Η ομάδα «Οσσιός του Φκιόρου» (Ανθή Πάφιου, Πέτρος Κονναρής και φίλοι) μας προσκαλεί στο πρώτο ολονύχτιο μίνι φεστιβάλ παραστάσεων και συζητήσεων που γίνεται στην Κύπρο. Kι όταν λέμε ολονύχτιο, κυριολεκτούμε πολύ περισσότερο απ' ότι φαντάζεστε: Από τις 9 τη νύχτα μέχρι τις 10 το ... επόμενο πρωί, καλλιτέχνες θα παρουσιάζουν παραστάσεις χορού, ποίηση, μουσική, live art, εγκατάσταση performance writing και lecture-performance .

Αναφέρουν οι διοργανωτές: Συνδυάζοντας την απόλαυση που προσφέρει η δημιουργία, η συνεύρεση με διαφορετικούς ανθρώπους και το σπιτικό φαγητό, μαζί με συζητήσεις, αναστοχασμούς, την ελεύθερη επιλογή για χαλάρωση ή συμμετοχή στα όσα υφίστανται την παρούσα στιγμή, ο Οσσιος του Φκιορου μας προσκαλεί στην πρώτη του δράση στον Λυθροδόντα. Κεντρικό ρόλο στο φεστιβάλ θα έχουν διεθνείς και ντόπιοι καλλιτέχνες, οι οποίοι θα παρουσιάσουν έργα βασισμένα σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα όπως η ομοφοβία, ο ρατσισμός, η κοινωνική θέση του καλλιτέχνη καθώς και θέματα μετανάστευσης και μειονοτήτων.

Ειδικότερα, στο φεστιβάλ θα συμμετάσχουν οι ακόλουθοι καλλιτέχνες:

Jay Albaos (PHI) / Antonín Brinda (CZ) / Alexandra Holownia (PL/DE) / Neşe Yaşın (CY) / Χαριτίνη Κυριάκου (CY) / Αντώνης Λιβερόπουλος (GR) / Δέσποινα Μιχαηλίδου – Debbie Oh! (CY) / Χρήστος Πολυμενάκος (GR).

Επιπλέον, το φεστιβάλ θα προσφέρει καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας σπιτικά φαγητά, γλυκά και ροφήματα φτιαγμένα από ξεχωριστά πλασματάκια.

Το ολονύχτιο μίνι φεστιβάλ θα γίνει στον πολυχώρο Λ-ΕΚΕ στον Λυθροδόντα σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.

Η ομάδα

*Ο Οσ̌σ̌ιός του Φκιόρου δημιουργήθηκε αυθόρμητα από μια επιτακτική ανάγκη συνεύρεσης. Η υπαρκτή “ασχήμια” της αποξένωσης των ατόμων, από το μέσα τους και τον περίγυρο τους, είναι βασικός λόγος για τη δημιουργία της ομάδας. Οι προκαθορισμένες δομές έχουν αφομοιωθεί από τους πλείστους, όλα φαντάζουν άκομψα και άβολα και δεν υπάρχει σθένος για οποιαδήποτε αμφισβήτηση.

• Μια ατελείωτη κούραση μας σκεπάζει, καθώς παραμιλάμε για την μετουσίωση του εγώ μας σε ύλη και ψεύτικους δογματισμούς. Η ίδια η ζωή συμπυκνώθηκε σαν μία τυποποιημένη κονσέρβα σε κάποιο ράφι ενός σουπερμάρκετ.

*Καθώς οι επιθυμίες παραμένουν ανέκφραστες πίσω από τον φόβο της απόρριψης και της απομόνωσης, ο χρόνος μετατοπίζεται και οι δεκαετίες στριμώχνονται στα ίδια ζητήματα, επαναλαμβάνοντας τις ιδίες απουσίες.

• *Μια γενική αστάθεια στα ζητήματα εργασίας, μια γενική εκμετάλλευση στο χώρο των τεχνών από τους κουτσούς ελέφαντες και ένας κοινωνικός μηδενισμός για τον ρόλο του καλλιτέχνη.

• *Μέσα από όλες αυτές τις καταστάσεις, δημιουργούμε αυτή την ομάδα για να δοθεί προτεραιότητα στις εσωτερικές ανάγκες του ατόμου. Το μέσο μας για αυτό τον προορισμό είναι η δημιουργία (και η οποιαδήποτε μορφή δημιουργίας) την οποία αντιλαμβανόμαστε ως πηγή ζωής, γνώσης και αλληλεπίδρασης.

Με τη διεύρυνση των προσωπικών μας αναγκών, η ομάδα θα λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη για την κατανόηση των κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων, προσπερνώντας διάφορους φραγμούς και αποκτώντας σεβασμό απέναντι στη διαφορετικότητα και στις καθημερινές μεταβολές της.