Γράφει η Νίκολα Καρατζιά  

*Ακολουθούν περιγραφές και εικόνες που μπορεί να ενοχλήσουν.

Μαρτύρησε στα χέρια του κακοποιητικού της συντρόφου και τώρα δίνει μία συγκλονιστική μαρτυρία. Από εκείνες τις τόσο παραστατικές, που σε κάνουν να αισθανθείς ότι βρισκόσουν σε μία γωνιά και έβλεπες όλα όσα συνέβαιναν αλλά ήσουν ανήμπορος να αντιδράσεις. Η κοπέλα αυτή, έφτασε τόσο κοντά στο θάνατο, που σταμάτησε για μερικά δευτερόλεπτα να αναπνέει. Μια μέρα που θέλει να διαγράψει από τη μνήμη μα δεν μπορεί. Ξυπνούσε με μπουνιές στην πλάτη και κλωτσιές στα πόδια. Οι μώλωπες της, προκαλούσαν γέλιο στους δικούς του φίλους. Από τους δικούς της, τους έκρυβε για να μην τους πληγώσει. Έμενε εκεί διότι την απειλούσε. Μέχρι που κάποια στιγμή αντιλήφθηκε πως τίποτε δεν θα ήταν χειρότερη κόλαση από εκείνην που ήδη ζούσε καθημερινά…για δύο χρόνια. Η Κ.Ρ. μοιράζεται -και την ευχαριστώ γι΄αυτό- με σοκαριστική ειλικρίνεια τα όσα βίωσε. Ο λόγος; Γνωρίζει πως είναι πολλές γυναίκες εκεί έξω-ακόμη και δίπλα μας-, που βρίσκονται στη θέση που και η ίδια βρέθηκε. Θέλει λοιπόν να τις ενθαρρύνει ώστε να βρεθούν και στη θέση που βρίσκεται εκείνη σήμερα. Ως επιβιώσασα, απαλλαγμένη από το άτομο που την καταδυνάστευε. 

Πώς γνώρισες τον πρώην σύντροφό σου και με ποιο τρόπο σε πλησίασε; 

Αρχικά και όπως μου αποκάλυψε στη συνέχεια, είχε έρθει με μία πολύ καλή μου πελάτισσα και προσωπική του φίλη, στο κατάστημα που είχα τότε. Η αλήθεια είναι πως δεν θυμόμουν καθόλου το περιστατικό. Μετά από δύο-τρία χρόνια, με έψαξε στο facebook και μου έστειλε αίτημα φιλίας μέσω ενός ψεύτικου προφίλ που δημιούργησε. Απέφυγα να απαντήσω γιατί δεν είναι στον χαρακτήρα μου να επικοινωνώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με άτομα που δεν γνωρίζω. Συνέχισε ωστόσο να στέλνει μηνύματα, οπότε κάποια στιγμή αποφάσισα να απαντήσω ώστε να μάθω ποιος είναι και τι θέλει.  Αυτό τον ενθάρρυνε, κάνοντας τον να μου στέλνει καθημερινά και συνέχεια. 

Πάντοτε μέσα από το ψεύτικο του προφίλ;

Στην αρχή ναι. Έπειτα όμως, δεν μου άρεσε η ιδέα ότι μιλώ με κάποιον άγνωστο, έτσι του ζήτησα να μην επικοινωνήσει ξανά εάν δεν μου αποκαλύψει ποιος είναι. Αυτό, τον έκανε να μου στείλει εν τέλει το αληθινό του προφίλ στο facebook. Μου εκμυστηρεύτηκε δε, ότι στο παρελθόν ήταν πολύ παχουλός και φοβόταν την απόρριψη. Μιλούσαμε για περίπου δύο χρόνια με μηνύματα, χωρίς να συναντηθούμε ποτέ. Δεν ήθελα να βρεθούμε, αν και τελικά αυτό έγινε τυχαία σε ένα club. Δεν μιλήσαμε αλλά φεύγοντας με πήρε τηλέφωνο. Δεν ήξερα πώς βρήκε τον αριθμό μου αλλά επειδή φαινόταν πολύ καλός και ευαίσθητος άνθρωπος, ο οποίος με σεβόταν, δεν «στάθηκα» εκεί.  

