Το Ensemble Alexadrov έχασε το ένα τρίτο των ανδρών του. Και τον σπουδαίο Βαλέρι Χαλίλοφ –τον καλλιτεχνικό διευθυντή που τα τελευταία χρόνια αποτέλεσε έναν μαέστρο με πλούσια συνεισφορά στη ρωσική contemporary μουσική.

**Η Χορωδία του Κόκκινου Στρατού χάθηκε** στην αεροπορική τραγωδία στη Μαύρη Θάλασσα και αυτό το τραγικό γεγονός **δεν είχε** την κάλυψη που του άξιζε.

Η εν λόγω Χορωδία ιδρύθηκε το 1928 και ύμνησε κυρίως τα κατορθώματα του Κόκκινου Στρατού στην προσπάθειά του να αποτρέψει τους Ναζί που εισέβαλλαν το 1941 στη Σοβιετική Ένωση. Στον Β'ΠΠ έδωσε μάλιστα 15.000 συναυλίες –συχνά σε εμπόλεμες ζώνες. To ίδιο έπραξε κι αργότερα σε πεδία μαχών που συμμετείχαν οι Ρώσοι από την Τσετσενία μέχρι το Αφγανιστάν.

Όσο totalitarian ή προπαγανδιστικό και να μας ακούγεται, η μουσική τους είναι παγκόσμια κληρονομιά

Το Ensemble Alexadrov διηύθυνε επί 18 χρόνια ο ιδρυτής του, ο στρατηγός και συνθέτης Αλεξάντρ Αλεξάντροφ, συνθέτης του ύμνου της Σοβιετικής Ένωσης. Στη συνέχεια τη διεύθυνση ανέλαβε ο γιος του Μπόρις από το 1946 έως το 1987. O Αλεξάντροφ ήταν ένας χαρισματικός μουσικός που συνέθεσε τα Sacred War και Song of the Soviet Army –κομμάτια που συνδέθηκαν σαν «καρτ-ποστάλ» στο συλλογικό ασυνείδητο της παγκόσμιας κοινής γνώμης με την πορεία του Κόκκινου Στρατού από το Στάλινγκραντ έως το Βερολίνο:

Όσο totalitarian ή προπαγανδιστικό και να μας ακούγεται (χορωδία στρατού ήταν εξάλλου, marching band και έτσι) οι μουσικοί που συναποτελούσαν το Ensemble Alexadrov ήταν πάντα διαλεγμένοι με αυστηρά μουσικά κριτήρια, για το ταλέντο τους τόσο στη φωνή όσο και ως σολίστ μουσικών οργάνων. Και ερμήνευσαν μουσική που ξεφεύγει από αμιγώς ρωσικό πλαίσιο για να καταστεί παγκόσμια κληρονομιά.

H εκτέλεση του κλασικού –προεπαναστατικού- ρωσικού φολκ για τους Κoζάκους του Κουμπάν είναι συγκλονιστική. O αγέρωχος νεαρός πολεμιστής νιώθει λησμονιά για το σπίτι του καθώς τρέχει προς τη μάχη διασχίζοντας την στέπα της περιοχής του. Ξεπερνά το δυσάρεστο αίσθημα όταν ρίχνει ένα βέλος στη γη. Για να την πληγώσει, συμβολικά, επειδή ακριβώς αισθάνεται και ο ίδιος έτσι. Αλλά και για να της υπενθυμίσει ότι την αγαπάει και θα την υπερασπιστεί:

Ο Ρώσος παρτιζάνος, πολεμάει πίσω από τις γραμμές του εχθρού, έναν πόλεμο φθοράς και επιβίωσης:

H Kalinka είναι ένας γλυκύτατος και τρυφερός ύμνος στην αγάπη:

Οι άνθρωποι ερμήνευσαν επίσης αυτό, σε μουσική Θεοδωράκη και στίχους του ποιητή Γιάννη Ρίτσου: