Αν ήμουν δήμαρχος για μία ημέρα...

Αν ήμουν δήμαρχος για μία ημέρα...

Ρωτήσαμε ανθρώπους που ζουν τις πόλεις τους, όχι μόνο ζουν στις πόλεις τους, να μας πουν τι θα ήθελαν να γίνει σε αυτές.

Αν ήμουν δήμαρχος για μία ημέρα...

Πάρις Δημητριάδης Αρχισυντάκτης Avant Garde, κάτοικος Λεμεσού

Η Λεμεσός είναι ερωτιάρα πόλη κι αν εκλεγόμουν αύριο δήμαρχος θα ήθελα να παραμερίσω για λίγο την υπερανάπτυξη της και να σταθώ στη σκέτη της ανάπτυξη. Συγκεκριμένα, θα ήθελα:

1.Να διασφαλιστεί πως το Δημοτικό Κέντρο Αστέγων που λειτούργησε πρόσφατα στην περιοχή του Τσιρείου θα μπορεί να προσφέρει διανυκτέρευση. Όλοι μας δικαιούμαστε ένα πιάτο φαΐ και μια στέγη πάνω απ’ το κεφάλι μας. Period.

2.Να φυτευτούν μέσα στην πόλη νέα δέντρα. Πολλά νέα δέντρα. Εκατοντάδες χιλιάδες νέα δέντρα. Κι όχι μόνο μέσω μίας one - off δεντροφύτευσης αλλά μέσω ενός -όχι και τόσο ευφάνταστου- πρότζεκτ, που θα προνοεί πως δεν θα σταματήσουν να φυτεύονται ποτέ (νέα δέντρα). Αυτό θα μπορούσε να γίνεται σε συνεργασία με εθελοντές πολίτες ή με πολίτες που, μέσω της δεντροφύτευσης, θα είχαν να κερδίσουν κάτι: μια δημοτική φοροαπαλλαγή, για παράδειγμα.

3.Να πεζοδρομοποιηθεί ολόκληρο το ιστορικό κέντρο της πόλης, με την εμπορική οδό Ανεξαρτησίας πρώτη και καλύτερη. Το πολύ άσχημο σαν γλυπτό στην πεζοδρομοποιημένη πια Πλατεία Ηρώων θα ήθελα να κατεδαφιστεί. Στη θέση του θα ήθελα να τοποθετηθεί ένα καινούριο που να είναι ωραίο. (και δυο-τρία δέντρα στο μεταξύ θα έκαναν τη δουλειά).

4.Θα έφτιαχνα νέους και κατά προτίμηση υπόγειους χώρους στάθμευσης. Αυτό θα γινόταν παράλληλα με την τοποθέτηση έξυπνων και στεγασμένων στάσεων για λεωφορεία, σε ολόκληρη την επικράτεια της πόλης, με ηλεκτρονικές σημάνσεις για τις ακριβείς χρονικές αφίξεις της κάθε γραμμής. Η αύξηση στα δρομολόγια θα ακολουθούσε αμέσως μετά.

5.Θα προωθούσα την προσέλκυση ξένων μόνιμων κατοίκων, κι άλλο. Όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο.

Νίκολα Καρατζιά Δημοσιογράφος Impossible.Works, κάτοικος Λευκωσίας

1.Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Θα απαγορευόταν το κορνάρισμα εντός των ορίων του δήμου! Για την ψυχική μας ηρεμία και υγεία. Επιπλέον προς ενίσχυση της βελτίωσης της ψυχικής μας ηρεμίας, θα προνούσα όπως διευθετηθούν δωρεάν επισκέψεις σε ψυχολόγους και μαθήματα γιόγκα για όσους το έχουν ανάγκη, για να ξεμπλοκαριστούμε συναισθηματικά και διότι τα νεύρα μας γενικότερα δεν είναι και στα καλύτερά τους σε αυτήν τη χώρα.

2.Ακολούθως θα επέβαλα ρητή και κατηγορηματική απαγόρευση κλουβιών για σκύλους. Σε περίπτωση εντοπισμών τους, θα γίνεται επί τόπου μετακίνηση ή καταστροφή τους και κατάσχεση των ζώων σε περίπτωση άρνησης συμμόρφωσης.

