κοινού; Δημήτρης: Όπως προαναφέραμε, είχαμε εντοπίσει και οι δυο ότι υπήρχε αυτό το κενό στην κυπριακή αγορά. Εγώ μεγάλωσα με τη νοοτροπία των σάντουιτς στην Αγγλία. Στο σχολείο τρώγαμε σάντουιτς. Επιστρέφοντας, τρώγαμε σάντουιτς και πίναμε τσάι. Όταν εργαζόμουν, έπαιρνα take away σάντουιτς ή σαλάτες στο γραφείο. Γιάννης: Εκείνη την περίοδο, ένας φίλος μου θα άνοιγε ένα εστιατόριο και ζήτησε τη βοήθειά μου. Στην πορεία, μου πρότεινε να γίνουμε συνέταιροι. Βρισκόμουν κι εγώ σε μια φάση που έψαχνα να δω τι θα έκανα επαγγελματικά, μιας και η ζήτηση των διαφημίσεων είχε πέσει κατακόρυφα ένεκα της κρίσης. Στο εν τω μεταξύ, αναπτυσσόταν η φιλία μου με τον Δημήτρη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, μια Κυριακή περπατούσαμε κατά μήκος της Θεμιστοκλή Δέρβη. Συζώντας μεταξύ μας, διαπιστώσαμε πως είχαμε την ίδια ιδέα.

Πάντοτε υπήρχε κατανόηση μεταξύ μας και το όραμα ήταν κοινό. Για κάθε απόφαση που χρειάστηκε να πάρουμε, οι απόψεις μας συμβάδιζαν

Περιμένατε ότι πέρα από την απήχηση, το «Get Fresh» θα γινόταν συνώνυμο των φρέσκων σαλατών και των σάντουιτς στη Λευκωσία; Γιάννης: Όχι. Δεν περίμενα να έχει τέτοιο μεγάλο αντίκτυπο, σε σημείο που να γυρνάει η μητέρα μου στη Λευκωσία και να την αποκαλούν η κα. «Get Fresh» (γέλια).

Σε πρακτικό επίπεδο, δυσκολευτήκατε να βρείτε τους προμηθευτές και τα προϊόντα; Γιάννης: Υπήρχαν πάρα πολλές δυσκολίες και σε αυτό το κομμάτι βοήθησε πολύ ο Δημήτρης, λόγω των διασυνδέσεων που είχε. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε ήταν να φέρνει αρκετά προϊόντα από την Αγγλία. Δημήτρης: Νομίζω είμαστε από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν τη χάρτινη συσκευασία, μιας και μέχρι τότε υπήρχε μόνο η πλαστική στην κυπριακή αγορά. Οπότε, τα πρώτα χρόνια εισάγαμε ακόμη και τη δική μας συσκευασία. Γιάννης: Παράλληλα, αντιμετωπίσαμε και άλλες δυσκολίες. Πέραν από τα διάφορα τεχνικά ζητήματα, μια από αυτές ήταν η κυπριακή νοοτροπία. Υπήρχαν κάποιες εισηγήσεις του Δημήτρη, που εγώ μεγαλωμένος στην Κύπρο, δεν μπορούσα να τις φανταστώ να εφαρμόζονται στην πράξη. Μου έλεγε να φτιάχνουμε σούπες και τού απαντούσα: «Ποιος θα αγοράζει σούπες στην Κύπρο, με 40 βαθμούς κελσίου;». Όταν πάλι μού είχε προτείνει να συμπεριλαμβάναμε στο μενού platter sandwiches, αναρωτιόμουν ποιος θα τα παράγγελνε. Ευτυχώς, όμως, το πείραμα πέτυχε.

Τα πρώτα χρόνια πώς ήταν; Γιάννης: Ξεκινήσαμε χωρίς να κάνουμε καθόλου διαφήμιση. Ήμασταν οι δυο μας και ακόμη δυο υπάλληλοι.

Και σήμερα, πόσα άτομα εργοδοτείτε; Δημήτρης: Περισσότερα από 60. Γιάννης: Εκτός από τα δυο καταστήματα, έχουμε το λογιστήριο και την κεντρική κουζίνα. Δεν θα ξεχάσω που κάθε δυο βδομάδες, «τρώγαμε τα μούτρα μας». Μόλις καταφέρναμε να συντονιστούμε, αυξάνονταν οι παραγγελίες, με αποτέλεσμα να μην ήταν αρκετό το προσωπικό και να κάνουμε διάφορα λάθη.

Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος δεν σταμάτησε να σάς δείχνει εμπιστοσύνη. Γιάννης: Νομίζω πως αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι προσπαθούσαμε να δείχνουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σεβασμό προς τους πελάτες μας. Δεν σκεφτόμασταν με γνώμονα το κέρδος. Αν καθυστερούσαμε μια παραγγελία για μια ώρα, την προσφέραμε δωρεάν. Ο κόσμος αυτό το εκτίμησε κι έκανε υπομονή μαζί μας, καθώς δεν υπήρχε τότε αντίστοιχη επιλογή για φαγητό με το «Get Fresh». Οπότε, ασχέτως αν τους σπάζαμε τα νεύρα, συνέχιζαν να παραγγέλλουν από κοντά μας κι εμείς με τη σειρά μας διορθωνόμασταν. Εκείνοι, μάλιστα, που είχαν παράπονο στην αρχή, σήμερα είναι οι καλύτεροι μας πελάτες.

Πώς είναι να συντονίζεις 60 άτομα, από τα 2 που είχατε αρχικά; Γιάννης: Πλέον, έχουμε προσλάβει κάποια άτομα -κλειδιά, όπως είναι η operations manager των καταστημάτων μας, Χαρούλα Χατζηγεωργίου. Στις αρχές, τόσο εγώ, όσο και ο Δημήτρης, κάναμε λίγο απ’ όλα. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε, όμως, χρειαζόταν συντονισμός και οργάνωση.

Είστε και οι δυο καθημερινά στα μαγαζιά; Γιάννης: Είμαστε καθημερινά μέσα κι έξω απ’ τα μαγαζιά, αλλά δεν είμαστε σταθερά σ’ ένα σημείο.

Είστε απαιτητικοί με τους συνεργάτες σας; Δημήτρης: Νομίζω πως ήμασταν στις αρχές. Πλέον, έχουμε αποκτήσει δομή ως επιχείριση, ενώ οι υπάλληλοι μας αντιλαμβάνονται πλήρως τη φιλοσοφία του «Get Fresh» και τι χρειάζεται για να εργάζονται κοντά μας. Γιάννης: Είμαστε, όμως, απαιτητικοί με τους προμηθευτές μας, καθώς δεν θέλουμε να πέσει η ποιότητά μας. Δυστυχώς με την οικονομική κρίση, ορισμένοι επιχείρησαν να ξεγελάσουν τους πελάτες τους. Εμείς ποτέ δεν συμμεριστήκαμε αυτή την τακτική και οι πελάτες μας φαίνεται ότι το έχουν εκτιμήσει.

Το δεύτερο μαγαζί, στη Λεωφόρο Λεμεσού, το ανοίξατε πριν την κρίση; Γιάννης: Έναν χρόνο προηγουμένως. Το πρώτο δάνειο που συνάψαμε με την τράπεζα συνέπεσε χρονικά με τη χρεωκοπία των Lehman Brothers, ενώ το δεύτερο ήταν λίγο πριν το κούρεμα στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Και τις δυο φορές, προλάβαμε στο τσακ (γέλια).

Ποτέ δεν κρύψαμε τίποτα, ούτε στους πελάτες μας, ούτε στους συνεργάτες μας. Όποτε κάναμε ένα λάθος, προσπαθούσαμε να επανορθώσουμε. Είμαστε μια επιχείριση με περισσότερα από 60 άτομα, προερχόμενα από 15 διαφορετικές χώρες, με διαφορετικά υπόβαθρα και κουλτούρες. Σεβόμαστε την προσωπικότητα του καθενός και τις δυνατότητες του. Οπότε, η ειλικρίνεια και ο σεβασμός μάς βοηθά να συνυπάρχουμε αρμονικά και να προχωράμε μπροστά

Με ποιο κριτήριο επιλέξατε την οδό Ανδρέα Δημητρίου και στην πορεία τη Λεωφόρο Λεμεσού, για να ανοίξετε τα μαγαζιά σας; Γιάννης: Και τις δυο περιοχές, τις επιλέξαμε με το ίδιο κριτήριο, καθώς βρίσκονται τριγύρω αρκετές επιχειρήσεις και αυτό άλλωστε είναι το σκεπτικό πίσω από το «Get Fresh»: Να προσφέρει υγιεινό φαγητό κατά τη διάρκεια της εργασίας.

