Έσκασα άρον-άρον με παλιοστολή ΕΦ σε γνωστό τάγμα της Λευκωσίας να υπογράψω, να πάρω το ΦΑΠ μου για την επομένη και γενικά να περάσω ένα βαρετό πρωινό κάνοντας τίποτα –πίνοντας γνωστό νεροζούμι καφέ ταϊλανδέζικης πολυεθνικής.

Οι έφεδροι βαριόμαστε τη ζωή μας. Όταν δεν βάζουμε μέσο για να μην πάμε στρατό παρουσιαζόμαστε με μια πανσπερμία στολών. Σημειωτέον την περασμένη Δευτέρα έσκασα με το κοστούμι της δουλειάς και ο λοχαγός μου με έδιωξε παρακαλώντας με να εμφανιστώ με στοιχειώδη στρατιωτικό ρουχισμό. Ειρήσθω εν παρόδω στο τάγμα μου ο λοχαγός μου –είναι καθαρά θέμα ανθρώπου- είναι ξηγημένος. Σε εξυπηρετεί όταν κωλύεσαι για το εφεδριλίκι και δείχνει κατανόηση.

Γενικά στο τάγμα μου δεν κάνουμε τίποτα. Ανάβουμε κάρβουνα στις 36ωρες και όταν πάμε για βολή παίζει και λίγος χαβαλές. Και μιας και η ΕΦ έγινε επαγγελματική (sic) στα τάγματα εφέδρων πλέον έχουν μειώσει τη δύναμη και τις επιχειρησιακές (sic) δυνατότητες. Ωστόσο σε γενικές γραμμές τα επανδρώνουμε. Βλέπεις χαρακτηριστικές φάτσες –παλιούς σειράδες, λες και καμιά χαζοιστορία από την εποχή της θητείας και περνάει η ώρα.

Σήμερα όμως έγινε κάτι ενδιαφέρον που μου προκάλεσε εντύπωση. Όταν με τα πολλά συγκεντρωθήκαμε οι τέσσερις λόχοι εφέδρων, ο λοχαγός –ο ξηγημένος που σας προανέφερα γιατί υπάρχουν και κάτι άλλοι αχαρακτήριστοι- μας ενημέρωσε για τις διοικητικές αλλαγές, μας έδωσε αμέσως τα ΦΑΠ των επόμενων παρουσιάσεων και τέλος μας υποσχέθηκε τις διευκολύνσεις για τις αμέσως επόμενες παρουσιάσεις. Μας είπε μάλιστα ότι θα μας αφήσει όλους (ενώ θεωρητικά το ΦΑΠ σου λέει 8-13). Όπως και έπραξε. Ξέρει ότι έχουμε και εμείς δουλειές.

Και εκεί στο προαύλιο με θέα τον Πενταδάχτυλο πετάχτηκε ο Κυπραίος Πάμπο (από το Ράμπο).

«Πε μας για την τάτσα (σ.σ. τουρκική σημαία) στο Πενταδάχτυλο λοχαγέ και άστα υπόλοιπα» είπε με ύφος παραγεμισμένης με κουκουνάρια γαλοπούλας. «Γι’ αυτό είμαστε εδώ».

Μιλάμε για τύπο στα όρια της παχυσαρκίας, με αραιά γένια 16χρονου εφήβου και ύφος «βλέπω τον Ηλία τον Κασιδιάρη κάθε φορά που καθρεπτίζομαι».

Οι απαντήσεις ήρθαν με γέλια και γιούχα.

«Έχουμε πενταμερή τον Γενάρη» αναφώνησε κάποιος. «Ρε είσαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το ΕΛΑΜ;» φώναξε κάποιος άλλος. Πολλά «παρέτα ρε να πάμε έσσω» *ακούστηκαν επίσης.

Ο λοχαγός, που είναι btw πολύ στρατιωτικοποιημένος και fit, τον κοίταξε με ύφος επαγγελματικό μεν αλλά «χέσε με ρε μπούλη» δε.

Κι όμως συνέβη στην ΕΦ. Μήπως όντως ο κόσμος έχει κουραστεί χωρίς λύση; Aς το σκεφτούμε λίγο…