Συνέντευξη στην Νίκολα Καρατζιά

Φωτογραφίες: Μάριος Ιωσηφίδης

Κτηνίατροι που σε συμβουλεύουν να δαγκώσεις τον σκύλο σου αν σε δαγκώσει πρώτος εκείνος! Εκπαιδευτές που χρησιμοποιούν ασύστολη βία και ασπάζονται μεθόδους όπως ξύλο, απομόνωση, ρεύμα και πνίχτη. Σκυλιά που καταλήγουν φοβικά, με «ακρωτηριασμένη» ψυχολογία και ενίοτε επιθετική συμπεριφορά. Ο Στέφανος Σεβέρης που υπήρξε κάποτε «θύμα» των «παραδοσιακών μεθόδων» εκπαίδευσης και του César Millán, δηλώνει cross over trainer αφού κατάλαβε ότι ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει ο σκύλος μας συμπεριφορά, είναι μέσω της επανάληψης και επιβράβευσης. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, μιλάει για αυτά και ακόμη περισσότερα, χωρίς ίχνος φόβου αλλά με πολύ πάθος!

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με το πότε, πώς και γιατί αποφάσισες να γίνεις εκπαιδευτής σκύλων.

Η απόφαση πάρθηκε το 2013, μετά την οικονομική κρίση. Μέχρι τότε εργαζόμουν στην οικογενειακή επιχείρηση που διατηρούσαμε. Ξεκίνησα να αναρωτιέμαι ποιο θα έπρεπε να είναι το επόμενο επαγγελματικό μου βήμα και επειδή πάντοτε αγαπούσα και ασχολούμουν με τους σκύλους, αποφάσισα να παρακολουθήσω κάποια σχετικά μαθήματα. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή το έκανα περισσότερο για τον εαυτό μου και όχι για να εργαστώ ως εκπαιδευτής. Μετά από έρευνα στο διαδίκτυο, βρήκα τον σημερινό μου μέντορα, τον Steve Mann στο Ην. Βασίλειο, πλάι στον οποίο μαθήτευσα. Άρχισα με το πρώτο course και στη συνέχεια ακολουθούσε το ένα μετά το άλλο, με αποτέλεσμα ενάμιση χρόνο μετά, να έχω το πτυχίο μου στα χέρια μου.

Αμέσως μετά;

Αμέσως μετά δημιούργησα και λειτούργησα την εταιρεία μου, Cyprus School of Dog Training, όπου ξεκίνησα να κάνω εκπαίδευση σκύλων. Θυμάμαι ότι το πρώτο μου μάθημα έγινε στο Ακρωτήρι, στη Λεμεσό.

Ποια ήταν η αρχική αντιμετώπιση των κυπρίων απέναντι σου; Αν δεν κάνω λάθος, η εκπαίδευση σκύλων δεν ήταν πολύ διαδεδομένη πριν από μερικά χρόνια.

Εκπαιδεύσεις σκύλων γινόντουσαν από παλαιότερα αλλά η δική μου μέθοδος την οποία εφαρμόζω, δηλαδή της θετικής ενίσχυσης, ήταν κάτι εντελώς καινούριο για τα δεδομένα της Κύπρου. Η θετική ενίσχυση, είναι ουσιαστικά τρόπος εκμάθησης του σκύλου με συχνή επιβράβευση-κυρίως φαγητό- και χωρίς άσκηση οποιασδήποτε μορφής βίας. Οι εκπαιδευτές που δουλεύουμε με τη συγκεκριμένη μέθοδο, ακολουθούμε τις «προσταγές» της επιστήμης και όχι θεωρίες που ακούγονται στη «γειτονιά», οι οποίες μέσω της διάδοσης από στόμα σε στόμα, λανθασμένα εμπεδώνονται ως σωστές. Τα περισσότερα από αυτά που συχνά ακούμε σε σχέση με τα σκυλιά, είναι μύθοι που πρέπει να καταρριφθούν. Η εκπαίδευση με τη θετική ενίσχυση, περιστρέφεται γύρω από επιστημονικές θεωρίες όπως εκείνες της κλασικής εξαρτημένης μάθησης (Pavlovian η Respondent Conditioning), του Ivan Pavlov, καθώς και τις θεωρίες του συμπεριφεριολόγου (behaviorist) Burrhus Frederic Skinner.

