Γιώργος Παμπορίδης: Ποσόστωση στη συμπερίληψη, ουχί αναμέτρηση
Γράφει ο Dr Γιώργος Παμπορίδης, Senior Partner, PAMBORIDIS LLC, Advocates and Legal Advisors. Τέως Υπουργός Υγείας
Ως θέμα αρχής αρνούμαι να διακρίνω τους ανθρώπους αναλόγως του φύλου. Από μόνο του αυτό θα αποτελούσε σεξισμό. Διαπιστώνοντας όμως την σχεδόν παντελή έλλειψη ικανών γυναικών από τον δημόσιο βίο (και όχι τον δημόσιο λόγο!) διερωτούμαι αν αυτό αποτελεί απόρροια ενός υποσυνείδητου (ή και όχι) αποκλεισμού των γυναικών εξ αιτίας του ελλείμματος πολιτισμού που βιώνουμε στον τόπο μας.
Ως εξαίρεση λοιπόν, αποδέχομαι πλέον την ανάγκη εισαγωγής ποσόστωσης σε θέσεις που προσφέρονται σε εκλογή σε σώματα που συμμετέχει ελεύθερα ο κάθε ένας χωρίς περιορισμούς στο φύλο. Θεωρώ δηλαδή αναγκαίο μέτρο ως εργαλείο διάπλασης πολιτισμού και παιδείας ισότητας, την αναγκαστική συμπερίληψη σε κάθε ψηφοδέλτιο ενός ελάχιστου ποσοστού γυναικών υποψηφίων. Ωστόσο δεν αποδέχομαι την ποσόστωση για την αυτόματη εκλογή γυναικών σε οποιαδήποτε θέση αφού αυτό θα αποτελούσε κατα την άποψη μου αλλοίωση της δημοκρατικής βούλησης ενός εκλογικού σώματος όπου μετέχουν ελεύθερα όλες οι γυναίκες και οι άνδρες.
Η ποσόστωση για συμπερίληψη γυναικών σε ψηφοδέλτιο παρέχει την ευκαιρία στις γυναίκες που ενδιαφέρονται να εκτεθούν και να μετρηθούν. Η αναμέτρηση όμως θεωρώ ότι πρέπει να γίνεται επι ίσοις όροις αφου η δουλειά απο την θέση που διεκδικούν είναι συγκεκριμένη.
Ειδικά σε εθνικές εκλογές όπου οποίο οι ίδιες οι γυναίκες αποτελούν πέραν του 50% των ψηφοφόρων δεν βλέπω την σκοπιμότητα να ενισχύονται γυναίκες υποψήφιοι πέραν της συμμετοχής στα ψηφοδέλτια. Είμαι εν ολίγοις υπέρ της ποσόστωσης σε ένα ποσοστό ενδεχομένως 30% κατ’ ελάχιστον για συμπερίληψη σε ψηφοδέλτια αλλά είμαι αντίθετος σε ποσόστωση στις εκλέξει σε θέσεις. Τις θέσεις θα πρέπει να τις κατανέμει ο κόσμος με την ψήφο του επι της οποίας δεν πρέπει να επιτρέπεται καμία αλλοίωση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Αναστασία Παπαδοπούλου
Τα ανωτέρω αφορούν βεβαίως τον δημόσιο βίο. Θεωρώ ότι θα πρέπει να εξεταστεί και θέμα ποσόστωσης σε σώματα όπου παραδοσιακά ανδροκρατούνται στον ιδιωτικό τομέα. Για παράδειγμα έχω διαβάσει μελέτες για την ευεργετική επίδραση από τη συμμετοχή η γυναικών σε Διοικητικά Συμβούλια εταιρειών. Δεν είμαι υπέρ της Κρατικής παρέμβασης σε ιδιωτικές εταιρείες αλλά θα μπορούσε ένα πρώτο βήμα να γίνει με την παροχή κινήτρων για παράδειγμα φορολογικών για την συμμετοχή γυναικών σε ΔΣ εταιρειών. Επίσης θα μπορούσε να συζητηθεί παραγωγικά η εκ του νόμου συμμετοχή ελάχιστου αριθμού γυναικών σε Δημόσιες εταιρείες και βεβαίως σε Ημικρατικους οργανισμούς.
Τέλος επιτρέψετε μου να σημειώσω ότι η συμμετοχή της γυναίκας στην κοινωνία είναι θέμα της κάθε κοινωνίας ξεχωριστά και μέλημά μας θα έπρεπε να ήταν η διαμόρφωση κουλτούρας και παιδείας που αναδεικνύει το ρόλο και τη σημασία της Γυναίκας και όχι η αποσπασματική προσήλωση μόνο σε θέσεις εκλέξιμες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου
Το λέω γιατί διακρίνω ότι η όλη προσπάθεια εστιάζει στην σώνει και καλά εκλογή ή διορισμό γυναικών σε πολιτικές θέσεις γεγονός που από μόνο του δεν περιποιεί τιμή σε όσους επικαλούνται τον εκσυγχρονισμό και την ισότητα.
Αύγουστος 2017. Ένα μικρό throwback από συνέντευξη του τότε Υπουργού Υγείας, Γιώργου Παμπορίδη στο Ιmpossible.Works.
