Κάποια στιγμή χρειάζεται να ενημερώσεις τον πλανήτη πως η υπηρεσία/ application / προϊόν που περιμένε με τόση αγωνία είναι έτοιμη.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να μιλήσεις με τους δημοσιογράφους. Πώς θα το κάνεις αυτό; Επιλογή πρώτη: θα ζητήσεις από τη μαμά/ θεία/ ξαδέρφη να μιλήσει για εσένα στη δημοσιογράφο με την οποία συναντιούνται στη νυχού της γειτονιάς τους {γιατί βρισκόμαστε στην Κύπρο afterall}. Η δημοσιογράφος δεν θα καταλάβει τι κάνει το "παιδί", δεν θα προχωρήσει η κουβέντα και εσύ θα νιώσεις για πρώτη φορά την απόρριψη. Επιλογή δεύτερη: θα στείλεις email σε κάποιο από τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα. Εννοείται πως δεν θα σου απαντήσει κανείς γιατί "έχει προεδρικές σε 8 μήνες μάνα μου" και εσύ θα νιώσεις την απόρριψη. Επιλογή τρίτη: θα στείλεις email σε προχώ site που παρακολουθεί τις τάσεις. Θα σου ζητήσει 10 ευρώ {συμβολικό ποσό} για τη δημοσιεύση και ακόμη 3 ευρώ {επίσης συμβολικό ποσό} για να σου ετοιμάσει το δελτίο τύπο. Δεν έχεις να πληρώσεις και θα νιώσεις την απόρριψη.

Αγαπημένε μoυ founder, Πριν αποδομήσω τις επιλογές σου, πέρκειν μου καταλάβεις γιατί αυτά τα βήματα είναι so not great, να σε ενημερώσω για μερικά πράγματα που χαρακτηρίζουν τον θαυμαστό κόσμο των media στη νήσο Κύπρο εν έτει 2017.

Μετά το 2008, οι απολύσεις και περικοπές στον χώρο των media, ήταν πιο συχνές και από τις αναρτήσεις της Kim στο Instagram. Επρόκειτο για καθημερινό φαινόμενο. Εξίσου σύνηθης ήταν η χρήση της λέξεως "λιμνοποίηση".

Η λιμνοποίηση στα media είναι αντίστοιχη της χρήσης μαργαρίνης για να σωτάρεις το kale σε ένα lactose free γεύμα. Δηλαδή, τα πάντα όλα και έν έσιει λάθος.

Οι ιδιοκτήτες των μέσων απέλυαν αβέρτα. Μπορεί ενάμιση δημοσιογράφος να ήταν υπεύθυνος για την έκδοση μιας εφημερίδας, ενώ ο μισός συνεργάτης/δημοσιογράφος που είχε στη διάθεσή του, να εργαζόταν για ακόμη δύο μέσα του ίδιου ομίλου και μια καφετέρια τα απογεύματα για να αποπληρώσει το δάνειο για την ουκέλλα στον Αρχάγγελο. Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πως υπήρχαν αντικειμενικές δυσκολίες στην εξέλιξη του χώρου. Η επίδοση, η απόδοση και η ποιότητα έπεφτε χωρίς κάποιος να μπορέσει να σταματήσει την κατρακύλα. Μη θεωρήσεις πως παραπονιέμαι ή χαίρομαι. Αυτά είναι τα γεγονότα.

Fast Forward στο 2017, και αφού πολλά παραδοσιακά μέσα έχουν κλείσει, το ενδιαφέρον -με μεγάλη καθυστέρηση σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο- μεταφέρεται στο online. Ο κύπριος ανακάλυψε το internet και το είπε και ο κώλος του ένα πράγμα. Οι ιστοσελίδες ανοίγουν, τα μάτια μας πονάνε, τα ελληνικά μας υποφέρουν και το copy and paste πέφτει σύννεφο. Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω κάνεναν, πόσω μάλλον την φάρα των δημοσιογράφων, μπορεί ένας δημοσιογράφος να καλείται να διαχειριστεί ένα site και να είναι υπεύθυνος για τη ροή, το πρωτογενές περιεχόμενο -αν και εφόσον υπάρχει τέτοιο- τα social media της ιστοσελίδας και την ίδια ώρα να παραμένει ψύχραιμος στις απειλές του αφεντικού, διαφημιστικού, εμπορικού σε περίπτωση που τα clicks δεν είναι πολλά και το engangement δεν είναι ικανοποιητικό.