Εάν αντιλαμβάνομαι σωστά, πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο σκυλί μας περίπου με τον ίδιο τρόπο που θα συμπεριφερόμασταν στο παιδί μας;

Ναι, ακριβώς όπως το λες. Ο σκύλος πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως ένα μωρό. Δεν θα χτυπούσες ποτέ το παιδί σου ή θα το τιμωρούσες με τρόπο που να του προκαλέσει έντονο στρες. Όταν θέλεις να του μάθεις κάτι, ξεκινάς από τα εύκολα ώστε να επιτύχει σε αυτά και να προετοιμαστεί για τα δυσκολότερα. Εάν το βάλεις κατευθείαν στα βαθιά, θα αποτύχει και θα απογοητευθεί.

«Μου έτυχε να ακούσω κτηνίατρο να προτρέπει πελάτη του, σε περίπτωση που τον δαγκώσει το σκυλί του, να το δαγκώσει κι εκείνος ως αντίποινα. Και δεν το έλεγε για πλάκα»!

Συχνά ωστόσο ακούμε για ακραίες μεθόδους που χρησιμοποιούν αρκετοί εκπαιδευτές, οι οποίες εμπεριέχουν έντονο το στοιχείο της τιμωρίας.

Η πλειοψηφία, δηλαδή περίπου το 80% των εκπαιδευτών, ακολουθεί ακόμη και σήμερα τις αποκαλούμενες «παραδοσιακές μεθόδους». Τιμωρούν, επιβάλλονται στο ζώο με φωνές, ξύλο, πνίχτες, απομόνωση ή ακόμη και κολάρα με ρεύμα, στην προσπάθεια τους να αποδείξουν ότι εκείνοι είναι οι αρχηγοί της «αγέλης» και όχι ο σκύλος. Στην πραγματικότητα, τίποτε από αυτά δεν ευσταθεί. Είναι όλα μύθος. Ο λόγος που μπορούν να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, είναι το γεγονός ότι ο τομέας μας, δεν ελέγχεται. Όποιος θέλει «γίνεται» εκπαιδευτής σκύλων. Για να καταλάβεις, εγώ υπέγραψα συμβόλαιο στη σχολή όπου φοίτησα, με τον όρο ότι ποτέ δεν θα ασκήσω βία -είτε με επιβολή είτε με χρήση πνίχτη-, σε σκυλί που εκπαιδεύω. Εάν το πράξω και κάποιος με καταγγείλει, αυτομάτως χάνω το πτυχίο μου.

Γενικότερα δεν υπάρχει κάποια αρχή αδειοδότησης που να ελέγχει τον κλάδο;

Οι κτηνιατρικές υπηρεσίες είναι υπεύθυνες για την παροχή άδειας εκπαίδευσης σκύλων. Εντούτοις οι εξετάσεις που καλείται ο ενδιαφερόμενος να δώσει είναι ανεπαρκείς, χωρίς την απαιτούμενη σοβαρότητα που θα τους άρμοζε. Αν με ρωτάς, το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι οι ίδιοι οι εξεταστές δεν είναι αρμόδιοι για μια τέτοια εξουσιοδότηση, αφού δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις γύρω από την εκπαίδευση σκύλων. Είναι κτηνίατροι και όχι εκπαιδευτές σκύλων.

Μα αυτό είναι λες και θες να πάρεις πτυχίο ψυχολόγου και ο εξεταστής σου είναι παθολόγος.

