Η τηλεόραση υπήρξε για χρόνια ο φτωχός συγγενής της βιομηχανίας του θεάματος, μια παραγκούπολη των λιγότερο ταλαντούχων δημιουργών και ηθοποιών που δεν κατάφερναν σχεδόν ποτέ να αποβάλουν την ρετσινιά της τηλεοπτικής περσόνας που υποδύονταν από την καριέρα τους όσο και να το προσπαθούσαν.

Στη χρυσή εποχή που βιώνει σήμερα το μέσο, μια γυναίκα όπως η Shonda Rhimes έχει σημαντικούς λόγους να αισθάνεται υπερήφανη.

Είναι μια από τις ισχυρότερες showrunner της αμερικανικής τηλεόρασης ως δημιουργός, παραγωγός και executive producer. Για να ακριβολογούμε, λίγα άτομα είναι τόσο συνδεδεμένα με την επιτυχία ώστε να απολαμβάνουν ακόμα και το ολόδικο τους slot σε όλο το βραδινό primetime της Πέμπτης. Με το hashtag #TGIT (Thank God It’s Thursday) από το τηλεοπτικό δίκτυο ABC , ο συνδυασμός Grey’s Anatomy, Scandal και How To Get Away With Murder μονοπωλεί όχι μόνο τα ratings αλλά και το ενδιαφέρον της δημόσια σφαίρας.

Από το 2004 που ξεκίνησε το Grey’s Anatomy ως ένας μικρός κύκλος 9 επεισοδίων που σήμερα βρίσκεται στην 13η σεζόν, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η εταιρεία παραγωγής της Rhimes που φέρει το ταπεινό όνομα Shondaland, κάνει ακριβώς αυτό που υπόσχεται. Παρέχει στην Shonda ένα βασίλειο μέσα στο οποίο σπάει κανόνες, γράφει αντισυμβατικούς χαρακτήρες, εξωφρενικές πλοκές και δημιουργεί σχολή για μονολόγους που θέλουμε να παίζουμε στο repeat ξανά και ξανά. Σαν κι αυτόν εδώ με την Kerry Washington να δίνει ρέστα ως Olivia Pope, μια fixer που διαχειρίζεται κρίσεις PR και νομικές υποθέσεις.

Η Shonda είναι μια μαύρη γυναίκα παραγωγός, σ’ένα Hollywood που προσπαθεί κάπως άτσαλα να εξισορροπήσει την ίση εκπροσώπηση των μειονοτήτων έξω από τα στεγανά των καρικατούρων που αναπαράγουν στερεότυπα, και μιλάνε με αφηγηματικούς όρους που δεν έχουν θέση στο σήμερα. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη που έχει ως καλλιτέχνης και δημιουργός, γράφει για θέματα ταμπου, δίνει στην Viola Davies τον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας 50ρας δικηγόρου που παίρνει αποφάσεις αμφίβολης ηθικής, και πραγματεύεται ανοιχτά δύσκολα (για την Αμερικανική κοινωνία) ζητήματα όπως αυτό της έκτρωσης.

Σ’ένα εξομολογητικό και με ρητορική δεινότητα που θυμίζει χαρακτήρα από τις σειρές της video από την σειρά των Ted Talks, η χαρισματική Shonda αναλύει πώς η απόφαση της να λέει ‘Ναι’ σε όλα για ένα χρόνο της άλλαξε τη ζωή. Ως μια φιλόδοξη και υπερεπιτυχημένη επαγγελματίας που αυτοαποκαλείται ‘τιτάνας’ (ναι, τιτάνας) και μητέρα τριών παιδιών, τα θέματα που έπρεπε να λύσει για να καταφέρει να εξισορροπήσει καριέρα με οικογένεια ήταν πολλά.

Η αφοπλιστική της ειλικρίνεια και ο καυστικός της τόνος άρχισε να εμπνέει την καθημερινότητα μας εδώ στην ομάδα του Impossible Works τόσο, που σε συζητήσεις πιάνουμε τον εαυτό μας να αναλογίζεται ‘τί θα έκανε η Shonda’ σε κάθε παρόμοια περίπτωση.

Tαυτόχρονα κρατάμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας μερικά απ’τα βασικά. Η ‘no assholes’ αρχή της για τους συνεργάτες και τα συνεργεία που δουλεύουν για εκείνη, είναι ένας καλός κανόνας για τις αλλαγές που θέλουμε εδραιώσουμε μέσα στο 2017. Το ίδιο και η πολιτική που υιοθέτησε στην Shondaland απαγορεύοντας το τσεκάρισμα των email μετά τις 7μμ και μέσα στο σαββατοκύριακο. Αν καταφέρνει η Shonda να μένει μακριά απ’το inbox (κατα τη γνώμη της, τίποτα σημαντικό δεν συμβαίνει μετάξυ 7μμ-7πμ), τότε μπορώ και γω. Όπως θα έλεγε με την προσφιλή ατάκα της η Olivia – είδωλο – Pope στο Scandal: ‘It’s handled.’.