Ο δικός σας απολογισμός με τη νέα χρονιά, τι αποφάσεις σάς έκανε να πάρετε; Έχετε σκοπό να ανοίξετε και τρίτο «Get Fresh». Γιάννης: Πράγματι, υπάρχει στα πλάνα μας το άνοιγμα ενός τρίτου μαγαζιού τα τελευταία δυο χρόνια. Δεν έχουμε καταλήξει ακόμη για την τοποθεσία, αφού όποτε πάμε να προχωρήσουμε, αυξάνεται η δουλειά μας και κάνουμε πίσω γιατί δεν θέλουμε να χάσουμε τον έλεγχο. Δημήτρης: Το σίγουρο είναι ότι φέτος θα αλλάξουμε το μενού μετά από δυο χρόνια. Προς το παρόν, βρισκόμαστε στη φάση της έρευνας. Παράλληλα, σκεφτόμαστε τη δημιουργία ενός blog μέσω του οποίου θα επικοινωνούμε με τους πελάτες μας. Γιάννης: Για εμάς το καλύτερο σενάριο είναι να τρώει κάποιος στο σπίτι και όχι στο «Get Fresh». Αν δεν έχει όμως αυτή τη δυνατότητα, τότε ναι, να επιλέξει το «Get Fresh». Στις κατά καιρούς επισκέψεις μας στα διάφορα σχολεία, προσπαθούμε να διδάξουμε στα παιδιά τη σημασία της υγιεινής διατροφής. Και αυτό είναι που θέλουμε να περάσουμε και μέσω του blog.

Ποιο χαρακτηριστικό του ενός, θεωρείτε ότι συμπληρώνει τον άλλο, με αποτέλεσμα να αποτελείτε ένα πετυχημένο δίδυμο; Γιάννης: Από τη δική μου πλευρά, μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας, θεωρώ πως οι διαφορές μας είναι ελάχιστες. Πάντοτε υπήρχε κατανόηση μεταξύ μας και το όραμα ήταν κοινό. Για κάθε απόφαση που χρειάστηκε να πάρουμε, οι απόψεις μας συμβάδιζαν. Ωστόσο, πιστεύω πως ο Δημήτρης είναι αυτός που κρατά την ισορροπία, καθώς εγώ είμαι λίγο πιο νευρικός. Δημήτρης: Νομίζω πως το κυριότερο είναι ότι είχαμε ένα κοινό όραμα. Και οι δυο πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά, γιατί θέλαμε να πετύχουμε. Είχαμε περίπου το ίδιο σκεπτικό κι έτσι αντιμετωπίζαμε όποιο πρόβλημα παρουσιαζόταν μπροστά μας. Το γεγονός ότι διαχειριζόμασταν τα πάντα μαζί, βοήθησε να εξελιχθεί η σχέση μας και η επιχείρησή μας. Γιάννης: Περάσαμε πολλά μαζί. Όπως τα ζευγάρια που δένονται με τις δυσκολίες που περνάνε, έτσι κι εμείς.

Αν είχατε τη δυνατότητα να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, θα κάνετε τις ίδιες επαγγελματικές κινήσεις; Γιάννης: Προσωπικά, δεν μετανιώνω για τίποτα. Σε κάθε στάδιο που βρισκόμασταν, με τα δεδομένα που είχαμε μπροστά μας, θεωρώ πως κάναμε τις καλύτερες επιλογές. Δημήτρης: Εκείνα που είχαν το μεγαλύτερο αντίκτυπο σ’ εμάς, ήταν όσα δεν μπορούσαμε να ελέγξουμε, όπως ήταν η τραγωδία στο Μαρί και η οικονομική κρίση. Οπότε, ούτε εγώ δεν θα άλλαζα τίποτα.

Ποιο ήταν το πιο πολύτιμο μάθημα που πήρατε όλα αυτά τα χρόνια; Γιάννης: Η ειλικρίνεια. Δημήτρης: Συμφωνώ. Ειλικρίνεια σε όλους τους τομείς. Γιάννης: Το να είσαι ειλικρινής και να ενεργείς κατά αυτόν τον τρόπο σε ό,τι και αν κάνεις, επιστρέφει πίσω σε σένα. Παρόλο που ακολουθούμε αυτή την τακτική από το 2008, η οικονομική κρίση μάς επιβεβαίωσε πως βρισκόμασταν στο σωστό μονοπάτι. Μετά το 2013 είδαμε πολλές επιχειρήσεις να επανακαθορίζουν την πολιτική τους και να αναπτύσσουν μια πιο ειλικρινή προσέγγιση, καθώς συνειδητοποίησαν ότι ο κόσμος έχασε δικαιολογημένα την εμπιστοσύνη του. Δημήτρης: Ποτέ δεν κρύψαμε τίποτα, ούτε στους πελάτες μας, ούτε στους συνεργάτες μας. Όποτε κάναμε ένα λάθος, προσπαθούσαμε να επανορθώσουμε. Είμαστε μια επιχείριση με περισσότερα από 60 άτομα, προερχόμενα από 15 διαφορετικές χώρες, με διαφορετικά υπόβαθρα και κουλτούρες. Σεβόμαστε την προσωπικότητα του καθενός και τις δυνατότητες του. Οπότε, η ειλικρίνεια και ο σεβασμός μάς βοηθάνε να συνυπάρχουμε αρμονικά και να προχωράμε μπροστά!