Γράφει η Νίκολα Καρατζιά 

Κι έπειτα, κάνοντας ροή ειδήσεων, αντιλαμβάνεσαι πως παρά τις τόσες επαναλήψεις, τίποτα δε ρέει όπως θα έπρεπε και αποφασίζεις να γράψεις. Εάν είσαι αρκετά τυχερός ώστε να έχεις «βήμα», πέραν του τοίχου σου στο facebook, κάνεις κατάχρηση του δικαιώματος σου με την υποψία πως μπορεί να σε διαβάσουν λίγοι περισσότεροι. Όχι για να μάθουν αυτά που έχεις να πεις στηριζόμενη στην προσωπική σου γνώμη και βιώματα αλλά σε νούμερα ερευνών, που καταρρίπτουν κάθε υποψία προόδου σε ανθρωποκοινωνικό επίπεδο. Εξάλλου όταν οι αριθμοί και τα περιστατικά βίας μιλούν, οφείλεις να σωπαίνεις για να ακούς.

Άνδρες και γυναίκες έχουν δικαίωμα σε ίσα εργασιακά προνόμια-το αυτονόητο. Η αλήθεια; Ακόμη και σήμερα, μετά από πολύχρονους αγώνες, εάν στην ταυτότητα σου αναγράφεται γένος θηλυκό, χρειάζεσαι μια Patricia Arquette να δηλώσει παραλαμβάνοντας το χρυσό αγαλματίδιό της, πως: «Είναι η δική μας ώρα να έχουμε μισθολογική ισότητα, μια και καλή και για πάντα», κάνοντας το κοινό των Όσκαρ να ξεσπάσει σε θερμό χειροκρότημα.

Εάν είσαι γένους θηλυκού, χρειάζεσαι μια οποιαδήποτε γυναίκα κύρους να υπενθυμίσει σε κυβερνήσεις, νομοθετικά συστήματα και απανταχού αφεντικά, ότι οι γυναίκες συνεχίζουν να αμείβονται με ένα 82,1% των αντρικών αποδοχών, κατά μέσο όρο, με το χάσμα να βαθαίνει μάλιστα όσο η γυναίκα μεγαλώνει ηλικιακά και μπαίνει στην εποχή της μητρότητας. Νεαρές γυναίκες ηλικίας 16-24 κερδίζουν το 92% των αντρικών απολαβών, ένα ποσοστό που πέφτει στο 81% στην ηλικιακή ομάδα 25-54 ετών.

Χρειάζεσαι μια έρευνα της Eurostat - Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία- για να σε ενημερώσει, ότι μόλις το 1/3 των διευθυντικών θέσεων στην Ευρώπη καταλαμβάνονται από γυναίκες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει σήμερα, ενόψει της αυριανής Διεθνούς Ημέρας Γυναίκας.

Σχεδόν 9,4 εκατομμύρια άτομα κατέχουν διευθυντικές θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από αυτά, μόνο τα 3,4 εκατομμύρια (36%) είναι… μάντεψε φύλο. Το ποσοστό αυτό παραμένει σταθερό από το 2012.

Μάλιστα το μεγαλύτερο ποσοστό γυναικών σε διευθυντικές θέσεις καταγράφεται στη Λετονία (56%) ενώ στην Κύπρο, μην έχεις μεγάλες βλέψεις και όνειρα αγαπητή μου, αφού με ποσοστό 23%, οφείλεις να κρατάς μικρό καλάθι. Η «σοδειά» σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει να κάνει με το ότι σπείρεις θα θερίσεις, αφού μάλλον το δεύτερο μέρος θα αναλάβει κάποιος άνδρας συνάδελφος σου.

Η επαγγελματική ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν έχει μειωθεί ουσιαστικά εδώ και περισσότερα από 25 χρόνια υποστηρίζει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO). Σε έκθεση της, που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα υπογράμμισε ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που εμποδίζουν την ισότητα στην εργασία, με κυριότερο την ανατροφή των παιδιών.

Κι έπειτα… Γυναίκες και άνδρες, έχουν δικαίωμα στον έρωτα όποια φύση και φύλο εάν αυτός έχει. Να κάνουν σεξ με τον τρόπο που επιθυμούν και τον σύντροφο που επιλέγουν-με τη θέληση και των δύο. Αναδιατυπώνοντας. Θα έπρεπε να έχουν… Θα έπρεπε να έχουμε… όλοι!

Η Αμερικανίδα γερουσιαστής Martha McSally, 52 ετών, η πρώτη γυναίκα πιλότος μαχητικού αεροσκάφους στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, αποκάλυψε ότι της επιτέθηκε και τη βίασε ένας ανώτερος αξιωματικός κι ότι εκείνη ένιωσε «τρομοκρατημένη» για τον τρόπο που την αντιμετώπισαν. «Οι δράστες καταχρώνται την θέση εξουσίας που κατέχουν. Σε μία περίπτωση με κυνήγησε και κατόπιν με βίασε ένας ανώτερος αξιωματικός» αφηγήθηκε η πολιτικός, κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης στη Γερουσία με θέμα τις σεξουαλικές επιθέσεις στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων. «Είμαι κι εγώ επιζήσασα» υπογράμμισε η McSally ενώπιον της υποεπιτροπής των Ενόπλων Δυνάμεων, προσθέτοντας «Όπως πολλά θύματα, ένιωσα ότι το σύστημα με βίαζε ξανά και ξανά».

