Μα τον Δία και τους έντεκα άλλους εκεί πάνω στον Όλυμπο, πόσα talent shows μπορεί να αντέξει ακόμη αυτό το νησάκι στην άκρη της Μεσογείου; Δεν μας φτάνουν τα ελληνικά υπερθεάματα σύναξης των απανταχού ελληνόφωνων τραγουδοποιών, όπου λαμπιρίζουν περήφανα και οι κυπριακές συμμετοχές, έχουμε και τα ντόπια προϊόντα. Ναι μεν είπαμε πως είμαστε νησί που βγάζει φωνάρες (και ψωνάρες παράγουμε με τη ντουζίνα αλλά δεν το κάνουμε θέμα) αλλά πόσα ποια ταλέντα να βγουν στο προσκήνιο και να θέλουν την ίδια καριέρα με Βανδή και Σάκη;

**Υπάρχει κάποιο limit ή είμαστε στη φάση που όλοι οι καλοί χωράνε πάνω στη σκηνή;** It is the Age of Aquarius after all! Μα να πιστεύουν όλοι οι διαγωνιζόμενοι πως είναι πραγματικά το επόμενο Rising Star που θα μας αλλάξει τα φώτα (τα τύμπανα σε αυτή την περίπτωση). Όλοι να πιστεύουν πως έχουν THE Voice ή το X Factor ή της παναγιάς τα κάγκελα; Μήπως είμαστε όλοι για πίσω από τα κάγκελα; Μα τους χίλιους κακοφωνίξ μου μέσα, πόσα βαθιά λαρύγγια είναι έτοιμα να εκραγούν στο βωμό του «ξεκίνησα να τραγουδάω από τα τρία μου»; Πόσα αηδόνια μπορούν να χωρέσουν σε έναν τόσο δα ουρανό; ** Όλα τα καλά λαρύγγια παρακαλώ κάντε γαργάρες και τρέξτε να πάρετε μικρόφωνο. **Και πάμε πάλι από την αρχή, με ένα μάθημα σολφέζ και ξυπνάς Τζένιφερ Λόπεζ. Ω ρε κούνια που μας κούναγε! Όπως λέει και ο αθάνατος τραγουδοποιός «Δεν φταις εσύ, η φαντασία σου τα φταίει».

Πόσα αηδόνια μπορούν να χωρέσουν σε έναν τόσο δα ουρανό;

Ένα είναι το σίγουρο, θα περάσουμε έναν μουσικό χειμώνα (γιατί έχουμε και τα junior talent shows – τα παιδιά πουλάνε, περισσότερο αυτά που τιτιβίζουν). Έτσι ξεκινάμε με τραγούδι από εξάχρονα και φτάνουμε μέχρι τα εξηντάχρονα. Όλοι ψάχνουνε το όνειρο (όνειρο, όνειρο είσαι εδώ;), όλοι θέλουνε να καβαλήσουν το όνειρο, όλοι θέλουν να ζήσουν το όνειρο, όλοι θέλουν να γίνουν το όνειρο, κάποιος να με ξυπνήσει, νομίζω βλέπω όνειρο καμιά δεκαριά παλληκάρια από τη Λειβαδιά να τραγουδάνε Aretha Franklin και μετά Βίκυ Μοσχολιού. Τσακίρ το κέφι, βαράτε τα νταούλια και πάμε από την αρχή: So, you think you can sing? Μάλλον ναι, για αυτό και τα τρία τέταρτα αυτού του νησιού δηλώνουν συμμετοχή σε ένα talent show just as we speak. Σε αναλογία του πληθυσμού μας, το βρίσκω κάπως σουρεάλ. Όπου γειτονιά και τραγουδιστής, όπου σπίτι και τενόρος, όπου μπαλκόνι και πέρδικα. Τι έγινε ρε παιδιά; Τι τρώτε για πρωινό και από πού παίρνετε αέρα; Οι φωνητικές χορδές από τη μεριά του παππού σας ή κάτι έπαιξε με το DNA την ώρα της σύλληψης; Υπάρχει ειδική στάση την ώρα του σεξ για καλοφωνάρηδες;** Η μάνα μου πιάστηκε αδιάβαστη; **Στο δικό μου χωριό δεν είχαμε ούτε χορωδία! Περάσατε μέρες σε ειδική θερμοκοιτίδα ως βρέφη; Η θάλασσα, μαζί με την όρεξη, ανοίγει και το λαρύγγι; Λέτε να μετακομίσω; **Sweet Home Alabama φαντάζομαι να τραγουδάω στην πρώτη μου οντισιόν.** Στη δεύτερη (οντισιόν, that is), θα διαλέξω κάτι ποιοτικό (και άκρως κλαψιάρικο) για να κάνω το κοινό μου, και όλους εσάς στο σπίτι, να δακρύσει!

Λέτε να κλείσουμε το μαγαζί και να μετατρέψουμε το νησί σε μπουάτ;

Λέτε να κλείσουμε το μαγαζί και να μετατρέψουμε το νησί σε μπουάτ; Ή σε αίθουσα τύπου Romeo στην Αθήνα, σε στυλ μπουζουκοελαφρολαικού κεφιού και «κούνα το μωράκι μου μέχρι να σου πέσει» κατάστασης που είναι και familiar με τα κυπριακά γούστα; Η ακόμη καλύτερα, να κόβουμε εισιτήρια για όλους του τουρίστες, χελώνες, επιχειρηματίες και φλαμίνγκο που επισκέπτονται το νησί; **Θα προσφέρουμε ψυχαγωγία around the clock!** Κάθε γωνιά κι ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης, κάθε φανάρι και μια μπάντα, κάθε λιμάνι και μια συναυλία, κάθε σπίτι με την πενταμελή ορχήστρα της (στις ταράτσες και τα πάρκα θα ανεβαίνουν μιούζικαλ). Θραύση θα κάνουμε! Τραγούδα μου να σου τραγουδώ, να ανέβουμε το βουνό. Καλό χειμώνα λοιπόν (θα φανεί στο χειροκρότημα), και μην ξεχνάτε, it ain’t over till the fat lady sings!

Τι άλλο έχει φέρει ο ταχυδρόμος Maxwell; Μια μαδημένη καρακάξα κι ένα ντέφι Λαίδη Λούση. Ας αρχίσουν οι χοροί λοιπόν!