Το 1889 ανοίγει ο Πύργος του Άιφελ για το κοινό

Το 1889 ανοίγει ο Πύργος του Άιφελ για το κοινό

Η κοινή γνώμη τον θεωρούσε “έκτρωμα”

Ο Πύργος του Άιφελ είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού που βρίσκεται στη Γαλλία.

Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ.  Έχει βάρος 10.000 τόνους και ύψος 324 μέτρα. Ήταν το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι που το ξεπέρασε το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ της Νέας Υόρκης το 1931.

Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 302 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.

Ο πύργος έχει χρησιμοποιηθεί επίσης και για πολλές σκηνές ταινιών του κινηματογράφου αλλά και στην τηλεόραση.

Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 ως είσοδος για την διεθνή έκθεση Universell αλλά και επ’ ευκαιρία της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης. Εργάστηκαν συνολικά 300 εργάτες για την ολοκλήρωση του έργου.

Ο πύργος εγκαινιάστηκε στις 31 Μαρτίου 1889 και άνοιξε για το κοινό σαν σήμερα, στις 6 Μαΐου 1889.

Ο πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού.

Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μωπασσάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον πύργο. Ενώ, ο ποιητής Πολ Βερλαίν άλλαζε δρόμο για να μην τον βλέπει. Σήμερα, ο Πύργος ευρέως θεωρείται ότι είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης.

Ένα από τα μεγάλα κλισέ των Χολιγουντιανών ταινιών είναι ότι η θέα από κάθε παριζιάνικο παράθυρο περιλαμβάνει τον πύργο.

Ο Άιφελ είχε πάρει άδεια για να σταθεί ο πύργος για 20 έτη. Προοριζόταν να διαλυθεί το 1909, όταν η ιδιοκτησία του θα είχε επανέλθει στον Δήμο Παρισιού. Η πόλη είχε προγραμματίσει να τον γκρεμίσει,  αφού ήταν μέρος των αρχικών κανόνων του διαγωνισμού, αλλά επειδή ο πύργος αποδείχτηκε χρήσιμος για σκοπούς επικοινωνίας, επιτράπηκε η παραμονή του και μετά τη λήξη της άδειας.

Πηγή φωτογραφίας

Loader