Ξεκίνησες να τον βλέπεις ερωτικά;

Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου να κάνω σχέση μαζί του, γιατί υπό κανονικές συνθήκες δεν ήταν ο άνθρωπος που θα με ενδιέφερε ερωτικά. Οι φίλες μου εντούτοις, με παρότρυναν να προσπαθήσω μαζί του μιας και φαινόταν τόσο καλός. Αυτό ήταν σημαντικό κριτήριο για εκείνες, διότι γνώριζαν πως οι προηγούμενες μου σχέσεις δεν με έκαναν ευτυχισμένη. Με τον καιρό το σκέφτηκα καλύτερα και είπα να δοκιμάσω και βλέπουμε που θα βγει. Πού να ήξερα…

Τον πρώτο καιρό της σχέσης, έδειξε κάποια σημάδια που εάν πρόσεχες καλύτερα θα σου φανέρωναν τον πραγματικό του χαρακτήρα ή ήξερε να τα καμουφλάρει καλά;

Ναι, τον πρώτο καιρό του φλερτ, έδειξε κάτι το οποίο δυστυχώς δεν θεώρησα σοβαρό. Ήταν πολύ επίμονος και πιεστικός στο να μάθει πληροφορίες αναφορικά με τις προηγούμενες μου σχέσεις. Πόσους συντρόφους είχα, πόσο διήρκησαν, ποιοι ήταν. Φυσικά και δεν του έδινα απαντήσεις, διότι θεωρώ ότι δεν αφορά κανέναν το παρελθόν μας. Πέραν αυτού όμως, ήξερε να καμουφλάρει καλά τον πραγματικό, αρρωστημένο του εαυτό, διότι ήταν και παθολογικά ψεύτης.

Πόσο καιρό ήσασταν μαζί όταν έβγαλε θυμό απέναντι σου για πρώτη φορά; 

Την πρώτη φορά που το έκανε, ήμασταν μαζί μόνο ένα μήνα. Θα πηγαίναμε  εκτός Λευκωσίας για να δούμε την ομάδα μας που έπαιζε εκτός έδρας και μου ζήτησε εάν ήθελα να μείνουμε εκεί το Σαββατοκύριακο. Δέχθηκα. Ήταν Παρασκευή απόγευμα, ήμουν στη δουλειά -ευτυχώς μόνη μου στο γραφείο- όταν μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι τελικά δεν ξέρει εάν θέλει να πάμε. Του είπα πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, να το σκεφτεί και όταν αποφασίσει να μου πει για να ξέρω. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά, ήταν έξω απ’ το γραφείο και κτύπαγε την πόρτα. Αιφνιδιάστηκα. Ήταν θυμωμένος, έξαλλος για την ακρίβεια. Δεν ήξερα το γιατί. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί. Μπήκε μέσα, μου είπε ότι δεν ήθελε να πάμε διήμερο και του είπα εντάξει. Τον παρακάλεσα όμως να φύγει και να μιλήσουμε σε 20 λεπτά που σχόλανα. Άρχισε να φωνάζει και να με βρίζει, λέγοντας ότι είμαι του δρόμου. Του είπα να φύγει αμέσως και να μην με ξαναενοχλήσει. Άρχισε να κλαίει και να μου λέει ότι εάν τον αφήσω θα αυτοκτονήσει και… από εκεί άρχισε το μαρτύριο.

Να υποθέσω ότι σε ζήλευε παθολογικά; Εάν ναι, αυτό στην αρχή σε κολάκευε θεωρώντας το ενδεχομένως ως δείγμα έρωτα;

