Συνέντευξη στην Νίκολα Καρατζιά

Και όμως, μέχρι σήμερα, σε διάστημα ενός έτους, την απέρριψαν τουλάχιστον 25 ιδιοκτήτες σπιτιών… επειδή είναι μονογονέας! Έχει δεχθεί από προσβολές και διακρίσεις, μέχρι και ανήθικες προτάσεις του τύπου «μπορούμε να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους πληρωμής αν θες». Φαίνεται πως στην Κύπρο του σήμερα, για τις γυναίκες δεν έχει τίποτα αλλάξει από το «χθες», παρά μόνο τα φίλτρα στις φωτογραφήσεις του Instagram που δυστυχώς δεν μπορούν να ομορφύνουν και την πραγματική ζωή. Πάρε μια βαθιά ανάσα πριν ξεκινήσεις να διαβάζεις τη συνέντευξη της (Σ.Δ.) που ακολουθεί, γιατί το οξυγόνο θα σου χρειαστεί σε στιγμές που θα μένεις με το στόμα ανοικτό…όχι από θαυμασμό!

Ας τα πάρουμε από την αρχή όλα. Πόσο καιρό ψάχνεις σπίτι και ποιό ακριβώς πρόβλημα αντιμετωπίζεις;

Ψάχνω για ενοικίαση σπιτιού ή διαμερίσματος στη Λεμεσό, περίπου από τον Μάρτιο του 2018. Δυστυχώς λόγω του ότι είμαι μονογονιός, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δεν δέχονται καν να με δουν και να μου δείξουν το υποστατικό που προσφέρουν προς ενοικίαση, καθώς θεωρούν πως δεν θα μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά ή πως λόγω του παιδιού θα υπάρξουν φυσικές καταστροφές στα υποστατικά τις οποίες δεν θα μπορώ να πληρώσω η ίδια.

Περίπου με πόσα άτομα έχεις μιλήσει μέχρι σήμερα και πόσες «απορρίψεις» έχεις δεχθεί λόγω του γεγονότος ότι είσαι μονογονέας;

Με έχουν απορρίψει γύρω στους 25 ιδιοκτήτες. Έχω προσεγγίσει περισσότερους αλλά καθώς πλέον ρωτάνε τηλεφωνικώς την οικογενειακή κατάσταση προτού συμφωνήσουν για κάποιο ραντεβού, έχουν πλέον αραιώσει οι συναντήσεις που καταφέρνω να διευθετήσω.

Συνήθως σε αποφεύγουν χρησιμοποιώντας έμμεσες δικαιολογίες ή ωμή ειλικρίνεια;

Οι περισσότεροι μας έχουν απορρίψει με ωμή ειλικρίνεια, λέγοντας μου πολλές φορές πως μια μόνη μητέρα, χωρίς σύζυγο και δεύτερο «πορτοφόλι» στο σπίτι, θα αδυνατεί να ανταπεξέλθει οικονομικά και θα σταματήσει σε κάποια φάση να τους πληρώνει το συμφωνημένο ενοίκιο.

"Περίμενα πως οι γυναίκες ιδιοκτήτριες που θα συναντούσα, θα ήταν πιο κατανοητικές, ιδιαίτερα αν ήταν και οι ίδιες μάνες. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει με βάση τη δική μου τουλάχιστον εμπειρία".

Έτυχε φορές που κάποιος να είναι θρασύς ή προσβλητικός;

Δυστυχώς, έτυχε μια φορά να συναντήσω ένα ιδιοκτήτη ο οποίος χρησιμοποιούσε πολύ προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για να χαρακτηρίσει χωρισμένες μανούλες στις οποίες είχε ενοικιάσει διαμερίσματα παλαιότερα. Έκρινε μάλιστα πολύ αρνητικά την επιλογή τους να προχωρήσουν με κάποιο επόμενο σύντροφο «μέσα στα σπίτια του». Ο ίδιος ιδιοκτήτης μου είχε προτείνει μάλιστα, κάποιους «εναλλακτικούς τρόπους» για να τον ξεπληρώσω εάν αδυνατούσα να πληρώσω σε κάποια φάση το ενοίκιο. Ο εν λόγω ιδιοκτήτης ήταν ο μόνος που απέρριψα εγώ η ίδια.

Όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούσε με τους «εναλλακτικούς τρόπους πληρωμής». Να υποθέσω πως αυτό ήταν το πιο ενοχλητικό περιστατικό που αντιμετώπισες;

Και όμως, όχι. Υπήρξε και χειρότερο. Είχα επισκεφθεί ένα πολύ όμορφο μικρό σπιτάκι σε ένα από τα χωρία της Λεμεσού, το οποίο και είχα αποφασίσει να ενοικιάσω. Η ιδιοκτήτρια μου είχε μιλήσει προηγουμένως τηλεφωνικώς και με είχε ρωτήσει αν είμαι ελεύθερη και αν «έχω σκύλο». Αφού απάντησα πως είμαι ελεύθερη και πως δεν έχω οποιοδήποτε κατοικίδιο, δέχτηκε να με συναντήσει. Στη συνάντησή μας, συμφωνήσαμε πως θα προχωρούσα σε ενοικίαση. Βγαίνοντας όμως από το σπίτι προς τα οχήματα μας, έτυχε να δει το κάθισμα του μωρού στο αυτοκίνητο. Αμέσως με ρώτησε εάν έχω μωρό, στο οποίο απάντησα καταφατικά για να ακολουθήσει ο εξής διάλογος:

-«Μα αφού μου είπες ότι δεν έχεις σκύλο. Αφού μου είπες ότι είσαι ελεύθερη». -«Ναι, είμαι χωρισμένη, ελεύθερη μανούλα με μωράκι και όχι σκύλο».

Δυστυχώς η απάντηση της συγκεκριμένης ιδιοκτήτριας ήταν πως δεν θα δώσει το σπίτι της σε μια «από εκείνες» όπως μας αποκάλεσε, γιατί θα αδυνατώ να την πληρώνω και ότι το παιδάκι μου θα της καταστρέψει το σπίτι, με αποτέλεσμα να πρέπει μετά να πληρώνει η ίδια για να επιδιορθώσει τις ζημιές.

"Δεν συνεπάγεται αυτομάτως πως ένας άνθρωπος που μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά του, είτε από επιλογή, είτε όχι, πως δεν θα καλύπτει τις υποχρεώσεις του ή πως δεν θα σεβαστεί την ξένη περιουσία".

Θα έλεγε κανείς ότι μια γυναίκα θα ήταν πιο κατανοητική απέναντι σε μια άλλη γυναίκα.

Κι εγώ αυτό πίστευα αρχικά. Περίμενα πως οι γυναίκες ιδιοκτήτριες που θα συναντούσα, θα ήταν πιο κατανοητικές, ιδιαίτερα αν ήταν και οι ίδιες μάνες. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει με βάση τη δική μου τουλάχιστον εμπειρία.

Πως αισθάνεσαι που δέχεσαι τέτοια άνιση αντιμετώπιση και διακρίσεις, στην ίδια σου τη χώρα μάλιστα;

Δεν νομίζω πως μπορώ να περιγράψω εύκολα τα αρνητικά συναισθήματα που μου προκαλεί η συγκεκριμένη αντιμετώπιση. Το θεωρώ τουλάχιστον απαράδεκτο, απάνθρωπο, απαξιωτικό και αδικαιολόγητη διάκριση προς όλους τους μονογονιούς που ψάχνουν σπίτι για να διαμένουν με τα παιδάκια τους. Να βρίσκεσαι σε μια διαδικασία όπου να προσπαθείς να μεγαλώσεις και να προσφέρεις ένα σωστό, ευγενικό, «όμορφο» μικρό άνθρωπο στην κοινωνία και να αντιμετωπίζεις, τέτοιου είδους σκληρές διακρίσεις που σου ρίχνουν το ηθικό, φτάνοντας σε στην απελπισία πολλές φορές.

Έτυχε να πας και με το μωρό σου σε κάποιο ραντεβού για ενοικίαση σπιτιού ή το αποφεύγεις;

Στα πρώτα σπίτια/διαμερίσματα που είχα επισκεφθεί, την έπαιρνα μαζί μου, αργότερα όμως όταν άρχισα να απελπίζομαι πως δεν πρόκειται να βρούμε κάπου να μείνουμε, ξεκίνησα να πηγαίνω μόνη μου. Δεν ήθελα να απογοητεύεται και το παιδί μου.

"Οι καθημερινές προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ένας μονογονιός είναι τόσες πολλές, που πραγματικά είναι τουλάχιστον άδικο και σκληρό να έχει να αντιμετωπίσει και ρατσιστικά φαινόμενα από τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας στην οποία ζει".

Μέσα στην απογοήτευση σου, πέρασε ποτέ από το μυαλό σου να ζητήσεις από κάποιον φίλο να πάτε μαζί σε ραντεβού και να παραστήσετε το ζευγάρι;

Μου είχε προτείνει κάποιος φίλος να πάμε μαζί κάποιες φορές και να παραστήσουμε το ζευγάρι όμως δεν είχα δεχτεί, καθώς δεν συνηθίζω να δημιουργώ οποιουδήποτε είδους σχέσεις βασισμένες σε ψέματα. Ιδανικά, θεωρώ ότι ο ενοικιαστής και ο ιδιοκτήτης πρέπει να έχουν μια καλή σχέση μεταξύ τους, βασισμένη σε συνεννόηση και σεβασμό προς τις ανάγκες και των δύο μεριών, οπότε, ποιος ο λόγος να αναγκαστώ να πω ψέματα ή να αποκρύψω το γεγονός ότι είμαι μανούλα.

Έχεις σκεφτεί να μετακομίσεις σε άλλη επαρχία;

Πριν από το Μάρτιο του 2018, διέμενα σε άλλη επαρχία. Το να μετακομίσω όμως ξανά σε άλλη πόλη, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, με ένα μικρό σχετικά μωράκι, είναι δυστυχώς λίγο δύσκολο πρακτικά τη δεδομένη στιγμή, καθώς έχουμε δημιουργήσει και οι 2 πλέον ξανά τον κύκλο μας και τη ζωή μας εδώ στη Λεμεσό. Εάν δεν βρεθεί όμως σύντομα μια λύση, θα αναγκαστώ να το σκεφτώ σοβαρά.

Τώρα πού ζεις και γιατί θες να φύγεις από εκεί;

Τη δεδομένη στιγμή ζούμε σε ένα πολύ παλιό και μικρό βοηθητικό σπιτάκι, με ένα υπνοδωμάτιο, το οποίο δυστυχώς παρουσιάζει πολλά προβλήματα με γενικές βλάβες, υγρασία και μούχλα. Ο κυριότερος λόγος που επιθυμώ να φύγω, είναι η υγεία μας. Τόσο εγώ όσο και το παιδάκι μου αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με το αναπνευστικό μας (άσθμα) και αρρωσταίνουμε συνεχώς λόγω της υγρασίας που παρουσιάζει το σπίτι.

Να διευκρινίσουμε ότι τα εισοδήματα σου είναι αρκετά καλά, οπότε δεν δικαιολογείται η «φοβία» πως δεν θα μπορείς να πληρώνεις το ενοίκιο. Σωστά;

Καθότι κατέχω μια Managerial θέση σε μια αξιοπρεπέστατη εταιρεία, θεωρώ πως οπωσδήποτε μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά και με συνέπεια στις υποχρεώσεις μου. Όπως κάνω πάντα άλλωστε, μέχρι στιγμής.

