Ονομάζεται Ρενέ, είναι 37 ετών, επαγγέλλεται νοσηλευτής και αποφάσισε να κάνει ένα «gap year» ποδηλατώντας, έτσι στο εντελώς χαλαρό, από μια μικρή πόλη νότια της Φρανκφούρτης στη Γερμανία από όπου και κατάγεται, στο πολύ μακρινό άγνωστο με βάρκα τα ταξίδια και την εμπειρία. Χρόνο να’ χει το πλάσμα, εξασφαλισμένο ένα σχετικό εισόδημα, δυνατά πόδια, καλή (κυριολεκτικά) καρδιά κι όλα γίνονται.

Τον πετύχαμε καθώς ποδηλατούσε στον παραλιακό της Λεμεσού κουβαλώντας μαζί του όλο του το βιός.

«Ποδηλατώ για περισσότερο από δέκα μήνες τώρα, αν και η πραγματικότητα είναι πως τους τελευταίους τέσσερις μήνες βρίσκομαι συνεχώς στην Κύπρο, δεν έχω φύγει καθόλου από το νησί. Ξεκίνησα 100 περίπου χιλιόμετρα νότια από τη Φρανκφούρτη. Η Κύπρος δεν είναι το πρώτο μου νησί, έχω περάσει και από νησιά της Κροατίας καθώς και από τη μαγική Σαμοθράκη στην Ελλάδα. Εδώ έφτασα με φέριμποτ από την Τουρκία στο λιμάνι της Κερύνειας. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για μέρη όπου θα μπορούσα να διανυκτερεύσω, ανακάλυψα το Yurts in Cyprus (μογγολικές σκηνές στα βουνά της Πάφου) και αφού επισκέφθηκα τον χώρο, έμεινα τελικά τέσσερις μήνες δουλεύοντας εκεί. Έφυγα τρεις μέρες πριν και συνεχίζω!».

«Συνήθως κοιμάμαι μέσα στη σκηνή μου. Όταν έχει πολύ κρύο, βρίσκω τρόπο να ζεσταθώ, κουβαλώ μαζί μου πολλά πράγματα. Έχω δύο σκηνές, δύο υπνόσακους, μια κιθάρα, μια melodica, λίγα ρούχα και λίγα κουζινικά. Σχεδόν καθημερινά κάτι μαγειρεύω».

«Τελικός προορισμός στο μυαλό μου δεν υπάρχει, όπως ούτε και ημερομηνία λήξης. Κάθε μέρα που ξυπνώ αποφασίζω πώς θα κινηθώ και ανάλογα με τα δεδομένα μου φτιάχνω το πρόγραμμά μου. Ίσως και να καταλήξω στην Ιαπωνία, ποιος ξέρει. Σκοπός μου για την ώρα είναι να επιστρέψω στην Τουρκία και μέσω των Καυκάσιων χώρων να περάσω στο Ιράν και μετά να πάρω τον δρόμο του μεταξιού προς την Κίνα».

«Οι εμπειρίες που βιώνω στο ταξίδι είναι αμέτρητες και ήταν ένας από τους βασικότερους λόγους που ήθελα να ταξιδέψω. Καθημερινά γνωρίζω πολλούς ανθρώπους, που είναι σχεδόν πάντοτε φιλικοί και πρόθυμοι να με βοηθήσουν για οτιδήποτε χρειαστώ. Συχνά συναντώ στον δρόμο μου κι άλλους ποδηλάτες, στον βαθμό που τον περισσότερο χρόνο δεν ταξιδεύω μόνος μου, πάντοτε σχεδόν είναι κι άλλοι ταξιδιώτες ποδηλάτες μαζί μου».

Ως μια μορφή διαδικτυακού ημερολογίου και επικοινωνίας με φίλους και γνωστούς, ο Ρενέ δημιούργησε αυτήν εδώ τη σελίδα, την οποία και ανανεώνει συνεχώς.