Η πρώτη φορά που είδα αυτή την παράσταση ήταν πριν δέκα χρόνια, στο υπόγειο μιας μπυραρίας στην Αγγλία. Το κείμενο του Έντουαρντ ‘Αλμπι μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, ώστε να το αποζητήσω και να το διαβάσω. Και χάρηκα τόσο πολύ, που μας προσφέρθηκε η ευκαιρία να δούμε αυτή την παράσταση, με πρωταγωνίστριες τρεις κορυφαίες ηθοποιούς και από έναν σκηνοθέτη που σέβεται απόλυτα το κείμενο και τους θεατές. Βασικά οι προσδοκίες ήταν πολύ ψηλές από τότε που ανακοινώθηκε η εν λόγω παραγωγή. Και δεν διαψεύστηκαν. Αντικαταστάθηκαν με απόλυτο σεβασμό.

Το κείμενο καυστικό, με χιούμορ, σκληρό σε ορισμένες στιγμές παρουσιάζει την πορεία του ανθρώπου, αναζητώντας την πιο ευτυχισμένη στιγμή μέσα από τρεις γυναίκες. Ο φόβος της θνησιμότητας, της λήθης, της φθοράς, της αλλαγής, του προδιαγεγραμμένου χτυπούν τον θεατή, που βλέπει τον εαυτό του στη σκηνή.

Η απλότητα της σκηνοθεσίας αντικατόπτριζε το ίδιο το κείμενο. Ο Άλμπι προσφέρει, ως ανατόμος, τη σχέση του ανθρώπου με την ίδια του την υπόσταση, την πορεία της ζωής του. Κι ο Μάριος Μεττής σεβάστηκε απόλυτα αυτή την ιδιότητα. Κατάφερε με καθαρό και ειλικρινή τρόπο να μας προβληματίσει θετικά, να αναδείξει τους χαρακτήρες μέσα από τους ηθοποιούς κι όχι το αντίθετο, να τιθασεύσει τον υπαρξισμό του κειμένου, να τον φωτίσει και να τον κάνει προσιτό στους θεατές.

Ο φόβος της θνησιμότητας, της λήθης, της φθοράς, της αλλαγής, του προδιαγεγραμμένου χτυπούν τον θεατή, που βλέπει τον εαυτό του στη σκηνή

Αννίτα Σαντοριναίου, Στέλλα Φυρογένη και Νιόβη Χαραλάμπους. Και μεταφορικά ψηλές γυναίκες στην πορεία τους μέχρι τώρα, αλλά και στην ερμηνεία τους στη συγκεκριμένη παράσταση. Προεκτάσεις της ίδιας μορφής, αρχή, μέση και τέλος.

Η Νιόβη Χαραλάμπους, ως η νεότερη στο ρόλο, μας έδωσε τη χαρά της νεότητας, τη ξεγνοιασιά, τη φρεσκάδα, αλλά και την άρνηση της ήδη διαγεγραμμένης πορείας, που έβλεπε μπροστά της. Κι όπως κάθε άνθρωπος στα είκοσι του χρόνια, δήλωνε με νεανικό ταμπεραμέντο, που φτάνει τα όρια της έπαρσης, πώς θα αλλάξει τα τετελεσμένα.

Η Στέλλα Φυρογένη, ως πενηντάρα, κόντραρε τον νεανικό της εαυτό, προσπαθώντας να την προετοιμάσει με σκληρό τρόπο, αλλά με αδιαμφισβήτητη αγάπη για όσα θα έρθουν. Η σχέση της με τη μεγαλύτερη ηλικιακά υπόσταση του εαυτού της δυναμική, με σεβασμό, μα γεμάτη περιέργεια για όσα ακόμη θα συμβούν.

Η Αννίτα Σαντοριναίου μεστή, ώριμη, έχοντας ζήσει όσα της ήταν προορισμένα, διατηρεί την αξιοπρέπειά της και με μητρική, θα λέγαμε, αγάπη προς τις νεότερές της εκφάνσεις, μοιράζεται τις εμπειρίες της και τις συμβουλεύει πριν η λήθη και το αναπόφευκτο τέλος την προλάβει.

Ο Γιάννης Καραούλης, τον οποίο ο Μάριος Μεττής μας φύλαγε για έκπληξη, μας ταξίδεψε με τη φωνή του σε μια θετική μελαγχολία, που άρμοζε του γενικότερου κλίματος της παράστασης. Επίσης, αν και άφησε τη σκηνή στις πρωταγωνίστριες, η υποκριτική του δίπλα από το κρεβάτι της ετοιμοθάνατης μητέρας του, τον έφερνε στο προσκήνιο. Επιτρέψτε μου να προσθέσω, πως δεν είδα καλύτερο τρόπο να γίνεται ανακοίνωση για απενεργοποίηση των κινητών τηλεφώνων.

Ερμηνείες δυνατές, ώριμες, χωρίς υπερβολές, που ο κάθε θεατής, άσχετα με την ηλικία του, μπορεί να ταυτιστεί. Γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, προβληματιστήκαμε. Σαντοριναίου και Φυρογένη να συνεννοούνται απόλυτα μόνο με το βλέμμα, Χαραλάμπους συνειδητά αποστασιοποιημένη από τις μεταγενέστερές όψεις της, Καραούλης μας μετέφερε σε άλλη εποχή. Τα πάντα ήταν προσεγμένα, από τα κουστούμια, το σκηνικό, τις μουσικές επιλογές. Όλα εκτελούσαν τον ρόλο τους απέριττα και συμβολικά.

Ερμηνείες δυνατές, ώριμες, χωρίς υπερβολές, που ο κάθε θεατής, άσχετα με την ηλικία του, μπορεί να ταυτιστεί

Αν θα έπρεπε να προσθέσω κάτι, και δεν είναι με αρνητικό τρόπο, αυτό θα ήταν στο πρόγραμμα της παράστασης. Θα ήθελα να διάβαζα κι άλλα, να υπήρχαν περισσότερα. Κι αυτό σε σχέση με τον προσωπικό μου φόβο της λησμονιάς του μεγαλύτερού μου εαυτού. Κατά τα άλλα, αν δεν είχα συστολές, θα χειροκροτούσα όρθια.

Σκηνοθεσία/Μετάφραση: Μάριος Μεττής Βοηθός σκηνοθέτη: Ηλίας Ανδρέου Σκηνικά/Κουστούμια: Μαρίνα Χατζηλουκά Μουσική: Χριστίνα Γεωργίου Φωτισμοί: Χρήστος Γωγάκης Ερμηνεύουν: Αννίτα Σαντοριναίου, Στέλλα Φυρογένη, Νιόβη Χαραλάμπους, Γιάννης Καραούλης

Επιπλέον παραστάσεις Θέατρο Δέντρο, Λευκωσία 3 / 4 / 5 Φεβρουαρίου, ώρα 20:30 Θέατρο Ριάλτο Λεμεσός 6 Φεβρουαρίου ώρα 20:30 Κρατήσεις 96 95 13 14