Πόσο μου αρέσουν οι επαναστάτες του γλυκού νερού. Οι επαναστάτες πέστροφες. Οι rebels του καλοστημένου, πλουσιοπάροχου lifestyle. Οι επαναστάτες του καναπέ, του φραπέ, του σπορ αυτοκινήτου. Αυτοί που τρώνε brunch, πίνουν κοκτέιλ με σαμπάνια, κάνουν αποτρίχωση και ψωνίζουν online. Οι γλυκανάλατοι Rebels without a cause (without Any cause), που κυκλοφορούν ανέμελα ανάμεσα μας. Αυτοί που στέλνουν «άγρια», ρομαντικά, φιλοσοφημένα, ταλαιπωρημένα μηνύματα μέσω Facebook. ****

Αυτοί που σπαράζουν με τον θάνατο κάθε τραγουδιστή, αυτοί που θλίβονται με τα παιδάκια στη Συρία, αυτοί που έχουν άποψη για όλα, από μια ασφαλής απόσταση. Όλοι αυτοί που δεν το κουνάνε ρούπι από το ζεστό τους το σαλόνι (και η αγωνία τους πλακώνει). Όλοι αυτοί που θέλουν να πάνε σε μια διαδήλωση αλλά δεν τους το επιτρέπει το schedule τους. Άσε που και η διαδήλωση δεν έχει και το απαραίτητο dress code και μπορεί να ταλαιπωρηθείς κιόλας.

Αυτή όλη η πλαστικούρα με θολώνει, πότε θα βρεθούμε οι δυο μας μόνοι;

Πλαστές ανησυχίες και διλήμματα, πλαστά συνθήματα, πλαστά αισθήματα (αυτό το «plastic is fantastic» πάει πολύ). Σαν να βγήκανε όλοι μέσα από μια κονσέρβα και αναπαράγουν δημόσια τη ζωή που έζησαν μέσα στην κονσέρβα. It doesn’t get better than this! Ο τόνος σε κονσέρβα θα είναι πάντα τόνος που βγήκε από κονσέρβα, μυρίζει κονσέρβα, έχει το σχήμα κονσέρβας. Ο τόνος δεν μπορεί να γίνει καρχαρίας, πώς να το κάνουμε δηλαδή; Αυτή όλη η πλαστικούρα με θολώνει, πότε θα βρεθούμε οι δυο μας μόνοι; Τα νεύρα μου. Και με τέτοια νεύρα- πουρέ **πρέπει να γράψω αντί να καταπιώ καμιά δεκαριά μολότοφ και να κάνω Μπουμ!** Άσε που πιστεύω, πως είναι λάθος να εκφράζεσαι δημόσια εφόσον δεν σου το επιτρέπει το IQ σου. Θέλεις να τα κάνεις γυαλιά καρφιά, βγες στους δρόμους και βάρα μάγκα. Α το ξέχασα, οι μάγκες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε όλους το τρένο. Καταραμένο τρένο!

Ακόμη πιο χυδαία είναι η αντιμετώπιση των «δεκαπέντε λεπτών δημοσιότητας» του κάθε θέματος (που έκανε «σουξέ» τις δύο τελευταίες σεζόν), και γράφουνε ατέλειωτα κείμενα και μεταφράσεις. Από τρομοκρατικές επιθέσεις (μετατρέπονται όλοι σε ακτιβιστές και βαφτίζονται «Je suis ότι να ‘ναι» ανάλογα με την περίσταση), σε φυσικές καταστροφές, κακοποιήσεις και βάλε. Εδώ θα ξεκολλήσουν παγόβουνα από την επανάσταση που κουβαλάνε μέσα τους κι εγώ μιλάω για λεπτομέρειες. **Yes, live your myth on the internet, μπορείς!** Το συγκεκριμένο σύνδρομο ονομάζεται «περδικάκι», ξέρω κι άλλους που πάσχουν από το ίδιο. Βγαίνεις και γράφεις σε ψηφιακούς τοίχους σαν πέρδικα και μετά… μην είδατε την πέρδικα. Λόγια του αέρα, λόγια για να αγαπιόμαστε, λόγια για να κάνουμε φασαρία της στιγμής, λόγια του τύπου «τι χρώμα είχαν τα αγάλματα πριν γίνουν μπεζ», πίσω στο φραπέ, πίσω στη μπουγάτσα, «α πριν πάω στο νέο μπαρ εστιατόριο ας βάλω ένα post για την ανεργία, τους πολιτικούς, την Τουρκία, την αδικία, μια ρήση του Βούδα, δύο φατσούλες που κλαίνε για τον φονικό τυφώνα και τον George Michael που έφυγε νωρίς», «ναι, τώρα μπορώ να πάω να γίνω λιώμα». Αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα για νέες επαναστατικές αναρτήσεις. Αναβαθμίζω το status μου με γαμάτες φιλοσοφίες, «πολεμώ» για τα ζώα, στηρίζω τους ομοφυλόφιλους, συζητώ το κυπριακό, Δοξάστε με! Τ**ην επόμενη φορά που θα σας πουλήσουν σοκολάτα kinder έκπληξη χωρίς καλό παιχνίδι, βάλτε φωτιά στον κάδο της γειτονιάς.** Μιλάμε για αχαλίνωτη τρέλα που κουβαλάτε μέσα σας!

Έχω χάσει τον εαυτό μου μέσα σε όλη αυτή την «εναλλακτική» κατάσταση. Δεν ξέρω που βρίσκομαι και με ρίχνει σε κατάθλιψη

Αυτοί που αφήνουν το προσωπικό τους αποτύπωμα, την προσωπική τους φιλοσοφία ζωής σε ένα post πάνω σε ένα ψηφιακό wall. Σταματήσαμε να αφήνουμε αποτυπώματα στους πραγματικούς τοίχους και πιάσαμε τους ψηφιακούς. Πεθύμησα τα ατίθασα αγόρια με συνθήματα στις γέφυρες «Οι μπάτσοι είναι παντού, αλλά ο Έρωτας μας κάνει αόρατους». Μας έχουν τελειώσει τα «παλιόπαιδα». Για τέτοια επανάσταση μιλάμε. Τρελή εξέγερση της νεολαίας. Τρελή αδρεναλίνη να κυλά στο αίμα. Viva la Revolution, σιγά μη χαθείτε στο δρόμο, πάρτε φανάρι. And the living is easy in this town. **Protect yourself from Lifestyle, use gasmasks**. Έχω χάσει τον εαυτό μου μέσα σε όλη αυτή την «εναλλακτική» κατάσταση. Δεν ξέρω που βρίσκομαι και με ρίχνει σε κατάθλιψη. Πόση επανάσταση να απορροφήσω; Κάντε λίγη κράτη γιατί δεν σας προλαβαίνω. Εκτός από το τσιφτετέλι, το Latin, το ντίσκο, υπάρχει και ο χορός του Ζαλόγγου αν θέλετε να τον δοκιμάσετε τώρα τις γιορτές. Απλά, διαλέξτε το ψηλότερο κτίριο στην γειτονιά σας and go for it!

Τι άλλο έχει φέρει ο ταχυδρόμος Maxwell; Ένα ακτινοπίστολο, ένα τόξο τύπου Ζαχαρίας και τέσσερα βέλη πλαστικά με βεντούζα Λαίδη Λούση.