Κάπου σε όλον αυτό το χαμό, εμφανίζεσαι κι εσύ από το εξωτερικό με την καινοτόμα startup σου και θέλεις να τραβήξεις τη προσοχή του έρμου του δημοσιογράφου που αναγκάζεται να κάνει τουλάχιστον δέκα αναρτήσεις την ημέρα για το survivor πέρκει μου φτάσει στόχο ακόμη και αν το site του είναι το economytodayincyprus.com.cy

Είσαι ακόμη μαζί μου; Τέλεια.

Εσύ λοιπόν που είσαι η ελπίδα και το μέλλον αυτής της νήσου, ερχόμενος πίσω με τις πολύ entrepreneurial ιδέες σου, αντί να τις εφαρμόσεις και να αποδείξεις πως δεν πήγε στράφι το δάνειο που πήρε ο μπαμπάς σου για να σε σπουδάσει, ενστερνίζεσαι την πεπαλαιωμένη νοοτροπία και αναπαράγεις τις παρωχημένες πρακτικές μιας εποχής που όλοι θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας. Γιατί τζιέρι μου; Γιατί;

Την ίδια ώρα που εσύ μιλάς για startups, καινοτομία και επιχειρηματικότητα, προσεγγίζεις παραδοσιακά μέσα με πελατειακό τρόπο και κουμπαριλίκι. Είναι ειρωνικό, δεν βρίσκεις;

Αν λοιπόν επιθυμείς να δεις την ιδέα σου δημοσιευμένη πως θα σου φαινόταν να ακολουθήσεις μερικά απλά και τόσο -βασισμένα στην κοινή λογική- βηματάκια;

Αρχίζουμε:

1.Αφιέρωσε μισή ωρίτσα στο site του www.pio.gov.cy. Κλικάροντας στη λέξη media και ακολούθως (link {άκου να δεις τώρα!} θα βρεις μια σχετικά αντιπροσωπευτική λίστα των MME σήμερα.

• {Το Impossible.Works ακόμη δεν έχει συμπεριληφθεί αλλά θα το φροντίσω αυτό το πρωί της Δευτέρας, μην έχεις έγνοια.}

• Μέσα από αυτές τις λίστες μπορείς να βρεις τα contacts για να προσεγγίσεις τους αρχισυντάκτες/ συντάκτες των μέσων που σε ενδιαφέρουν. TIP.Η μικρή και αδιάφορη εμπειρία μου μού έχει διδάξει πως δεν υπάρχει θέμα που δεν αξίζει δημοσίευσης σε οποιοδήποτε μέσο, όποιο και αν είναι αυτό. Απλά θα πρέπει να προσαρμόσεις τον τρόπο που θα το επικοινωνήσεις στο κοινό στο οποίο απευθύνεται. Τόσο απλά. Ως εκ τούτου μπορείς να προσεγγίσεις όλα τα μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά, με αθλητικό, γυναικείο, πολιτικό ή οικονομικό υπόβαθρο, προσαρμόζοντας το ύφος και ουχί ρίχνοντας το επίπεδο.

2.Αφού λοιπόν μάθεις σε ποια έντυπα θα σε ενδιέφερε να δεις τον εαυτό σου να παρουσιάζει την ιδέα του και αφού κάνεις μια πολύ μελετημένη περιήγηση ή ανάγνωση, εντόπισε τις στήλες ή ενότητες που θα μπορούσαν να σε φιλοξενήσουν. Πριν δυσανασχετήσεις και ισχυριστείς πως εσύ είσαι πολύ υπεράνω και σπουδαίος για να κάνεις τη δουλειά του δημοσιογράφου, θα σε παροτρύνω να κάτσεις τη μάπα χαμέ.