Τώρα ανοίγεις ένα πολύ μεγάλο θέμα. Γνωρίζεις ότι υπάρχουν πολλοί κτηνίατροι οι οποίοι επιμένουν να δίνουν συμβουλές για εκπαίδευση ενός σκύλου; Το 90% των συμβουλών αυτών, είναι λανθασμένες. Προσωπικά μου έτυχε να ακούσω κτηνίατρο να προτρέπει πελάτη του, σε περίπτωση που τον δαγκώσει το σκυλί του, να το δαγκώσει κι εκείνος ως αντίποινα. Και δεν το έλεγε για πλάκα!

Εάν ένας ιδιοκτήτης σκύλου πηγαίνοντας σε έναν εκπαιδευτή ζητήσει να δει την άδεια επαγγέλματος του και αυτός δεν έχει, μπορεί να τον καταγγείλει;

Πολύ καλή ερώτηση αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζω να σου απαντήσω με σιγουριά. Δεν ξέρω αν στη χώρα μας θεωρείται παράνομο να εκπαιδεύεις χωρίς άδεια. Να κάτι λοιπόν που θα έπρεπε όλοι να ψάξουμε και μάθουμε. Προσωπικά, πάντοτε χαίρομαι όταν κάποιος ιδιοκτήτης, με ρωτάει αν έχω πτυχίο, ποιες μεθόδους χρησιμοποιώ και εάν είμαι εγγεγραμμένος εκπαιδευτής. Το θεωρώ μάλιστα πολύ σημαντικό. Θα έστελνες εξάλλου ποτέ το παιδί σου σε ένα σχολείο, το οποίο δεν έχεις ελέγξει προηγουμένως ώστε να δεις ότι πληροί τις κατάλληλες προϋποθέσεις; Ακριβώς το ίδιο πρέπει να κάνεις και για το σκυλί σου. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι δεν το πράττουν. Η έγνοια των πλείστων όταν με παίρνουν τηλέφωνο, είναι κατά πόσον αναλαμβάνω εξ΄ ολοκλήρου την εκπαίδευση του σκύλου τους ή αν θα πρέπει να έρχονται και οι ίδιοι στο μάθημα.

«Όταν χτυπάμε το κουτάβι μας επειδή λερώνει στο σπίτι, εκείνο θεωρεί ότι έχουμε πρόβλημα με τη βρωμιά, με αποτέλεσμα να κάνει την ανάγκη του όταν εμείς φεύγουμε. Με λίγα λόγια, δεν μαθαίνει να μην λερώνει αλλά να μην το κάνει μπροστά μας».

Έχασες πελάτες όταν άκουσαν ότι πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία;

Πάρα πολλούς. Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε πως το σημαντικό είναι πρώτος από όλους, να μάθει τις μεθόδους ο ίδιος ο ιδιοκτήτης, για να τις διδάξει στη συνέχεια στο κατοικίδιο του. Εγώ μπορώ να εκπαιδεύσω τον σκύλο οποιουδήποτε, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι στη συνέχεια θα υπακούει στον ιδιοκτήτη του. Δεν θα δημιουργήσει σωστή και υγιή σχέση με εκείνον αλλά μαζί μου. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στα μαθήματα εκπαίδευσης του ζώου μας. Για μένα θα ήταν πολύ εύκολο και πολύ πιο κερδοφόρο εάν έλεγα σε κάποιον να μου φέρει τον σκύλο του και να τον αφήσει για έναν ολόκληρο μήνα κοντά μου. Αυτός όμως δεν ο σωστός τρόπος εκπαίδευσης.

