Της Ελένης Χαραλάμπους

Με προϋπολογισμό περίπου 40 ευρώ την μέρα, καβάλησε την μηχανή του και διέσχισε ατέλειωτα χιλιόμετρα σε 5 χώρες κάτω από αντίξοες συνθήκες πολλές φορές, για σχεδόν δύο μήνες, γεμίζοντας εμπειρίες και αναμνήσεις που θα τον συνοδεύουν μια ζωή.

Πήρε λοιπόν την μοτοσικλέτα του και ξεκίνησε το ταξίδι στην Ευρώπη. Μόνο εκείνος και η μηχανή του, δύο μήνες στο δρόμο για να ζήσει την πιο συγκλονιστική εμπειρία της ζωής του, γεμάτη γνώσεις, πρωτόγνωρα συναισθήματα και κυρίως ανθρώπους.

Άφησε τα πάντα και ξεκίνησε ένα road trip χωρίς αυστηρό πρόγραμμα, για το οποίο που δεν είχε συνειδητοποιήσει τη δυσκολία του και που το ονόμασε «Bike and Me». Είχε διάρκεια 59 μέρες, διέσχισε περίπου 8.500 χιλιόμετρα, και επισκέφτηκε 5 χώρες!

Ο φιλανθρωπικός στόχος του ταξιδιού έχει επιτευχθεί και με το παραπάνω, αφού έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις 8,000 ευρώ, τόσο με τις εισφορές μέσω διαδικτύου όσο και με τις εισφορές από χορηγούς και άλλους πολίτες που πρόσφεραν εκτός διαδικτύου.

Ο Ιορδάνης μιλάει στην «impossible.works» για την μεγάλη περιπέτεια που έζησε και εξηγεί πως πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει το σπίτι του για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάνοντας επίσης μια αναδρομή του ταξιδιού του, αναφέρεται στις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για τι αποκόμισε από το ταξίδι του, ενώ επισήμανε πως: «απ' όλο το ταξίδι είναι δύσκολο να ξεχωρίσω ένα πράγμα, ωστόσο εκείνο που μου μένει έντονα είναι οι ανθρώποι, οι οποίοι είναι πολύ καλύτεροι από ότι νομίζομαι»!

Γιατί αποφάσισες να κάνεις αυτό το ταξίδι; Έκανα αυτό το ταξίδι μέσα από τη μεγάλη μου αγάπη για τις μηχανές. Είναι ένα ταξίδι που το είχα αποφασίσει ότι θα το κάνω από την εφηβεία μου. Και δεν είμαι άνθρωπος που κάνει σχέδια και προγραμματίζει πράγματα.

Αυτό ήταν κάτι όμως που το ήθελα και ετοιμαζόμουν χρόνια. Φέτος ήρθε η κατάλληλη στιγμή για να γίνει. Αφορμή στάθηκε και το ότι ήθελα να κάνω κάτι για την Αροδαφνούσα, η οποία βοήθησε την μαμά μου και την οικογένεια μου σε πολλοί δύσκολες στιγμές μας και ήρθε και έδεσε το όνειρο με τον φιλανθρωπικό σκοπό. Είναι κάτι που μου δίνει ιδιαίτερη χαρά καθώς μαζεύτηκε και ένα αξιοσημείωτο ποσό, το οποίο θα δοθεί ως ευχαριστώ στην Αραδαφνούσα.

Τι σου έμεινε πιο έντονα από το ταξίδι σου; Αυτό που μου έμεινε περισσότερο στη μνήμη, παρά τα όσα εντυπωσιακά είδα, είναι οι άνθρωποι. “Ο τόπος είναι οι άνθρωποι της κάθε χώρας. Δεν είναι ούτε τα εντυπωσιακά τοπία, ούτε τα μουσεία, τα όμορφα κτίρια και οι εκκλησιές. Αυτό που μου έμεινε εκτός που το δρόμο, τις ποσότητες χιλιομετρικής ελευθερίας, ήταν οι άνθρωποι.

Παρότι είμουν μόνος δεν ένιωσα στιγμή μοναξιά. Παντού βρήκα ανθρώπους, όπου σταματούσα κάποιος θα ερχόταν να μου μιλήσει, είτε ντόπιος είτε άλλος ταξιδιώτης, να με βοηθήσει και να με συντροφεύσει στο ταξίδι μου.

Ακόμα και στις κατασκηνώσεις που έκανα ποτέ δεν έχω νιώσει μοναξιά, λόγω του ότι την μέρα μου είδα πολλά καινούρια πράγματα και γνώρισα κόσμο. Πραγματικά το αίσθημα της μοναξιάς δεν το ένιωσα στιγμή στο ταξίδι μου, παρότι αντιμετώπισα και προβλήματα, κυρίως καιρικά.