3.Εστιατόρια, χώροι εστίασης και ξενοδοχεία –εάν υπάρχουν, θα πρέπει στο τέλος κάθε ημέρας να μαζεύουν σε πακέτα τα εναπομείναντα φαγητά, τα οποία θα περισυλλέγει ομάδα ατόμων που θα εργοδοτείται γι΄αυτήν ακριβώς την εργασία. Στη συνέχεια, τα φαγητά αυτά θα παραδίδονται σε προκαθορισμένο σημείο, από όπου θα μπορούν να τα παραλαμβάνουν ευάλωτες οικονομικά ομάδες δημοτών…ή γιατί όχι, ακόμη και κάποιος που δεν μαγείρεψε για το βράδυ. Τσιγκουνιές θα κάνουμε;

4.Δημιουργία ομάδας αστυνόμευσης για περιπολίες και εντοπισμό περιστατικών παραμέλησης και κακοποίησης ζώων ή τοποθέτηση δηλητηρίων αλλά και ιδιοκτήτες με σκύλους χωρίς μικροτσίπ. Από την είσπραξη των προστίμων, ο δήμος θα επενδύει σε στειρώσεις αδέσποτων ζώων. Επίσης οι «παραβάτες» θα πρέπει να βοηθούν στο καταφύγιο ζώων του δήμου-υπό συνεχή επίβλεψη-, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα αλλά και να παρακολουθούν ειδικά σεμινάρια για την συμπεριφορά μας απέναντι στα ζώα.

5.Απαγόρευση κατοχής οποιουδήποτε είδους όπλου σε οικίες. Όλα τα κυνηγετικά όπλα θα φυλάσσονται σε συγκεκριμένο υποστατικό του δήμου, θα παραλαμβάνονται από εκεί την ημέρα κυνηγίου μετά από υπογραφή του κατόχου και θα παραδίδονται το ίδιο βράδυ. Ένα μέτρο –ασφαλιστική δικλείδα-,που θα στοχεύει στην αποφυγή εγκλημάτων και τραυματισμών κατά ανθρώπων ή και δολοφονίες ζώων.

Αλεξάνδρα Ματθαίου Σκηνοθέτις, ξενιτεμένη, πρώην κάτοικος Λεμεσού

1.Αξιοποίηση κάθε ελεύθερου χώρου για τη δημιουργία νέων εστιών πρασίνου. Στο Παρίσι, σχεδιάζεται η δημιουργία μινι-αστικών δασών γυρω από σημαντικά μνημεία της πόλης. Ας μιμηθούμε παρόμοιες πρακτικές και ας αναζωγονήσουμε τον Δημόσιο Κήπο Λεμεσού - είναι το δικό μας Central Park.

2.Θα έκανα την Λεμεσό προσβάσιμη σε όλους. Όχι άλλα αυτοκίνητα παρκαρισμένα σε πεζοδρόμια.

3.Επανασχεδιασμός του νυχτερινού αστικού φωτισμού που να επιτυγχάνει όχι μόνο εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και να προβάλλει τα ωραία σημεία της πόλης μας . Μπορεί η Λεμεσός να μην είναι η Ρώμη αλλά της αξίζει μια πολύ καλύτερη βραδινή φωταγώγηση.

4.Διάθεση χώρων και κτιρίων του Δήμου σε νέους καλλιτέχνες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ενοικιάσουν studios στα πρώτα χρόνια της καριέρας τους.

5.Θα ενδυνάμωνα τη λειτουργία του δημοτικού κτηνιατρείου για την φροντίδα, εμβολιασμό και στείρωση αδέσποτων ζώων.

+bonus point: Η Λεμεσός είναι μια μικρή πόλη που δύναται να έχει όλα μα όλα τα προβλήματα των δημοτών της λυμένα σε χρόνο dt. Θα θέσπιζα λοιπόν μια υπηρεσία-ομάδα δράσης της οποίας η σημαντικότερη ευθύνη θα ήταν να επιλύνει μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας συντονίζοντας άμεσα όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες χωρίς καθυστερήσεις και γραφειοκρατία.