Τέτοιου είδους εκπαίδευση, ποιες συνέπειες μπορεί να έχει στην ψυχολογία ενός ζώου;

Καταρχάς, προκαλείς φόβο και η γραμμή που διαχωρίζει το φόβο από την επιθετικότητα είναι πολύ λεπτή. Εάν επιβάλλομαι έντονα στο σκυλί μου τρομοκρατώντας το, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα κάποια μέρα αυτό να αντιδράσει, έστω και εάν μέχρι τότε έδειχνε απόλυτα ήρεμο και υπάκουο. Η βία, χαλάει τη σχέση με τον σκύλο μας, όπως θα γινόταν και με το παιδί μας σε αντίστοιχη περίπτωση. Μπορεί να κάνουν αυτά που επιθυμούμε αλλά θα τα κάνουν επειδή τους το επιβάλαμε και όχι με τη θέληση τους. Οι «παραδοσιακές μέθοδοι» εκπαίδευσης, προκαλούν ψυχολογικά προβλήματα και ακραίες φοβίες. Όταν ένας σκύλος τιμωρείται κάθε φορά που γαυγίζει στη θέα άλλων σκύλων, θα καταλήξει πιθανότατα, να τους φοβάται. Θα θεωρήσει πως όταν αμύνεται, τιμωρείται, άρα καλύτερα να παραμένει αμέτοχος, χωρίς να προστατεύει τον εαυτό του ακόμη και όταν χρειάζεται. Όταν χτυπάμε το κουτάβι μας επειδή λερώνει στο σπίτι, εκείνο θεωρεί ότι έχουμε πρόβλημα με τη βρωμιά, με αποτέλεσμα να κάνει την ανάγκη του όταν εμείς φεύγουμε. Με λίγα λόγια, δεν μαθαίνει να μην λερώνει αλλά να μην το κάνει μπροστά μας.

Προηγουμένως ανάφερες ότι ως σημαντικό μέσο εκπαίδευσης, χρησιμοποιείται η συχνή επιβράβευση με φαγητό. Ενδεχομένως να αναρωτηθεί κάποιος, εάν αυτό δεν συνεπάγεται ότι θα παχύνει ο σκύλος του.

Ναι, είναι μια απορία που μπορεί να «γεννηθεί». Η απάντηση είναι πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει διότι υπάρχει μια συγκεκριμένη συχνότητα «rate of reinforcement» που χρησιμοποιείται. Αυτό θα πει ότι ο σκύλος δεν παθαίνει εξάρτηση στο φαγητό λόγω των επιβραβεύσεων. Αντιθέτως, μαθαίνει ότι κάνοντας μια «καλή πράξη», θα κερδίσει μεν φαγητό τις πρώτες φορές αλλά όχι πάντοτε. Με την επανάληψη, δημιουργείται ένας θετικός συσχετισμός μεταξύ τροφής και μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς, με αποτέλεσμα η ίδια η συμπεριφορά να μετατρέπεται σε θετικό συναίσθημα που προκαλείται στον σκύλο μας, γι’ αυτό την εφαρμόζει σε μόνιμη βάση. Η διαδικασία ονομάζεται conditioning (συντήρηση συμπεριφοράς). Είναι το ίδιο που συμβαίνει με τους ανθρώπους. Κάποιοι ήχοι ή μυρωδιές για παράδειγμα, μας θυμίζουν ευχάριστες παιδικές στιγμές, οπότε επιδιώκουμε να ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους όσο συχνότερα γίνεται.

«Δέχθηκα μια μέρα τηλεφώνημα από το προεδρικό, όπου μου ζητούσαν να αναλάβω την εκπαίδευση των σκύλων του προέδρου. Ήταν ειδική η περίπτωση τους, διότι δεν ζούσαν σε περιβάλλον ενός κανονικού σπιτιού αλλά στο προεδρικό όπου μπαινοβγαίνει συνεχώς κόσμος και γίνονται εκδηλώσεις».

