Το λογότυπο βιολογικής παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να τίθεται επί κρεάτων που προέρχονται από ζώα τα οποία εσφάγησαν χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση στο πλαίσιο λατρευτικών τύπων (Χαλάλ), έκρινε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι ο νομοθέτης της Ένωσης υπογραμμίζει επανειλημμένως, στους επίμαχους κανονισμούς, τη βούλησή του να διασφαλίσει υψηλό επίπεδο καλής διαβίωσης των ζώων στο πλαίσιο αυτού του τρόπου παραγωγής, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την τήρηση ενισχυμένων προτύπων για τη μεταχείριση των ζώων σε όλους τους χώρους και σε όλα τα στάδια της παραγωγής αυτής όπου η μεταχείριση αυτή είναι δυνατό να βελτιωθεί περισσότερο, ακόμη και κατά τη σφαγή.

Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι ο σκοπός των κανόνων της Ένωσης σχετικά με την επισήμανση των βιολογικών προϊόντων συνίσταται στη «διατήρηση και τη δικαίωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στα προϊόντα με ετικέτα που δηλώνει ότι είναι βιολογικά» και διαπιστώνει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι παρέχεται στους καταναλωτές η εγγύηση ότι τα προϊόντα που φέρουν το λογότυπο βιολογικής παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο οποίο αναφέρεται στην πραγματικότητα το αιτούν δικαστήριο, έχουν όντως παραχθεί σύμφωνα με τα υψηλότερα πρότυπα, ιδίως όσον αφορά την καλή μεταχείριση των ζώων.

Το ΔΕΕ ξεκαθαρίζει ότι οι ιδιαίτερες μέθοδοι σφαγής που προβλέπονται από λατρευτικούς τύπους, στο πλαίσιο των οποίων η σφαγή πραγματοποιείται χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση, δεν ισοδυναμούν, όσον αφορά τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου καλής μεταχείρισης των ζώων κατά τη θανάτωσή τους, με τη μέθοδο σφαγής κατόπιν προηγούμενης αναισθητοποίησης, την οποία επιβάλλει κατ’ αρχήν το δίκαιο της Ένωσης.

Το ΔΕΕ επισημαίνει στη συνέχεια ότι η τέλεση λατρευτικού τύπου σφαγής, στο πλαίσιο της οποίας το ζώο ενδεχομένως θανατώνεται χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση και η οποία επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση στην Ένωση, μόνον προκειμένου να διασφαλιστεί ο σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας, δεν είναι ικανή να περιορίσει τον πόνο, την αγωνία και την ταλαιπωρία του ζώου κατά τρόπο εξίσου αποτελεσματικό με τη σφαγή κατόπιν αναισθητοποίησης. Πράγματι, η αναισθητοποίηση είναι αναγκαία προκειμένου να επιφέρει απώλεια της αισθητηριακής αντίληψης και της ευαισθησίας του ζώου, ικανή να περιορίσει σημαντικά την ταλαιπωρία του. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η αναισθητοποίηση αποτελεί τη μέθοδο που προσβάλλει στον μικρότερο δυνατό βαθμό την καλή μεταχείριση των ζώων κατά τη σφαγή.

Το Δικαστήριο τονίζει, συναφώς, ότι, μολονότι για τη σφαγή χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση απαιτείται ο λαιμός του ζώου να κόβεται με ακρίβεια με αιχμηρό μαχαίρι ώστε να περιορίζεται κατά το δυνατόν η ταλαιπωρία του, η χρήση μιας τέτοιας μεθόδου δεν μπορεί ωστόσο να περιορίσει στο ελάχιστο την ταλαιπωρία του ζώου.

(ΚΥΠΕ/ΘΑ/ΓΧΡ)