Καθώς ο μακροχρόνιος αγώνας είναι το μόνο πράγμα που έχει απομείνει σίγουρο για εμάς, τα πράγματα στη ψευδοπλευρά παρουσιάζουν κινητικότητα, με το περιφραγμένο Βαρώσι που απ' τα χρόνια της εισβολής κατοικείται μόνο από ποντίκια και φίδια να αρχίζει σταδιακά να αποκτά ζωή.

Σε νέα του ανάρτηση ο δεινός χάκερ και τηλεοπτικός κινηματογραφιστής Tasos Demetriades παρουσιάζει μέσω ερασιτεχνικού βίντεο πως οι παραλίες που έχουν ανοίξει στο άλλοτε περιβόητο μεσογειακό θέρετρο είναι δύο, μια για τους στρατιωτικούς και μια για τους πολίτες.

Δες το:

Η είσοδος του κοινού είναι ελεγχόμενη και χρειάζεται η επίδειξη ταυτότητας που πρέπει να είναι είτε του ψευδοκράτους ή της Τουρκίας. Εξ όσων θυμόμαστε η παραλία για τους στρατιωτικούς ήταν ανοιχτή εδώ και καιρό, δεν είναι τώρα που λειτούργησε. Σε κάθε περίπτωση, τα τετελεσμένα παγιώνονται και οι νέοι περιορισμοί στην ελεύθερη διακίνηση προκαλούν θλίψη.

Τα βιντεογραφημένα ντοκουμέντα που έχει γενικώς δημοσιεύσει το τελευταίο διάστημα ο Τάσος Δ. παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και προσελκύουν πολύ μεγάλο αριθμό κοινοποιήσεων και σχολίων στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Εδώ για παράδειγμα βλέπουμε το πολύ εντυπωσιακό γεωμορφολογικά ακρωτήριο του Κορμακίτη που βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο μαρωνίτικο χωριό στη βορειοδυτική άκρη της Κύπρου. Από τη μια πλευρά απλώνεται μπροστά σου σαγηνευτικά ο κόλπος της Μόρφου κι απ' την άλλη αρχίζει η επιβλητική οροσειρά του Πενταδαχτύλου που επεκτείνεται παράλληλα με τη βόρεια ακτογραμμή.

Παρακάτω βλέπουμε σπάνια πλάνα από τον Άγιο Μέμνονα, μια συνοικία μέσα στην κλειστή πόλη της Αμμοχώστου που βρίσκεται στο ανατολικό της άκρο πολύ κοντά στη Δερύνεια:

Εδώ φαίνονται κι άλλα σημεία εντός της περιφραγμένης ζώνης μέσω ενός δρομολογίου που διασχίζει εμπορικούς δρόμους και γειτονιές αφημένες στη φθορά και την εγκατάλειψη. Πέρα απ' τη στεναχώρια που εισπράττουν μεσήλικες και ηλικιωμένοι ανθρώποι που κάποτε ζούσαν εδώ, είναι σχεδόν ασύλληπτο να εισέρχεσαι σε μια χρονοκάψουλα μισό σχεδόν αιώνα πριν, χωρίς να πρέπει ν' αλλάξεις διάσταση!

Εδώ λίγες μόνο μέρες μετά την εγκατάλειψη της πόλης το 1974. Εντύπωση προξενούν τα κρεμαστά σουβενίρ, οι καρτ ποστάλ και τα τουριστικά μαγαζιά που σου δίνουν μια παράδοξη αίσθηση κανονιικότητας, κι είναι λες και θ' ανοίξουν το επόμενο πρωί. Πού να ήξερε ο κινηματογραφιστής πως για τον επόμενο μισό αιώνα η κοσμοπολίτισσα πόλη θα έμενε φάντασμα.