Τελικά πότε εκπαιδεύεται πιο εύκολα ένα σκυλί; Όταν είναι κουτάβι ή ενήλικο;

Σε ένα κουταβάκι μπορούμε να διδάξουμε συμπεριφορές χωρίς να χρειαστεί να διαγράψει προηγούμενες, διότι δεν έχει προλάβει να τις αναπτύξει. Αυτή είναι ουσιαστικά η διαφορά από τα ενήλικα σκυλιά. Ένα ενήλικο σκυλί εννοείται ότι μαθαίνει και εκπαιδεύεται, απλώς ορισμένες φορές, χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο. Προσωπικά δουλεύω και με σκυλιά ηλικίας 8-10 ετών. Έχουν τη δυνατότητα να μάθουν απλές οδηγίες, μέχρι και να αλλάξουν χρόνιες συμπεριφορές.

Έχεις εργαστεί και στο εξωτερικό. Εάν τεθεί μέτρο σύγκρισης, από την εμπειρία σου, πόσο καλοί ιδιοκτήτες κατοικίδιων είμαστε οι Κύπριοι;

Η αλήθεια είναι ότι οι ξένοι ασχολούνται συνήθως περισσότερο με τα σκυλιά τους και είναι πιο πρόθυμοι να ακολουθήσουν την εκπαίδευση, επενδύοντας χρόνο. Στην Κύπρο επικρατεί η άποψη ότι η αντιμετώπιση ενός σκύλου, στηρίζεται στην κοινή λογική. Νομίζουμε λοιπόν ότι τα γνωρίζουμε όλα λες και είναι κάτι έμφυτο. Μάλιστα σε κάθε πρώτο μάθημα, ακούω σχεδόν πάντοτε από ιδιοκτήτες σκύλων την φράση «Είπαν μου ότι πρέπει να…». Κι εγώ πάντοτε ρωτώ ποιοι είναι αυτοί που τους τα είπαν. Υπάρχει κάποιος σύλλογος ιδιοκτητών σκύλων που είναι αρμόδιος για να δίνει συμβουλές; Όχι βέβαια. Είναι ο απλός κύπριος που θεωρεί ότι γνωρίζει από σκύλους, είτε επειδή είχε μικρός στο σπίτι του, είτε επειδή είχε πολλά αδέσποτα το χωριό ή η γειτονιά του και τα έβλεπε πως συμπεριφερόντουσαν. Κι εγώ μεγάλωσα με σκύλους αλλά πριν γίνω εκπαιδευτής, χρησιμοποιούσα λανθασμένους τρόπους εκπαίδευσης.

Τι εννοείς λανθασμένους τρόπους;

Ξέρεις, υπήρξα κι εγώ εκπαιδευτής «παραδοσιακών μεθόδων». Έχω κάνει λάθη στο παρελθόν, επηρεασμένος από dog trainers όπως ο César Millán. Μπορεί να μην χρησιμοποίησα πνίχτη αλλά χτύπησα και θύμωσα στον σκύλο μου αρκετές φορές, προσπαθώντας να του μάθω κάτι. Οι εκπαιδευτές όπως εγώ, που προχωρήσαμε σε αυτήν την αλλαγή αντιλήψεων και μεθόδων, ονομαζόμαστε «cross over trainers». Καταλήγοντας, να πω ότι καταλαβαίνω γιατί κάποιος να θεωρεί ότι ο τρόπος που χρησιμοποιεί είναι ορθός, από την στιγμή που βλέπει αποτελέσματα και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η πραγματικότητα είναι πως απλώς δεν ξέρουν καλύτερα. Θα το παραλληλίσω με τον τρόπο που μεγάλωσαν εμάς οι γονείς μας. Δεν μπορώ να φταίξω την μητέρα μου επειδή με χτυπούσε ως μέτρο διαπαιδαγώγησης. Απλώς δεν γνώριζε άλλον τρόπο. Οι γνώσεις όμως πλέον είναι μπροστά μας και δωρεάν. Υπάρχει το διαδίκτυο όπου με ένα google search μπορούμε να βρούμε τα πάντα για την εκπαίδευση σκύλων με την ενδεικνυόμενη μέθοδο της θετικής ενίσχυσης.

