Επικρίσεις δέχεται τα τελευταία 24ώρα στα σόσιαλ ο «περήφανος ως ρατσιστής» άνθρωπος (σ.σ δική του δήλωση) που συμβαίνει να είναι και αντιπρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ, κύριος Παντελής Νικολαΐδης.

Τις επικρίσεις που δέχεται άδικες δεν θα τις λέγαμε, αφού ανάμεσα σε διάφορες άκομψες και καθόλου κολακευτικές -για έναν άνθρωπο που μάχεται για τα καλά της εκπαίδευσης- αναρτήσεις έχει γράψει πως ... «η Τουρκική, μια βάρβαρη γλώσσα, μπαίνει από το παράθυρο στο ευρωκοινοβούλιο».

Ορίστε και η σχετική αναδημοσίευση από τη σελίδα του αντιπροέδρου στο facebook:

Δεν γνωρίζω τον κύριο, ούτε είμαι σε θέση να ξέρω ποια η προσωπική του πορεία και επαγγελματική σταδιοδρομία στα της παιδείας μας. Δεν γνωρίζω κατά πόσο έχει συμβάλει εποικοδομητικά ή όχι στα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών μας και δεν έχω ιδέα κατά πόσο έχει φανεί ή όχι χρήσιμος στην εύρυθμη και δεοντολογικά προβλεπόμενη λειτουργία των σχολείων μας.

Μετά όπως που διάβασα τη συγκεκριμένη ανάρτηση, νομίζω πως υπάρχει κάτι που το γνωρίζω και δηλώνω σχεδόν σίγουρος. Αυτό έχει να κάνει με το ότι τέτοιες απόψεις είναι κατάφωρα ακατάλληλες για να τις έχει και ξεδιάντροπα να τις δημοσιεύει κιόλας, άνθρωπος που είναι αντιπρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ. Είναι κατάφωρα ακατάλληλες να τις έχει, να τις δημοσιεύει και να τις διδάσκει σε μικρά παιδιά οποιοσδήποτε άνθρωπος θέλει να ονομάζεται εκπαιδευτικός, θα έλεγα.

Για να μην πω, οποιοσδήποτε άνθρωπος θέλει τέλος πάντων να ονομάζεται άνθρωπος.

Ο λόγος είναι απλός και πιστεύω πως εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες παιδάκια του δημοτικού, θα μπορούσαν να τον εντοπίσουν. Αγάπη σημαίνει η Παιδεία, με την ευρύτερη, ιερή της έννοια. Όχι μίσος.

Υ.Γ Η αγάπη μπορεί στο μεταξύ να διδαχθεί σε όλες τις γλώσσες του κόσμου (κάθε) κύριε Νικολαίδη μας. Σκεφτείτε το, γίνεται