Για να μη σε χαστουκίσω και φωνάξω δυνατά μέσα στο αυτί σου "ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ ΑΝΟΗΤΕ", άρχισε να διαβάζεις και να κάνεις mapping των μέσων στην Κύπρο. Δεν μπορώ να καταλάβω πως έχεις απαίτηση κάποιος να ασχοληθεί μαζί σου, αν δεν έχεις την ευγένεια, πόσω μάλλον την εξυπνάδα να ασχοληθείς εσύ μαζί του.

TIP.Μην συμπεριφέρεσαι σαν αππωμένο 15χρονο αν δεν θέλεις να σου συμπεριφερθούν σαν αππωμένο 15χρονο.

3.Αφού λοιπόν έχεις κάνει την έρευνά σου, όπως σε έμαθαν στο fancy πανεπιστήμιο από όπου αποφοίτησες και στο οποίο θα έπρεπε να σε είχαν μάθει τρόπο σκέψης και όχι απλά μια τέχνη, και ενώ έχεις εντοπίσει με λεπτομέρεια πως θα μπορούσες να τα αξιοποιήσεις, ετοιμάζεις ένα όμορφο email, με το ποίο ενημερώνεις ποιος είσαι, τι κάνεις, γιατί θα ενδιέφερε τους αναγνώστες του μέσου η δουλειά σου και γιατί αξίζει ο δημοσιογράφος να πατήσει το κουμπί publish. Μπορεί να νομίζεις πως οι δημοσιογράφοι είναι λαγωνικά που κυκλοφορούν ψάχνοντας την επόμενη θεματάρα που θα τους φέρει το πολυπόθητο Πούλιτζερ αλλά δεν είναι έτσι. Χρειάζονται τη βοήθειά σου. Ορίστε πως θα τους τη δώσεις και θα κάνεις τη δουλειά σου ταυτόχρονα: Θα ετοιμάσεις ένα δελτίο τύπου και θα τους το στείλεις!

TIP. Το email θα πρέπει να είναι γραμμένο στα ελληνικά αν το μέσο είναι ελληνόφωνο, dah! Όπως ήδη ανέφερα τα μέσα είναι υποστελεχωμένα, ως εκ τούτου κανείς δεν θα αφιερώσει χρόνο να μεταφράσει κάτι για εσένα. Sorry που στο λέω, αλλά έτσι είναι.

TIP.2.Επίσης αν δεν θέλεις να δημοσιευσει το τζιμάνι δημοσιογράφος, τη φωτογραφία σου που ξερνάς πάνω στη φοινικιά σε εκείνη τη παραλία της Ίου, -την οποία εντόπισε στο facebook σου- τότε να του στείλεις μια πολύ καλή φωτογραφία - όχι selfie- σε υψηλή ανάλυση κατά προτίμηση landscape. Μια φωτογραφία που αναδεικνύει όλα όσα θέλεις να παρουσιάσεις, δηλαδή επαγγελματισμό, αξιοπιστία, ταλέντο, ακόμη κι αν το κάνεις με πολύ fun, πρωτότυπο και διαφορετικό τρόπο. Επίσης ΜΗΝ βάλεις τη φωτογρφαία μέσα στο Word. Ναι, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που το κάνουν. Κανείς δεν έχει λύσει αυτό το μυστήριο, but still.

TIP.3. Όσο πιο ολοκληρώμενο είναι το email και το υλικό με το οποίο θα το συνοδεύσεις, τόσο περισσότερο θα το εκτιμήσει ο δημοσιογράφος γιατί θα τον βοηθήσεις να κάνει τη δουλειά του καλύτερα και πιο αποτελεσματικά.

4.Αφού το στείλεις και αφού το δημοσιεύσει, στείλε ένα μνμ να πεις ένα ευχαριστώ. Μπορεί να θεωρείς πως δεν έκανε τίποτα και πως εσύ έκανες τη δουλειά στη θέση του, αλλά έχω να σου πω πως έκανε κάτι πολύ σημαντικό: πάτησε το publish. Εξάλλου αν θέλεις να υπάρξει και δεύτερη δημοσίευση αργότερα, καλό θα ήταν να είσαι ευγενής, γιατί κινδυνεύεις να καταχωρηθείς ως το αγενές κωλόπαιδο που τον θυμάται μόνο όταν τον χρειάζεται και δεν το θέλεις αυτό, σωστά;