«Δεν σου κρύβω ότι έτυχε αρκετές φορές να έρθουν άτομα στο πρώτο μάθημα, φορώντας πνίχτη ή χρησιμοποιώντας ρεύμα στο σκυλί τους. Είδα να χτυπούν τον σκύλο τους ή να τον ρίχνουν κάτω».

Είχες αναλάβει και την εκπαίδευση του σκύλου του κ. Αναστασιάδη εάν δεν κάνω λάθος. Πως προέκυψε αυτό;

Και τον δύο σκύλων του. Έγινε πολύ απλά. Δέχθηκα μια μέρα τηλεφώνημα από το προεδρικό, όπου μου ζητούσαν να αναλάβω την εκπαίδευση των σκύλων του προέδρου. Ήταν ειδική η περίπτωση τους, διότι δεν ζούσαν σε περιβάλλον ενός κανονικού σπιτιού αλλά στο προεδρικό όπου μπαινοβγαίνει συνεχώς κόσμος και γίνονται εκδηλώσεις. Επίσης δεν είχαν έναν ιδιοκτήτη με την ξεκάθαρη έννοια της λέξης. Ο κ. Αναστασιάδης αν και τα αγαπά πολύ, είχε πολλές υποχρεώσεις καθημερινά οπότε δεν μπορούσε να είναι παρόν στην εκπαίδευση τους. Ως εκ τούτου, τα δύο αυτά σκυλιά κοινωνικοποιήθηκαν πολύ και έμαθαν να υπακούνε σε πολλά άτομα, που είναι υπεύθυνα για τους Φριτς και Brownie.

Πόσο καιρό χρειάζεται ένας σκύλος για να εκπαιδευτεί;

Μέσα σε ένα μήνα, ο σκύλος μπορεί να μάθει βασικές οδηγίες όπως «Μείνε», «Έλα», «Κάθισε». Το να μην λερώνει το σπίτι, κάποια σκυλιά ενδέχεται να το μάθουν σε δύο βδομάδες, άλλα σε ένα μήνα και ορισμένα εντός έξι μηνών. Εξαρτάται από το κάθε σκυλί.

Πόση διάρκεια έχουν τα μαθήματα που παραδίδεις, πόσα άτομα με το σκύλο τους συνήθως «φοιτούν» σε αυτά και πόσα στοιχίζουν;

Τα ομαδικά μαθήματα της σχολής, χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Στην τάξη για κουταβάκια, στην τάξη για ενήλικα σκυλιά και σε εκείνη για επιθετικά. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις τα μαθήματα είναι έξι στο σύνολο, έχουν διάρκεια μιας ώρας, στοιχίζουν 160 ευρώ και σε κάθε τμήμα υπάρχουν μέχρι οκτώ ιδιοκτήτες με το σκυλί τους. Πράγμα που σημαίνει ότι πέραν της εκπαίδευσης που λαμβάνουν τα σκυλιά, κοινωνικοποιούνται κιόλας λόγω του ότι δεν είναι μόνα τους. Τα μαθήματα για επιθετικά σκυλιά είναι 4 στο σύνολο και κοστίζουν 120 ευρώ. Τα private sessions, έχουν κόστος την πρώτη φορά 80 ευρώ, ενώ τα επόμενα, 60 ευρώ και πραγματοποιούνται είτε στην σχολή είτε στο σπίτι του ενδιαφερόμενου εάν αυτό βρίσκεται στη Λευκωσία. Παρέχω και πακέτο οκτώ μαθημάτων στην τιμή των 380 ευρώ.

To Cyprus School of Dog Training, που βρίσκεται;

Το εκπαιδευτήριο μου στην βιοτεχνική σχολή Καϊμακλίου στη Λευκωσία και οποιοσδήποτε θα ήθελε επιπλέον πληροφορίες, μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου τηλεφωνικώς, μέσω ενός μηνύματος στo facebook ή την ιστοσελίδα μου www.cyprusschoolofdogtraining.com.