Σίγουρα υπήρξε κάποια χώρα ή πόλη που σε εντυπωσίασε μια στάλα περισσότερο Όλες οι χώρες και οι πόλεις έχουν κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό. Είναι τόσο πολλές οι εικόνες που κάποιες φορές, ενώ πάω να κοιμηθώ έρχονται στο μυαλό μου και τις ξαναζώ... Η Μαδρίτη είναι μια πόλη που θα μπορούσα να ζήσω για πάντα.

Στην Γρανάδα βρήκα αυτό που περίμενα ακούγοντας το τραγούδι του Παύλου Παυλίδη «η σπασμένη πολυθρόνα». Μια εικόνα με μια σπασμένη πολυθρόνα έξω από το hostel που επέλεξα να μείνω το βράδυ. Απίστευτη πόλη περπάτησα μεγάλο μέρος της με τα πόδια και συνάντησα ωραίους ανθρώπους.

Δεν είχα κανονίσει και προγραμματίσει πόσο θα οδηγήσω και πόσα χιλιόμετρα θα κάνω. Την προηγούμενη μέρα, έβλεπα την επόμενη περιοχή που θα επισκεφτώ, τον καιρό που θα έχει, τι θα μπορούσα να δω. Βρήκα απίστευτα τοπία, όμορφες πόλεις και χωριά που αν αρχίσω να σας απαριθμώ κάποιος θα ξεχάσω και θα ήταν άδικο.

Τι σε φόβισε; Τίποτα, με δυσκόλεψαν κάποιες αντίξοες καιρικές συνθήκες. Κάποια νύχτα που είχα κατασκηνώσει έπιασε τόσο έντονη καταιγίδα που ένιωθα ότι θα σηκώσει την σκηνή.

Επίσης σε κάποιες διαδρομές έβρεχε τόσο έντονα που είχα περιορισμένη ορατότητα και βρεχόμουν κυριολεκτικά μέχρι το κόκκαλο. Υπήρχε μέρα επίσης που ξεκίνησα με κατακλυσμό, με απίστευτο αέρα και ομίχλη, και στο τέλος ταξίδευα με 30 βαθμούς Κελσίου.

Πόσο σε άλλαξες το ταξίδι σου; Νιώθω πολύ πιο γεμάτος και ήρεμος από ότι έφυγα από την Κύπρο. Έμαθα επίσης να επικοινωνώ καλύτερα με τους ανθρώπους, να εμπιστεύομαι περισσότερο τον κόσμο. Έχω ανακαλύψει ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο κακός όσο νομίζουμε! Οι δικοί μου άνθρωποι βέβαια το συν ειδοποιούν περισσότερο, τις αλλαγές από ότι μου λένε.

Τι κρατάς από το ταξίδι Αυτό που κρατώ από το υπέροχο αυτό ταξίδι είναι ότι υπερέβηκα ένα κομμάτι του εαυτού μου, προκειμένου να συναναστραφώ με κόσμο που δε γνώριζα. Κρατώ επίσης όλες εκείνες τις ατελείωτες ώρες οδήγησης και τις χιλιάδες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό του όντας μόνος και χωρίς την ασφάλεια του σπιτιού μου.

Θα το ξαναέκανες; Φυσικά και θα το ξανάκανα, με χίλια και αύριο. Είναι μοναδική εμπειρία και όποιος το σκέφτεται και διστάζει για τυχόν προβλήματα που μπορεί να βρει στο δρόμο, του λέω να το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη.

Είναι εμπειρία ζωής που όλοι θα πρέπει να δοκιμάζουμε – Να ταξιδέψουμε στο κόσμο, να μαζέψουμε εμπειρίες και εικόνες πριν τις σπουδές μας ή πριν την επαγγελματική αποκατάσταση μας. *Ο Ιορδάνης έφυγε οδικώς από την Αθήνα στις 22 Απριλίου με προορισμό την Πάτρα για να επιβιβαστεί στο καράβι μαζί με τη μοτοσικλέτα του για Ιταλία* *Πρώτος σταθμός η Κόρινθο. Μια ομάδα οργανωμένων μοτοσικλετιστών τον φιλοξενεί στο Λεωνίδιο* *Επόμενη μέρα Καλαμάτα. Εκεί συνάντησε άλλα μέλη λέσχης μοτοσικλετιστών της περιοχής Μεσσηνίας οι οποίοι τον φιλοξένησαν, διευθετώντας τη διαμονή του και το φαγητό του*

Πάτρα- Αγκόνα- Μπολόνια: Τρεις μέρες μετά επιβιβάζεται στο πλοίο και φθάνει στην Αγκόνα και από κει στην Μπολόνια. Εκεί συνάντησε την κοπέλα του όπου τον συνόδευσε για 5 μέρες στο κομμάτι αυτό του ταξιδιού. Μαζί επισκέφθηκαν μεταξύ άλλων τις εγκαταστάσεις της Ferrari!