Άνδρες και γυναίκες που οφείλουν να σέβονται τον εαυτό, την προσωπικότητα και το σώμα τους. Να μην δέχονται κανενός είδους βίας, λεκτικής ή σωματικής. Και αν δεχθούν, να μην την ανεχτούν.

Ο θύτης να θυμάσαι θα σε βρίσει ξανά, θα σε μειώσει ξανά, θα σε χτυπήσει ξανά, θα σου τσακίσει κόκαλα και αξιοπρέπεια και στο τέλος, κάποια από όλες εκείνες τις αμέτρητες φορές των συγγνώμη, μπορεί και να σταματήσει… όταν θα είναι πλέον αργά.

Καταγγελία γνωστής τραγουδίστριας από την Τουρκία, ενάντια στο σύντροφο της που την κακοποιούσε, έφερε στο φως τη βία που υπόκεινται συχνά και σιωπηλά οι γυναίκες της χώρας. Η Sıla Gençoğlu, στις 29 Οκτωβρίου 2019, δέχθηκε άγρια επίθεση για 45 ολόκληρα λεπτά-σε λεπτομέρειες δε θέλω, σκοπίμως, να εισέλθω. Η δημοσιοποίηση της υπόθεσης, ενθάρρυνε μεγάλο αριθμό γυναικών που αντίστοιχα έπεσαν θύματα βίας ανδρών, να μιλήσουν ανοιχτά για το θέμα και κάποιες να προβούν σε καταγγελίες.

Κι’ ύστερα… Άνδρες και γυναίκες δε θα έπρεπε να φοβούνται για την καταγωγή τους που ενδεχομένως και δυστυχώς να τους θυματοποιήσει. Όχι επειδή θα ήταν ατρόμητοι αλλά επειδή ο ρατσισμός δε θα υπήρχε σε μια λογική και φυσιολογική κοινωνία που φαντάζει όνειρο ουτοπικό.

Keira Gross, 14 ετών. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, την φίμωσαν και την μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου στο Βερολίνο, μέσα στο σπίτι της. Ακολούθησε παραλήρημα ρατσιστικού μίσους στα Μέσα Μαζικής Δικτύωσης, αφού μέλος της ακροδεξιάς, σκόπιμα διέρρευσε στον τύπο πως επρόκειτο για έγκλημα που διαπράχθηκε από Μουσουλμάνους λαθρομετανάστες. Τελικά ο δράστης συνελήφθηκε. Ήταν Χριστιανός, Γερμανός, συμμαθητής του κοριτσιού. Δεν έδειξε την παραμικρή μεταμέλεια!

Μέσα σε όλο αυτόν τον κυκεώνα ανισότητας… έρχεται και η πασίγνωστη πλατφόρμα παιχνιδιών Steam, να προσθέσει το δικό της λιθαράκι, μοιάζοντας να μην ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, εάν η θυσία αυτών είναι περισσότερο επικερδής από ότι ο σεβασμός απέναντι τους!

Η συγκεκριμένη εταιρεία, ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το video game «Rape Day», ένα παιχνίδι όπου οι παίκτες παίρνουν το ρόλο ενός ψυχοπαθούς δολοφόνου, ο οποίος μπορεί να σκοτώνει, να βιάζει και να παρενοχλεί λεκτικά τις γυναίκες. Επιπλέον, μπορεί να φάει και ανθρώπινη σάρκα.

Η Desk Plant, δημιουργός εταιρεία του αδιανόητου αυτού παιχνιδιού που κάνει το βιασμό και τη δολοφονία να προσομιάζουν με φυσιολογικές και αποδεκτές πράξεις, αναφέρει χωρίς αιδώ: «Ενοχλήστε, δολοφονήστε και βιάστε γυναίκες καθώς παίζετε το παιχνίδι. Είναι ένας επικίνδυνος κόσμος χωρίς νόμους. Τα ζόμπι απολαμβάνουν να τρώνε σάρκα ανθρώπων και να τους βιάζουν. Εσύ όμως είσαι ο πιο επικίνδυνος βιαστής της πόλης».

Σήμερα, λοιπόν, 8 Μαρτίου, γιορτάζουμε (γιορτάζουμε;) την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Και όχι. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στα γυναικεία δικαιώματα, διότι η ύπαρξη αυτών αυτομάτως διαγράφει την αναγκαιότητα για ισότητα των δύο φύλων. Αυτό που εμείς δηλαδή έχουμε ανάγκη!

Υ.Γ. Επέλεξε πως θα περάσεις τη μέρα αυτή, με γνώμονα το πώς θα ήθελες να περνάς την κάθε σου ημέρα. Εάν διαφέρει πολύ από την καθημερινότητα σου, ίσως πρέπει να επαναπροσδιορίσεις αυτή. Οι ανάγκες εξάλλου δημιουργούνται από τις ελλείψεις. Εάν αισθάνεσαι μεγάλη ανάγκη να γιορτάσεις, ίσως τελικά να μη χαίρεσαι αρκετά τις υπόλοιπες ημέρες. Τροφή για σκέψη.