Μία πολλά υποσχόμενη βραδιά θα εκτυλιχθεί στο Artos Foundation το Σάββατο που μας έρχεται. Το δημιουργικό μανιφέστο των ΕΛΕΚΡΗΤ Project σε συνδυασμό με τους ταλαντούχους συνεργάτες τους, προτείνει μία βιωματική εμπειρία όπου όλες οι αισθήσεις θα συναρπάξουν αρμονικά.

Ποιοι είναι οι ΕΛΕΚΡΗΤ Project; Οι ΕΛΕΚΡΗΤ Project είναι ο Βαγγέλης Γέττος (κρητικό λαούτο, κιθάρες, φωνή και ο Ευαγόρας Μπεκιάρης (κιθάρες, synthesizer, πιάνο, χειρισμός ειδικών εφέ. Είμαστε και οι δύο λάτρεις του κρητικού μουσικού ιδιώματος και, κυρίως, έχουμε και οι δύο την ανησυχία να δούμε σε ποιους παραποτάμους εξελίσσεται αυτή η μουσική και τελικά σε ποιες διαφορετικές θάλασσες εκβάλει.

Και πως συστάθηκε το σχήμα σας; Βρεθήκαμε μέσα από τζαμαρίσματα στην παλιά Λευκωσία και από κοινές παρέες, όπως συνήθως συμβαίνει με πολλά σχήματα. Μίλησα στον Ευαγόρα για την ιδέα μου, να φτιάξουμε μία εμπειρία που έχει συστατικά της την Κρήτη, την Ιστορία, την ποίηση και την παράδοση. Αποφασίσαμε ότι οι κρητικές φόρμες είναι κατάλληλες γιατί ακριβώς έχουν γραφτεί για να χορεύει ο άνθρωπος άρα αφουγκράζονται την ανθρώπινη αναπνοή και κίνηση.

Πώς εξελίξατε αυτή την σκέψη; Σκεφτήκαμε ότι πάνω εκεί, στα συρτά (4/4 για τους μουσικούς), στις κοντυλιές (τα αντίστοιχα τσιατιστά της Κύπρου) και στους πυρρίχιους πολεμικούς χορούς (πεντοζάλης και άλλοι) θα βρίσκαμε το όχημα της έκφρασης όχι μόνο για τις μουσικές αλλά και για τους στίχους μας, και για τις ιστορίες μας, για τις εικόνες μας, τις ιδεολογικές, αισθητικές και πολιτισμικές μας αναφορές.

Κι η υλοποίηση της ιδέας; Κλειστήκαμε επί 1,5 χρόνο στο home studio του Ευαγόρα, περάσαμε φάσεις εξωφρενικής δημιουργικότητας αλλά και απελπιστικής αδράνειας. Από το 0 στο 1 το άλμα είναι χαοτικό. Καταλήξαμε στο δικό μας δημιουργικό μανιφέστο. Και μόνο που το ζήσαμε είμαστε ευτυχισμένοι.

Να μας δώσετε περισσότερες πληροφορίες για το είδος της μουσικής με την οποία καταπιάνεστε; Η μουσική μας ξεκινά από την κρητική παράδοση που έχει μια διττή φύση: ένα ισχυρό και επιθετικό, αρσενικό στοιχείο που προσομοιάζει στο στοιχείο γιανγκ της κινέζικης κοσμοθεωρίας -αυτό που οι περισσότεροι αναγνωρίζουμε στον πανηγυρικό και διονυσιακό της χαρακτήρα- αλλά και ένα εσωστρεφές, ενδοσκοπικό, θηλυκό στοιχείο, το κινέζικο γιν- που τις τελευταίες δεκαετίες με προεξάρχοντες τον Ψαραντώνη και τον Ψαρογιώργη έχει πάρει το δικό του ονειρικό δρόμο.

