Δημοτικοί σύμβουλοι και σχολικοί έφοροι στη Κύπρο εν έτει 2016 και λίγες ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές.. Έχει μέρες τώρα που το mail box γεμίζει σαβούρα. Πολύ το χαρτί. Μια βόλτα από τη μια έως την άλλη άκρη της Λευκωσίας ή της Λεμεσού καταδεικνύει το πόση δουλειά έπεσε τις τελευταίες εβδομάδες στους ταππελάρηδες.

Στο περίπτερο, στο καφέ, στο highway, ανάμεσα σε δέντρα, πάνω από δέντρα. Παντού

Ο μέσος Κυπραίος θέλει να βγει αζάς/μουχτάρης/σχολικός έφορος και δεν έχει καμιά ηθική αναστολή να κοτσάρει την αφεντομουτσουνάρα του σε φυλλάδιο, καρτ-βιζίτ, φυλλάδιο μεγάλου σχήματος, μπάνερ, αφίσα, γιγαντοαφίσα. Στο περίπτερο, στο καφέ, στο highway, ανάμεσα σε δέντρα, πάνω από δέντρα. Παντού.

Κοινός τόπος όλων αυτών; Πέραν του πάθους για τα κοινά και την προσφορά (sic) για τα κωλοχώρια τους: το photoshop και η όλη αισθητική του γραφιστικού στησίματος. Μιλάμε για τον Shepard Fairey να σκίζει τα πτυχία του. Τέτοια δημιουργικότητα, τέτοια χρώματα, τέτοιες γραμματοσειρές. Τύφλα να χει ο Rammellzee. Είναι τόσο κιτς και τόσο άσπρο/μπλε, άσπρο/κόκκινο και άσπρο/πράσινο που στο τέλος σου αρέσει. Σε γοητεύει η παντελής απουσία αισθητικής.

Μιλάμε για τον Shepard Fairey να σκίζει τα πτυχία του

Όσο για το photoshop. Αχ. Αυτό το μαγικό εργαλείο έχει εξαφανίσει κρεατοελιές, ρυτίδες, καράφλες, χρώματα, σάπια δόντια. Έχει κάνει τον Πάμπο και την Αντρουλλού σωστούς Trump και Hillary. Ασχέτως αν τους δεις η ώρα 7 το πρωί στο φούρνο της γειτονιάς και σου βγει αυθόρμητο το «ασταδιάλα με τρόμαξες πρωί πρωί».

Αυτά τα ολίγα και καλή ψήφο.