Μετά τον παροξυσμό των hashtags τύπου #metoo εμείς χειροκροτούμε την Κατρίν Ντενέβ και κάνουμε χρήση του hashtag όπως πρέπει. Μαζί και το δικαίωμα ψήφου, το οποίο δεν ήταν ανέκαθεν δεδομένο για τις γυναίκες.

Γι’ αυτό, ρίχνουμε μία ματιά στην ιστορία της γυναικείας ψήφου και δεν δίνουμε χώρο και ποσοστά στην αποχή. Κι οι άντρες να ακούν και να μαθαίνουν.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Flashback στις κυπριακές Προεδρικές Εκλογές

Για να κερδίσουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, μαζί και πολλά άλλα δικαιώματα εκ των οποίων αρκετά διεκδικούνται ακόμα, οι γυναίκες χρειάστηκαν να ξεσηκωθούν, να κοπιάσουν, να φυλακιστούν και σε αρκετές περιπτώσεις να θανατωθούν.

Προηγήθηκαν δύο αιώνες συνολικά, σε Δύση και Ανατολή, για να στηθούν οι πρώτες βάσεις για την διεκδίκηση του εκλογικού δικαιώματος των γυναικών. Απ’ το τέλος της Φεουδαρχίας, όταν και η νέα προ Βιομηχανική Επανάσταση άνοιξε τις πόρτες της στις γυναίκες ως φτηνά εργατικά χέρια, άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα γυναικεία επαναστατικά σώματα και λέσχες.

ΜΑΘΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Μία απ’ τις κορυφαίες στιγμές του ευρωπαϊκού και συγκεκριμένα του γαλλικού κινήματος ήταν όταν εν έτει 1791, οι Γαλλίδες με έφοδο κατέλαβαν τις Βερσαλίες. Χαρακτηριστικό της εποχής, η υπογραμμένη απ’ την Ολυμπία ντε Γκουζ«Διακήρυξη για τα δικαιώματα της Γυναίκας πολίτισσας» το ίδιο έτος που έλεγε: «Αφού η γυναίκα έχει το δικαίωμα να ανέβει στη λαιμητόμο, έχει και το δικαίωμα να ανεβαίνει στο βήμα του ρήτορα».

Στα μέσα του 19ου αιώνα στην Ευρώπη αναζωπυρώνεται το γυναικείο κίνημα και οι σουφραζέτες οργανώνονται με σκοπό την διαδήλωση υπέρ των αιτημάτων τους και, απώτερο σκοπό, την κατάκτησή τους.

Σημαντικότερες χρονολογίες στην Ιστορία της γυναικείας ψήφου:

1867: Στο Λονδίνο δημιουργείται ο «Σύλλογος υπέρ της γυναικείας ψήφου» και μέλη του ήταν οι γυναίκες που έμειναν στην ιστορία ως «σουφραζέτες». Πέρασαν δύο χρόνια για να επιτρέψει η Βουλή στις Αγγλίδες που πλήρωναν φόρους να έχουν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές μόνο. Το δικαίωμα αυτό επεκτάθηκε μόλις το 1928 εξισώνοντας το δικαίωμα ψήφου μεταξύ αντρών και γυναικών στην Μ. Βρετανία.

1893: Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία παραχωρούν πλήρες εκλογικό δικαίωμα στις γυναίκες. 1906: Στην Ευρώπη μέχρι τότε καμία χώρα δεν είχε παραχωρήσει εκλογικό δικαίωμα στις γυναίκες. Το πρώτο βήμα έκανε η Φινλανδία, αρχικά για τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές, ενώ τον επόμενο χρόνο το δικαίωμα ήταν πλήρες στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

1913-1917: Το παράδειγμα της Φινλανδίας ακολουθούν η Δανία το ‘15 και η Ολλανδία το ‘17 ενώ με το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου οι χώρες αρχίζουν να παραχωρούν περισσότερα εκλογικά δικαιώματα στις γυναίκες. Το 1018 δικαίωμα ψήφου παραχώρησαν οι Γερμανία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία και η Νότια Αφρική.

1920: Το Εθνικό Κόμμα Γυναικών στην Αμερική χρειάστηκε να παλέψει μέχρις ότου υπογραφεί η επικύρωση της 19ης τροπολογίας του αμερικανικού συντάγματος όταν και όλες οι Αμερικανίδες, ανεξαρτήτου χρώματος, δικαιούνταν πλέον να ψηφίσουν.

1921-1931: Την δεκαετία αυτή δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες παραχωρούν η Πολωνία, η Σουηδία, ο Καναδάς, η Τουρκία και η Ισπανία.

1956: Η Ελλάδα μένει πίσω απ’ τις εξελίξεις αφού την δεκαετία του ‘30 ψηφίστηκε ο νόμος με τον οποίο επιτρεπόταν στις γυναίκες να εκλέγουν δημοτικούς και κοινοτικούς άρχοντες αλλά όχι και να εκλέγονται. Πλήρες δικαίωμα απέκτησαν το ‘56.

1960: Στην Κύπρο οι γυναίκες αρχίζουν να ψηφίζουν με την ανεξαρτησία της χώρας, αφού οι Κύπριοι είχαν το δικαίωμα ψήφου στο σύνολό τους.

Ενημερωθείτε για όλες τις λεπτομέρειες των εκλογών από την εξειδικευμένη ιστοσελίδα offsite politics.