Πήγε ο Μαχαιρίτσας επίσκεψη στο Διδυμότειχο και για να μην τον αναγνωρίσουν φοράει καπέλο, γυαλιά, περούκα και γενειάδα. Για να δοκιμάσει τη μεταμφίεση πηγαίνει στο περίπτερο και ζητάει τσιγάρα και τσίχλες.

Η ηλικιωμένη περιπτερού τον κοιτάζει και του λέει: Ρε συ Μαχαιρίτσα, τι δουλειά έχεις εδώ; Τρομάζει ο Λαυρέντης που τον κατάλαβαν, τρέχει πίσω στο ξενοδοχείο και μεταμφιέζεται σε παπά. Πηγαίνει πάλι στο ίδιο περίπτερο, τον βλέπει η περιπτερού και του λέει: Μπράβο ρε συ Μαχαιρίτσα, μεγάλο το θράσος σου να εμφανίζεσαι εδώ πάνω.

Τα χάνει πάλι ο Λαυρέντης τρέχει πίσω στο ξενοδοχείο και μεταμφιέζεται αυτή τη φορά σε σταφιδιασμένη γριά σε αναπηρικό. Πάει ξανά στο περίπτερο και να σου πάλι η περιπτερού: "Το νου σου Μαχαιρίτσα, αν σε πετύχουν την έβαψες". Τρελαίνεται ο Λαυρέντης πετάει την αμφίεση και φωνάζει έξαλλος: Ε όχι ρε συ, πως διάολο με κατάλαβες;;;" Και η περιπτερού με συνωμοτικό ύφος: Σκάσε μαλάκα, ο Νταλάρας είμαι.

Μετά το αρχικό σοκ του ξαφνικού θανάτου του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα θυμήθηκα την όλη υστερία με το "Διδυμότειχο Blues" που ζήσαμε στα 90s όλοι οι Εβρίτες. Μπορεί το θρυλικό τραγούδι ν' αποτελεί ύμνο στον παραλογισμό της θητείας όμως ο τότε δήμαρχος της ακριτικής πόλης, ο πολύς Ευάγγελος Παπατσαρούχας (που προφανώς δεν έπιασε καν το νόημα) θεώρησε ότι οι στίχοι "τρύπα στη γεωγραφία", "αδειανή φωτογραφία" και "σάπια φρούτα στα τελάρα" είναι προσβλητικοί για την πόλη και κήρυξε ανεπιθύμητους(!) τους Μαχαιρίτσα - Νταλάρα ενώ διαβεβαίωνε πως τα... φρούτα της πόλης είναι φρεσκότατα.

Το εμπάργκο κράτησε γι' αρκετά χρόνια μέχρι που λύθηκε τελικά η παρεξήγηση και οι δύο καλλιτέχνες έδωσαν κοινή συναυλία στο Διδυμότειχο που χάρη στο τραγούδι πέρασε στην αιωνιότητα (δυστυχώς μαζί και ο Λαυρέντης από τα ξημερώματα).

Κλειστές κοινωνίες, κλειστά μυαλά.