Ντιμπέιτ ‘18: Για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα τάμπλετ

Ντιμπέιτ ‘18: Για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα τάμπλετ

Ούτε στα πιο τρελά όνειρα του Steve Jobs

Ντιμπέιτ ‘18: Για ένα πουκάμισο αδειανό, για ένα τάμπλετ

Αν απ’ το χθεσινό “γαλλικό” ντιμπέιτ [που καλύτερα να το αφήναμε στους Γάλλους] το μόνο που κρατήσαμε οι πολίτες-τηλεθεατές είναι η χρήση τάμπλετ εκ μέρους υποψηφίου, τότε φαίνεται να μας άξιζε η αποχή που καταγράφηκε την περασμένη Κυριακή.

Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα του Steve Jobs δεν θα μπορούσε να χωρέσει τόση mouth-to-mouth διαφήμιση του προϊόντος του και μάλιστα αυτή να προκύπτει σ’ ένα νησί που ανακάλυψε το γαλλικό [sic!] ντιμπέιτ χρόνια αργότερα απ' την κυκλοφορία του τάμπλετ του.

Πότε θέλουμε τους πολιτικούς μας εξοικειωμένους με την τεχνολογία και πότε όχι; Τα φάιλς που είχε μπροστά του ο Νίκος Αναστασιάδης είναι αντίστοιχα με τα ηλεκτρονικά ντοκουμέντα που είχε στο τάμπλετ του ο Σταύρος Μαλάς. Και μπράβο του δεύτερου που τα έκανε χρήση. Τελεία και παύλα με το τάμπλετ.

Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε απ’ το χθεσινό ντιμπέιτ ήταν ο κακός -όταν δεν ήταν ανύπαρκτος- συντονισμός από τους δημοσιογράφους, ο κακός επικοινωνιακός χειρισμός και των δύο υποψηφίων να πείσουν -κυρίως- τον αναποφάσιστο ή/και απαθή ψηφοφόρο ό,τι μπορούν: Ο ένας να συνεχίσει να βρίσκεται στα ηνία της χώρας και ο άλλος να τα αναλάβει.

Το δίωρο που παρακολουθήσαμε προφανώς δεν θα επηρεάσει τον ταγμένο ψηφοφόρο. Παρόλα αυτά, τον ταγμένο στο Survivor πολίτη, στον οποίο δόθηκε μία εικόνα κλειδαρότρυπας και πολιτικής συζήτησης καφενέ θα τον επηρεάσει.

Και δεν είμαστε σίγουροι αν θα είναι θετικά.

K.Β.

Loader