Ποτέ δεν με κολάκευσε η ζήλια και η κτητικότητα του. Τις θεωρούσα αρρωστημένες καταστάσεις. Ζήλευε βλέπεις τα πάντα και τους πάντες. Κάθε φορά που βγαίναμε, ήταν κολλημένος πάνω μου για να μην με πλησιάσει και να μην μου μιλήσει κανείς. Όταν έβλεπε πως μιλούσα με γνωστούς μου γινόταν έξαλλος και με τραβούσε να φύγουμε, εντελώς αδιάκριτα. Ζήλευε τον κολλητό μου παθολογικά, σε σημείο που τον μισούσε. Στην πραγματικότητα ήταν εμφανές ότι, όχι μόνο απλώς δεν ήθελε αλλά σιχαινόταν όλους τους φίλους και τις φίλες μου. Τους φοβόταν όμως πάρα πολύ και γι’ αυτό δεν τόλμησε ποτέ να τους πει κάτι. Αυτός ήταν και ο λόγος που πάντοτε ήθελε να συναναστρεφόμαστε μόνο με τους δικούς του φίλους. Προσπαθούσε να με αποκόψει από όλους τους υπόλοιπους. 

Υπήρχε σταδιακή κλιμάκωση της κακοποιητικής συμπεριφοράς; Ξεκίνησε με «ήπια» μορφή για παράδειγμα;

Για μένα, καμία μορφή κακοποίησης δεν είναι ήπια, αφού δεν παύει από το να αφήνει πάντα το σημάδι της στη ψυχή ενός ανθρώπου. Ο συγκεκριμένος, ήταν κυκλοθυμικό άτομο, των άκρων στη συμπεριφορά. Ήταν λες και είχε δύο προσωπικότητες. Ξαφνικά και χωρίς κανένα απολύτως λόγο, μεταμορφωνόταν σε διάολο. 

Έφτασες σε σημείο που φοβήθηκες πραγματικά ότι θα σε σκοτώσει; 

ΝΑΙ! Δύο φορές. Η μία όμως, ήταν τόσο πολύ έντονη… Είναι μια μέρα που όσο και να το θέλω, δεν μπορώ να ξεχάσω. Είχε εμμονές. Ήμασταν διήμερο εκτός. Ξύπνησε, γύρισε και με κοίταξε, με ρώτησε εάν είμαι έγκυος και απάντησα «Όχι, φυσικά». Σηκώθηκε από τον καναπέ όπου ξάπλωνε, με έπιασε από το λαιμό και άρχισε να  κτυπά το κεφάλι μου στον τοίχο. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Ήταν τόσο δυνατός…Προσπαθούσα να ξεφύγω, φώναζα βοήθεια αλλά δεν με άκουγε κανείς. Μετά, με έπιασε από τα μαλλιά και με έσυρε μέχρι το μπάνιο όπου και με κλείδωσε με σβηστό φως. Ήμουν μισολιπόθυμη και προσπαθούσα να αναπνεύσω. Έχω σοβαρό πρόβλημα με άσθμα και σε συνδυασμό με τη δύναμη που κατέβαλα για να ξεφύγω από τα χέρια του, τα ουρλιαχτά μου και το φόβο μου, σταμάτησα να αναπνέω για μερικά δευτερόλεπτα. Άνοιξε την πόρτα, με ξαναπήρε από τα μαλλιά και με έσυρε ξανά στο σαλόνι, όπου και με άφησε. Με παρακολουθούσε με απάθεια να τρέμω, να κλαίω και να παλεύω για να πάρω ανάσα.  

Κάθε πόσο σε χτυπούσε;

Γινόταν συχνά και όταν το έκανε, έβγαινε εκτός ελέγχου. Δεν καταλάβαινε τι γινόταν γύρω του. Δεν μπορούσα ποτέ να το προβλέψω, επειδή μεταλλασσόταν μέσα σε δευτερόλεπτα, δίχως προειδοποίηση. Έπειτα από κάθε του επίθεση, άρχιζε να κλαίει με λυγμούς, ήταν απαρηγόρητος, ζητούσε συγγνώμη, έλεγε ότι δεν το ήθελε και πως δεν του έκανα κάτι για να μου φερθεί έτσι. Ορκιζόταν ότι δεν θα το ξανακάνει και πως θα αλλάξει. Παράλληλα, απειλούσε ότι θα θέσει τέρμα στη ζωή του αν τον παρατήσω.  