Ξεκινάμε με ένα καράβι φορτωμένο με Κρήτη και ξεμπαρκάρουμε σε διάφορα λιμάνια: μπλουζ, stoner, progressive, techno

Η παράσταση στηρίζεται σε παλιές διασκευασμένες παραδοσιακές συνθέσεις, σε δημιουργίες σύγχρονων συνθετών αλλά και σε δικές μας συνθέσεις (σε μουσική και στίχο). Τα τραγούδια «δένονται» με εμβόλιμα κείμενα που άλλοτε είναι ιστορίες συναφείς με τα τραγούδια ή σχόλια πάνω στα τραγούδια, ακόμα και όνειρα. Τα θέματα των κομματιών εκτείνονται από το Ολοκαύτωμα του χωριού Κάνδανος, στα Χανιά, από τους Γερμανούς το 1941- όπου και ακούγονται μαρτυρίες των κατοίκων που έζησαν τα γεγονότα, μέχρι την σύγχρονη κυπριακή τραγωδία του Μιτσερού. Από εκεί διακτινιζόμαστε στην κινεζική και ελληνική μυθολογία και περνώντας από το Γράμμο του Αυγούστου 1949 όπου εκτυλίσσονται οι τελευταίες πράξεις του ελληνικού εμφυλίου πολέμου καταλήγουμε στο ποιητικό σκηνικό του Ψηλορείτη και στο όραμα ενός αχρονικού Πενταδακτύλου.

Αυτά θα ακούσουμε την 1η Ιουνίου στο Artos; Ναι και το κοινό θα έχει την ευκαιρία να τα βιώσει όλα αυτά με surround ήχο αλλά και video art που δημιουργεί τη σκηνογραφία των μουσικών ιστοριών μας. Αυτά τα δύο τελευταία στοιχεία προσδίδουν στο εγχείρημά μας και στοιχεία καινοτομίας και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι γι’ αυτό. Αποφασίσαμε η πρώτη μας ηχογράφηση και βιντεοσκόπηση να γίνει live σε έναν χώρο που αγαπάμε και μας εμπνέει με όλο τον εξοπλισμό που δημιουργεί την εμπειρία και κυρίως με το βασικό στοιχείο αυτής της εμπειρίας: τους ανθρώπους!

Το ΕΛΕΚΡΗΤ Project σε αυτή τη φάση δεν είναι ένα live που μπορεί να παρουσιαστεί οπουδήποτε και οι λόγοι είναι διάφοροι: κατ’ αρχάς ο τεράστιος εξοπλισμός ήχου και εικόνας. Κατά δεύτερον είναι όπως είπα μία βιωματική εμπειρία, ένα ταξίδι όπου οι αισθήσεις δουλεύουν μαζί.

Η τέχνη και η μουσική είναι βαθιά πολιτικές σχέσεις. Και οι πολιτικές σχέσεις βασίζονται σε σχέσεις που δημιούργησε η Ιστορία

"Η Ιστορία σαν αφορμή. Η παράδοση σαν έφοδος. Και η ποίηση σαν Κρήτη", σημειώνετε στην πρόσκλησή σας.

Ναι, γιατί στη μουσική μας η Ιστορία δεν επιδιώκει να δημιουργήσει έπη ούτε εμείς υποδυόμαστε τους ραψωδούς. Απλά κάνουμε τέχνη ένα όνειρο που είδαμε μια ανήσυχη νύχτα, μία ανατριχιαστική είδηση που διαβάσαμε ένα ήσυχο απόγευμα. Η τέχνη και η μουσική είναι βαθιά πολιτικές σχέσεις. Και οι πολιτικές σχέσεις βασίζονται σε σχέσεις που δημιούργησε η Ιστορία.