Σκέφτηκες ποτέ να αναλάβεις και τη διδασκαλία ατόμων που θέλουν να γίνουν εκπαιδευτές;

Μετά από έξι χρόνια εμπειρίας στο χώρο της εκπαίδευσης, αισθάνομαι πλέον έτοιμος για να προχωρήσω σε ένα τέτοιο βήμα. Μάλιστα έχω ήδη βοηθήσει συναδέλφους, χωρίς καμία χρέωση. Έρχονται μαζί μου στα μαθήματα για να παρακολουθήσουν και να μάθουν τις τεχνικές της θετικής ενίσχυσης. Αυτό ονομάζεται «shadowing», δηλαδή είναι κάτι σαν σκιά μου. Παρακολουθούν χωρίς να παρεμβαίνουν στην εκπαίδευση. Θα ήθελα όμως σύντομα να το κάνω και σε πιο οργανωμένη και επαγγελματική βάση, παραδίδοντας μαθήματα.

Ένα βιβλίο με συμβουλές από προσωπικές εμπειρίες θα έγραφες;

Εάν θα επιχειρούσα κάτι τέτοιο, θα έγραφα για τους κύπριους ιδιοκτήτες και την απίστευτη κακοποίηση που βιώνουν οι σκύλοι στη χώρα μας. Δεν σου κρύβω ότι έτυχε αρκετές φορές να έρθουν άτομα στο πρώτο μάθημα, φορώντας πνίχτη ή χρησιμοποιώντας ρεύμα στο σκυλί τους. Είδα να χτυπούν τον σκύλο τους ή να τον ρίχνουν κάτω.

Πως αντιδράς σε τέτοια περιστατικά;

Με ψυχραιμία και ηρεμία. Δεν μπορώ να θυμώσω σε κάποιον ή να τον εκθέσω μπροστά σε όλους. Εάν κάνω κάτι τέτοιο, σημαίνει πως δεν θα έρθει ξανά στο μάθημα, οπότε και δεν θα μάθει εν τέλει τον ορθό τρόπο προσέγγισης και αντιμετώπισης του σκύλου του. Μελετώντας τον κάθε ιδιοκτήτη ξεχωριστά και προσπαθώντας να τον ψυχολογήσω, τον προσεγγίζω με ωραίο τρόπο και του εξηγώ ότι έστω και αν εκείνος πιστεύει πως ο χειρισμός του είναι ο ενδεικνυόμενος, στην πραγματικότητα δεν είναι, αναφέροντας του τους λόγους και επιχειρηματολογώντας. Στη συνέχεια θα μπω σε λεπτομέρειες, στέλνοντας του άρθρα με emails. Πίστεψε με, δεν μου έτυχε ποτέ μα ποτέ, κάποιος ιδιοκτήτης να συνεχίσει να χτυπά το σκυλί του ή να μην του συμπεριφέρεται άσχημα, αφότου κάθισα μαζί του και του εξήγησα πως έχουν τα πράγματα. Ακόμη και οι πιο καχύποπτοι, στο τέλος πείσθηκαν διότι είδαν έμπρακτα την αλλαγή στο ζώο τους, μέσω της θετικής ενίσχυσης.

Στις 08 Ιουνίου 2019, ο Στέφανος Σεβέρης πραγματοποιεί μονοήμερο ενημερωτικό σεμινάριο στη Λεμεσό, για την αποκωδικοποίηση της συμπεριφοράς του σκύλου, με τίτλο: Dog Decoder: Body Language, Emotions & Positive Learning.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ : Νικόλας Κυριάκου - Η RSVP εργάζεται με τη μέθοδο Sur Mesure

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ : Σκέφτου #ΜεΤηνΠάνωΚκελλέ - Η καμπάνια που «μιλάει» και την ακούς