5.Υπάρχουν φορές που κάποιος δημοσιογράφος δεν θα καταλάβει τι είναι το startup και γιατί αυτό που κάνεις είναι η ελπίδα της επιχειρηματικότητας {και οικονομίας} στην Κύπρο. Δεν θα φταίει αυτός αλλά εσύ. Και πριν θυμώσεις να σου εξηγήσω γιατί. Επειδή ο δημοσιογράφος δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει. Είναι υποχρεωμένος να ενημερώνεται και να μαθαίνει, όχι όμως να είναι ξερόλας. Αν είναι καλός και του το εξηγήσεις με τρόπο που μπορεί να καταλάβει, τότε θα σε βοηθήσει. Μην τον κάνεις να αισθανθεί ανόητος και μην υπάρξεις υπερόπτης, γίνε απλά επεξηγηματικός. Να σου θυμίσω πως η πλειοψηφία του κόσμου δεν γνωρίζει, οπότε είναι ο κατάλληλος να μεταφέρει το μήνυμά σου, αν και εφόσον τον βοηθήσεις να καταλάβει.

6.Θα συναντήσεις και κάποιους δημοσιογράφους που θα σου ζητήσουν χρήματα για να προωθήσουν τη δημοσίευσή σου. Ευχαρίστησέ τους και προχώρησε στους επόμενους. Το internet είναι ένα υπέροχο πράγμα και είναι δωρεάν. Υπάρχουν sites που τους αρέσει εκτός από διαφημίσεις να έχουν και content, ειδήσεις και ενδιαφέρουσες ιστορίες. Αφού λοιπόν έχεις μια ενδιαφέρουσα ιστορία, δώσε τη στον δημοσιογράφο που θα την εκτιμήσει και προβάλλει. Θυμίσου το όνομα του ανόητου που προσπάθησε να σε εκμεταλλευτεί όταν γίνεις unicorn και απόλαυσε τις στιγμές που θα σε ικετεύει για μια δήλωση.

7.Ας υποθέσουμε πως ένας δημοσιογράφος σου ζητάει συνέντευξη. Εσύ, επειδή ακολουθείς τις συμβουλές της Πέγκυς {ναι είναι το όνομα της υπογράφουσας αν δεν το πρόσεξες, που θα έπρεπε}, αφού κάνεις την έρευνά σου, τόσο για τον δημοσιογράφο όσο και για το μέσο που αντιπροσωπεύει, καθώς δεν σε ενδιαφέρει να δεις τη startup σου να φιγουράρει σε ένα site που δεν σε αντιπροσωπεύει, φρόντισε να είσαι σίγουρος πως το κείμενο που θα δημοσιευτεί, θα είναι αντίστοιχο των προσδοκιών σου.

Παρόλο που θέλεις να διαβάσεις το κείμενο πριν το δει όλος ο ντουνιάς, μην απαιτήσεις -ποτέ μα ποτέ- να σου στείλει ο δημοσιογράφος το κείμενο πριν τη δημοσίευση. Ποτέ όμως. Δεν είναι υπάλληλός σου. Δεν είναι υποχρεωμένος και αν πιστεύεις πως είναι χαζός και με μειωμένη αντιληπτική ικανότητα, ας μην του παραχωρούσες τη συνέντευξη in the first place. Αυτό όμως που θα μπορούσες να κάνεις, είναι να τον αφήσεις να εργαστεί όπως ξέρει και να του ζητήσεις ευγενικά, με τάκτ και τρόπο όπως σου τη στείλει για να βεβαιωθείς *"πως έχω πει τα πάντα σωστά. Ξέρετε ήταν η πρώτη μου συνένετυξη και είχα αρκετό άγχος. Δεν ήθελα να σας το πω αλλά παρόλο που ήσασταν τόσο ευγενής, όταν είδα το μικρόφωνο αγχώθηκα. Συγγνώμη κιόλας αν σας προσβάλω, να διευκρινήσω πως δεν είναι αυτή η πρόθεση μου".

• Θυμάσαι τη μανούλα που σε παρότρυνε να είσαι ευγενής; Είχε δίκιο, τόσο για την ευγένεια, όσο και για τη ζακέτα!

Αυτά.