Από κει και πέρα ήταν μόνος του. Αυτός και η μοτοσικλέτα του .

Η πρώτη δυσκολία μεταξύ Πάρμα και Γένοβα- Μια διαδρομή πολύ όμορφη όπως ανέφερε ο Ιορδάνης. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της διαδρομής έβρεξε και η θερμοκρασία ήταν ιδιαίτερα υψηλή

Ακολούθησε η Γένοβα, ο Ιορδάνης επέλεξε να μείνει σε hostel. Γνώρισε το Σπύρο από την Ελλάδα, ο οποίος ζει εκεί τα τελευταία οκτώ χρόνια και το ξενάγησε στην πόλη με τα πόδια. Μάλιστα όπως λέει ήταν η καλύτερη ξενάγηση που συμμετείχε !

*Επόμενος σταθμός το Μονακό! Εκεί πέτυχε τις μέρες που γίνονταν οι ετοιμασίες για το Grand Prix της Formula 1 και είδε από κοντά τα όσα συνέβαιναν!

"Στο δρόμο προς τη Μασσαλία, βρήκε πολύ όμορφο μέρος να κατασκηνώσει μέσα στα δέντρα. Κατέληξε όμως να είναι μια από τις χειρότερες μέρες καθώς ο αέρας φυσούσε σε επικίνδυνα επίπεδα και το κρύο ήταν αφόρητο "

Την επόμενη μέρα αποφάσισε να συνεχίσει το δρόμο για να φθάσει στη Βαρκελώνη, ωστόσο η διαδρομή ήταν άκρως επικίνδυνη αφού οι σφοδροί άνεμοι δυσκόλευαν ακόμη περισσότερο την οδήγηση. Το παράδοξο, όπως αναφέρει, είναι ότι μόλις πέρασε την πινακίδα για την Ισπανία οι άνεμοι ξαφνικά σταμάτησαν! *Έμεινε δυο βράδια στη Βαρκελώνη. Στο hostel που επέλεξε να μείνει γνώρισε έναν άνθρωπο ο οποίος είχε επιστρέψει μόλις από την Αμερική με στόχο να ενοικιάσει μοτοσικλέτα και να πάει για αναρρίχηση στην Ισπανία. Μαζί περπάτησαν και είδαν τη θέα της Βαρκελώνης από ψηλά *

Επόμενος σταθμός η Γρανάδα μια μικρή παράκαμψη από την διαδρομή του για να επισκεφθεί την πόλη που πάντα ήθελε με αφορμή ένα τραγούδι! «Σπασμένη πολυθρόνα» και την βρήκε έξω από το hostel που επέλεξε να μείνει το βράδυ!

Ακολούθησε η Κόρντοβα, όπου συνάντησε μέλη της λέσχης μοτοσικλετιστών Mas Gas. Ο Χουάν, μέλος της λέσχης του έδωσε τα κλειδιά του σπιτιού του και του είπε ότι θα μπορούσε να μείνει όσο καιρό ήθελε. Ο Χουανκάρ ταξίδευε για δυο χρόνια με τη μοτοσικλέτα του στον κόσμο . Έμεινε εκεί για δυο μέρες κάνοντας βόλτες με τον Χουανκάρ στην πόλη.

Στο δυτικότερο κομμάτι της Ευρώπης- Στην είσοδο της Πορτογαλίας και για αρκετά χιλιόμετρα δεν συνάντησε τίποτα. Ούτε άνθρωπος ούτε ζώα, ούτε αυτοκίνητο…«Κατέληξε στο Faro στην Πορτογαλία, όπου εκεί συνάντησε άλλη μια λέσχη μοτοσικλετιστών οι οποίοι και τον βοήθησαν. Έφθασε μέχρι το δυτικότερο κομμάτι της Ευρώπης, στο ακρωτήρι Cabo da Roca.

Στη συνέχεια πέρασε από τη Μαδρίτη όπου εκεί τον φιλοξένησαν οι γονείς της κοπέλας του, οι οποίοι διαμένουν μόνιμα εκεί. Ακολούθως πήγε στο Σαν Σεμπάστιαν και μετά στην Τουλούζη όπου επισκέφθηκε μεταξύ άλλων τις εγκαταστάσεις της Airbus. *Και από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής στην Ελλάδα. Εκεί ξεχωρίζει διάφορες στιγμές κυρίως στην Ιταλία όπου επισκέφθηκε μοναδικής ομορφιά πόλεις και χωριά που δεν είχε δει στο ξεκίνημα.*