Bring the Crystal Ball – bring it on
Με έπεισε η Τούλα από τον τρίτο να βρούμε «ειδικούς» να μας πούνε τα χαρτιά και τον καφέ τώρα που χώρισε τον Λευτέρη και γνώρισε τον Μάκη (που ήταν ο πρώην της κομμώτριας της και για κάποιους μήνες έβγαινε και με τη ξαδέλφη της τη Νίτσα από το ντελικατέσεν). Καρδιοκατακτητής ο Μάκης. Πήραμε σβάρνα τις πόλεις και τα ορεινά χωριά του νησιού, για να «δούμε» το μέλλον να γίνεται παρόν και για να «γιορτάσει» η Τούλα τον χωρισμό και την νέα γνωριμία (two in one που λένε). Με διάθεση, πάντα, χύμα στο κύμα.
Το μέλλον καλά κρυμμένο σε όλα τα φύλλα τσαγιού που έχουν μαζέψει χιλιάδες Ινδοί για να ανοίξουν τα μάτια μας
Τον καφέ μας τον διαβάσανε σε φλιτζάνι, σε σμυρναίικο πιατάκι, σε αρχαίο αμφορέα, σε τασάκι, στη φούστα μου (όταν έπεσε το φλιτζάνι από το δίσκο). Όλα τα είδη του καφέ διαβάζονται και εμείς δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι. Είδαμε το μέλλον σε κυπριακό καφέ, ελληνικό, εσπρέσο, καπουτσίνο, φρέντο, φραπέ χωρίς ζάχαρη, κουβανέζικο, κολομβιανό και βάλε. Το μέλλον αγάπες μου βρισκόταν καβουρδισμένο σε όλα τα είδη του καφέ που μπορεί να βάλει ο νους σας. Το μέλλον καλά κρυμμένο σε όλα τα φύλλα τσαγιού που έχουν μαζέψει χιλιάδες Ινδοί για να ανοίξουν τα μάτια μας. Το μέλλον σε κάθε χαρτί που γύριζε η Τούλα, το μέλλον γραμμένο σε όλη της την παλάμη, το κούτελο, το δεξί νεφρό, στο αριστερό απονευρωμένο δόντι. Σημάδια παντού. I see dead people! Άσχετο.
Έπρεπε να μάθει σε ποια ευθεία βρίσκονταν οι πλανήτες που ευνοούσαν το αχαλίνωτο σεξ, την αποτρίχωση, την εμφύτευση φρυδιών, τα σφραγίσματα, την ώρα για να σερβίρει το ψητό στον Μάκη, αν ο μήνας έχει 9 και αν το φανάρι του δρόμου είχε το κατάλληλο φως για το παίξιμο του μπαγλαμά (είναι παραδοσιακός τύπος ο Μάκης και όταν έχει τις μαύρες του παίζει κλαρίνο στη στέγη και μετά ακούει Σινάτρα).
Πήγαμε και σε αυτούς που διαβάζουν την αύρα. Διαβάζουν τον αέρα, δηλαδή. Κλείνουν τα μάτια και νιώθουν όλα αυτά που σε περιτριγυρίζουν, σε μυρίζονται λίγο, εισπράττουν την ενέργεια σου and they whisper sweet little nothings to your ear! Αυτό κι αν είχε ενδιαφέρον, το αόρατο που μέσα σε λίγα λεπτά γινόταν ορατό. Σε κάποια στιγμή, η όλη φάση είχε γίνει τόσο πειστική, που έκλεισα κι εγώ τα μάτια, ούρλιαξα “You can call me Moses!”, και είδα να ανοίγει η Ερυθρά θάλασσα για να περάσω. Μεγαλεία! Σε κάποια φάση το μέντιουμ ξεκίνησε να ακούει φωνές και να τρέχει σαν φώκια σε λασπόνερα και την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια. Κι εγώ ακούω φωνές πέρα δώθε και σε τακτικά διαστήματα, δεν κατουρώ το βρακί μου όμως!
Άβυσσος η ψυχή της Τούλας
Τελευταία επίσκεψη, το διάβασμα της μπουρμπουλήθρας στο νερό. Apocalypse! Βγάλαμε τα χρυσόψαρα από τη γυάλα, βουτήξαμε τα στόματα στο νερό και φυσάγαμε μπουρμπουλήθρες. Μετά, η ειδικός «μπουρμπουληθρολόγος», διάβαζε σε χρόνο ντεντέ, τις φουσκάλες στην επιφάνεια. Μεγάλη τέχνη και ικανότητα. Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα που ξεκίνησα να μοιάζω στο χρυσόψαρο. Respect! Η τελευταία φορά που έμεινα με ανοιχτό το στόμα ήταν πριν 6-7 χρόνια όταν ο Βασιλάκης το βαφτιστήρι μου, φταρνίστηκε και έκλασε ταυτόχρονα. Brilliant child!
Μας έμεινε η γλυκιά γεύση της «περιοδείας του μέλλοντος», I call it: the future on wheels! Η Τούλα όχι μόνο δεν πήγε στον Μάκη, αλλά πριν κουνήσει την ουρά της στον Βαγγέλη (τον οποίο και παντρεύτηκε στο Βέγκας), κοιμήθηκε με τον Μανώλη τον φαρμακοποιό (για να έχει τζάμπα χάπια να ξεπεράσει τον Μάκη), τον Τζέρι τον Αστρολόγο (την είχε χουφτώσει στο διάβασμα), και τον Μπάμπη το κτηνίατρο (he brought out the Beast in her!). Άβυσσος η ψυχή της Τούλας. Η ίδια άβυσσος με την αύρα μου κι ένα ανώμαλο ραντεβού του Άρη στον Κριό στον 11ο οίκο την ώρα που ο Κρόνος ανεβάζει ταχύτητες για να χορέψει χούλα χουπ.