Τι θα ήθελες να πεις δημόσια μέσα από αυτήν την συνέντευξη, σε όσους σπιτονοικοκύρηδες σε διαβάσουν ή ακόμη και γενικώς στην κοινωνία της Κύπρου;

Θα ήθελα, εάν μου επιτρέπεις, να αναφέρω ότι είναι απίστευτα δύσκολο συναισθηματικά και ψυχολογικά για ένα μονογονιό, να δέχεται τέτοιου είδους ρατσισμό. Ως διαζευγμένοι ή ανύπαντροι γονείς, σεβόμαστε πως και οι ιδιοκτήτες έχουν υποχρεώσεις που πρέπει να καλύψουν, δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να μας αποκλείουν. Δεν συνεπάγεται αυτομάτως πως ένας άνθρωπος που μεγαλώνει μόνος του τα παιδιά του, είτε από επιλογή, είτε όχι, πως δεν θα καλύπτει τις υποχρεώσεις του ή πως δεν θα σεβαστεί την ξένη περιουσία. Για την ακρίβεια, ίσως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο πολλές φορές.

Ήρθες καθόλου σε επαφή με κάποιο σύνδεσμο όπως των Μονογονεϊκών Οικογενειών, για να ζητήσεις βοήθεια;

Μέχρι στιγμής δεν έχω έρθει σε επαφή με κάποιο σύνδεσμο όπως αυτός που αναφέρεις, ίσως λόγω υπερηφάνειας. Με είχε προσεγγίσει κάποια στιγμή ένα κίνημα μέσω κοινωνικών δικτύων αλλά επέλεξα να μην δεχθώ κάποια βοήθεια, καθώς επιθυμούσαν την τιμωρία του ιδιοκτήτη του σπιτιού στο οποίο διαμένω στο παρόν στάδιο, αφού θεωρείται εύλογα ακατάλληλο για διαμονή και ενοικίαση.

Βλέποντας αυτήν την αντιμετώπιση απέναντι σε μια διαζευγμένη μητέρα, φοβάσαι ότι μελλοντικά, είτε εσύ, είτε το παιδί σου, ίσως δεχθείτε απαράδεκτες συμπεριφορές και σε άλλα επίπεδα;

Μετά από τη συγκεκριμένη αρνητική εμπειρία που ζούμε εγώ και το παιδάκι μου εδώ και τόσο καιρό, είμαι σχεδόν σίγουρη πως πρόκειται να δεχτούμε διακρίσεις ή αρνητικές συμπεριφορές και σε άλλα επίπεδα. Πλέον θα μου προκαλούσε εντύπωση το να μην δεχτούμε κάποιου είδους ρατσισμό στη συνέχεια. Με θλίβει ιδιαίτερα το γεγονός ότι μια τόσο σημαντική απόφαση που πήρα για το παιδί μου, θέλοντας να του προσφέρω ένα καλύτερο και πιο ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, ίσως έχει επηρεάσει τόσο αρνητικά το μέλλον του. Δυστυχώς η στερεοτυπική κοινωνία στην οποία ζούμε εξακολουθεί ακόμη και εν έτη 2019 να βάζει «ταμπέλες», να στιγματίζει και να αποκλείει οτιδήποτε δεν συμβαδίζει με τη νόρμα της «φυσιολογικής οικογένειας». Οι καθημερινές προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ένας μονογονιός είναι τόσες πολλές, που πραγματικά είναι τουλάχιστον άδικο και σκληρό να έχει να αντιμετωπίσει και ρατσιστικά φαινόμενα από τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας στην οποία ζει.

Και επειδή ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να διαβάζει τώρα…Περιέγραψε μας το σπίτι που ψάχνεις.

Ουσιαστικά ψάχνω για ένα αξιοπρεπές επιπλωμένο σπιτάκι ή διαμέρισμα, ιδανικά με 2 υπνοδωμάτια και με ένα καλό ιδιοκτήτη για μακροχρόνια ενοικίαση.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: Πείραμα που κρατάει 15 λέπτα αναγνωρίζει ζευγάρια που θα χωρίσουν