Πέγκυ Σπινέλη Αρχισυντάκτρια Impossible.Works, κάτοικος Λευκωσίας

1.Θα κάλυπτα όλες τις στέγες με φωτοβολταϊκά. Τα δημοτικά, δημόσια αλλά και ιδιωτικά κτήρια θα είχαν στις στέγες τους φωτοβολταϊκά. Έχεις στέγη; Θα αποκτήσεις και φωτοβολταϊκά. Ας κάνουμε την ζωή μας απλή.

2.Και αφού οι στέγες θα είχαν φωτοβολταϊκά, οι ταράτσες θα γίνονταν πράσινες. Κίνητρα και δωρεάν φυτά σε δημότες για να γεμίσουν τα μπαλκόνια και τις ταράτσες τους με φυτά. Απολυτήριο στους μαθητές μόνο με αποδεικτικό πως φύτευσαν δέντρα. "Υιοθέτηση" πάρκων από εταιρείες για φοροελαφρύνσεις και αδειοδοτήσεις.

3.Στην φανταστική -μεταφορικά και κυριολεκτικά πόλη στην οποία θα ήμουν μουχτάρισσα- θα υπήρχαν πάρκα. Πάρκα με δέντρα, όργανα γυμναστικής, πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, μικρά αμφιθέατρα και παγκάκια. Πάρκα με παγκάκια! Τι μου θύμισες τώρα!

4.Πληρωμές σε είδος. Καθώς όπως φαίνεται χρήμα υπάρχει, πρόστιμα κάποιων συγκεκριμένων παραβάσεων θα πληρώνονταν σε είδος. Για παράδειγμα αν παρεμποδίσεις στάθμευση ΑΜΕΑ, θα κάνεις εθελοντική εργασία οδηγώντας το όχημα του Συνδέσμου Παραπληγικών Κύπρου που μεταφέρει μέλη του ΟΠΑΚ στις φυσιοθεραπείες τους. Αντίστοιχα, τα ποσά για παρανομίες που αφορούσαν ζώα ή κακόβουλες πράξεις εναντίον τους, θα πληρώνονταν σε είδος και θα προσφερόταν στα καταφύγια του Δήμου, στα οποία θα τα παρέδιδες αυτοπροσώπως. Ευχαριστώ.

5.Σπίτια και διαμερίσματα θα αγοράζονταν από τον Δήμα προκειμένου να παραχωρηθούν σε δημότες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με μειωμένο ή καθόλου ενοίκιο, καλλιτέχνες "άστεγους", ηλικιωμένους μοναχικούς, ανθρώπους με ανάγκες κάθε είδους και co-working spaces.

Χριστόφορος Τοφαρίδης Chef, Συνιδιοκτήτης Big Softie, κάτοικος Λεμεσού

1.Πράσινο, πράσινο και πάλι πράσινο. Θα αυτοαναγκαζόμουν ως Δήμος να φυτεύω 10 χιλιάδες δέντρα τον χρόνο!

2.Θα επιδιόρθωνα όλα τα πεζοδρόμια. Δεν θα υπήρχε πεζοδρόμιο που δεν θα πληρούσε τις προδιαγραφές για την ασφαλή διακίνηση δημοτών, είτε αυτοί ήταν άτομα με κινητικές δυσκολίες, έφηβοι, άτομα με περιορισμένη όραση, μητέρες με καροτσάκια ή απλά ένας δημότης που θέλει να απολαύσει μια βόλτα στην πόλη του.

3.Αφού όλα τα πεζοδρόμια θα είχαν διορθωθεί, θα έδινα αυστηρότα πρόστιμα σε όσους παρκαραν στα πεζοδρόμια, ή παρεμπόδιζαν τη διακίνηση των πεζών σε αυτά.

4.Θα άνοιγα τα μουσεία. Είναι ανήκουστο και ανόητο να κλείνουν τα μουσεία στις 14.30.

5.Θα δημιουργούσα μουσεία. Τόσο απλά. Μουσεία. Πώς μπορεί μια πόλη να μην έχει ενδιαφέροντα, ανοιχτά σε όλους μουσεία με δραστηριότητες για παιδιά, εστιατόρια, εκθέσεις, δράσεις και χώρους αναψυχής, ψυχαγωγίας και διασκέδασης;

Loader