Οι ναζί που έκαψαν την Κάνδανο μαζί με τους ανθρώπους της, για εμάς δεν είναι μία μουσειακή αναφορά αλλά μία έκκληση για εξοστρακισμό του ναζισμού από τη σημερινή κοινωνία. Αν πεις ότι την τέχνη δεν την απασχολεί η πολιτική, την πάτησες. Παραφράζοντας τον Μπρεχτ, όταν έπαιρναν ή σκότωναν τον έναν και τον άλλο, τα τραγουδάκια σου δεν έλεγαν τίποτα. Όταν θα έρθουν για σένα, ποιο τραγουδάκι θα μιλήσει για σένα;

Όσο για την παράδοση, δεν είναι παρά η συσσωρευμένη εμπειρία και το μεγάλο βιβλίο του ανθρώπου. Αν το προσκυνάς όπως ένας πιστός προσκυνά ένα ιερό κείμενο, η ζωή σου θα σαπίσει. Η παράδοση δεν είναι εικόνα από το παρελθόν αλλά εικόνα από το μέλλον.

Η παράδοση είναι όπως ένα εργαλείο. Δεν μπορείς να σφίξεις μια βίδα με ένα φτυάρι. Μπορείς όμως να εξελίξεις το κατσαβίδι

Κι εκεί εφορμά το ΕΛΕΚΡΗΤ Project; Ναι γιατί αν ένα κομμάτι 100 χρόνων όπως το "Όσο βαρούν τα σίδερα" παίζεται ακόμα το 2019, σημαίνει ότι άντεξε πολλά περισσότερα από μια εξυπνακίστικη και δήθεν πρωτοποριακή διασκευή που σκαρφίστηκες επειδή εσύ το βαρέθηκες αλλά ο κόσμος το γουστάρει. Συνεπώς εκεί θέλει σεβασμό όχι στην "ιερή παράδοση" αλλά στον βαθύ πυρήνα, στο καταστατικό μήνυμα του κομματιού. Η παράδοση είναι όπως ένα εργαλείο. Δεν μπορείς να σφίξεις μια βίδα με ένα φτυάρι. Μπορείς όμως να εξελίξεις το κατσαβίδι. Και η Κρήτη; Σκέτη ποίηση!

Έχετε επιπλέον εμπλουτίσει το πρόγραμμά σας με video art, σωστά; Το video art δημιουργήθηκε από τον πολυμήχανο graphic artist μας Σταύρο Κωστιδάκη που είναι δημιουργός και του logo και της αφίσας μας αλλά και σταθερός συνοδοιπόρος και άλλων καλλιτεχνών στην Κύπρο.

Αποφύγαμε κατά κύριο λόγο να περιγράψουμε τα κομμάτια με εικόνες. Π.χ. στο ποίημα "Ψηλορείτης" που έχει μελοποιηθεί με progressive διάθεση φανταστήκαμε πως είναι να είναι κάποιος ξαπλωμένος στην κορυφή του και να κοιτά τον ξάστερο ουρανό της Κρήτης, αστέρια να αναβοσβήνουν και να φέρνουν βόλτες. Παράλληλα ο φυσικός ήχος του βουνού περικυκλώνει τον θεατή μέσα από το surround σύστημα, ενώ η μουσική και η απαγγελία εξελίσσονται σε κάτι σαν παγανιστικό μάντρα.

Παράλληλα οι φωτισμοί που θα χειρίζεται η Ρεβέκκα Κατσαρή, ολοκληρώνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάθε κομμάτι και σε ένα διαφορετικό δωμάτιο ή υπαίθριο χώρο. Τέλος ένα πρόσωπο έκπληξη (όσοι είδαν τις παραστάσεις στον Πλάτανο παρακαλούνται να μην κάνουν spoiler!) προσφέρει στην παράσταση την πιο απογειωτική της στιγμή.

Περισσότερες πληροφορίες για το Ελέκρητ Project στο Artos Foundation 1/6 εδώ.

Artos Foundation, 1η Ιουνίου 2019, 20.00 Είσοδος: €10 Κρατήσεις: 97843347 / Ελέκρητ Project