Αυτός ήταν ο λόγος που δεν έφευγες;

Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να φύγω. Ότι ήμουν σαν φυλακισμένη. Δεν με άφηνε. Με απειλούσε και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσε η συνείδηση μου να αντέξει στην ιδέα ότι θα έβαζε τέλος στη ζωή του, επειδή έφυγα. Δεν άντεχα στη σκέψη να συμβεί κάτι τέτοιο.

Άρα, με ποιο τρόπο προσπαθούσες να επιβιώσεις; Σωπαίνοντας; Ζητώντας συγγνώμη έστω και αν ήξερες πως δεν έφταιξες σε τίποτε; 

Συγγνώμη δεν ζήτησα ποτέ μου, γιατί δεν έκανα ποτέ κάτι για να φέρεται έτσι. Δεν έδωσα ποτέ την παραμικρή αφορμή. Ήξερα ότι δεν είχα εγώ το πρόβλημα. Προσπαθούσα να το κρύψω από όλους, ακόμη και από τους πιο στενούς μου φίλους. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω κάποια στιγμή να βγω από αυτή την κόλαση χωρίς να μιλήσω. Ίσως και επειδή προσπάθησα να δείξω στους δικούς του φίλους του μώλωπες μου, κάτι που του πρόσφερε γέλιο. Μετά από αυτό, θεώρησα πως κανείς δεν θα με πίστευε –ούτε και η αστυνομία-, εκτός από τους δικούς μου ανθρώπους, τους οποίους όμως δεν ήθελα να στεναχωρήσω. 

Δηλαδή η οικογένειά σου, δεν αντιλήφθηκε ποτέ τίποτα;

Την οικογένεια μου την «καλοκρατούσε», επειδή ήθελε να πιστεύουν ότι είναι πολύ κάλος. Όταν τον έδιωχνα, ερχόταν στο πατρικό μου και καθόταν με τους γονείς μου. Πολλές φορές έτυχε να πάω στο σπίτι και να τον βρω εκεί. Εκείνοι καταλάβαιναν πως κάτι μου συμβαίνει, αλλά δεν μπορούσαν να φανταστούν τι ήταν αυτό ή τη σοβαρότητα, αφού δεν τους εξηγούσα.

Έτυχε να σου επιτεθεί καθώς κοιμόσουν;

Ναι, έτυχε σε διακοπές να ξυπνήσω από μπουνιές στην πλάτη και κλωτσιές στα πόδια.

Που απέδιδες την συμπεριφορά του; Του έδινες ελαφρυντικά;

Θεωρώ ότι όλα αυτά, άρχισαν από την παιδική του ηλικία. Είναι ένα άτομο με πάρα πολλά κόμπλεξ και ψυχολογικά προβλήματα, που πλέον έχει γίνει επικίνδυνο. Πολλές φορές τσακωθήκαμε έντονα, επειδή επέμενα ότι πρέπει να δει κάποιον ειδικό, Αρνιόταν κατηγορηματικά. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν τα δικά του άτομα θεωρώ, γιατί όταν έπρεπε, δεν έκαναν τίποτα ώστε να τον συνετίσουν. Ωστόσο, ποτέ με ποτέ δεν του έδωσα κάποιο ελαφρυντικό, ούτε και θα το κάνω, όσα χρόνια και να περάσουν.

Δεχόσουν και λεκτική ή συναισθηματική βία; Κάποτε λένε ότι αυτές είναι χειρότερες. Ισχύει;

Όντως ισχύει και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτό που λένε. Δεχόμουν καθημερινά και επαναλαμβανόμενα μέσα στη μέρα, τόσο λεκτική, όσο και συναισθηματική βία. Ειδικά η συναισθηματική βία, πραγματικά σε σκοτώνει, σε παγώνει, σε πνίγει, σε κάνει κουρέλι, ράκος. Τώρα που στα λέω και τα ξαναθυμάμαι λεπτομερώς, αισθάνομαι πάλι να πνίγομαι. 

Τελικά, κατήγγειλες τα περιστατικά στην αστυνομία;

Στην αστυνομία, πήγα πάρα πολύ καιρό αφότου κατάφερα να τον διώξω. Είχα μετακομίσει στο καινούριο μου σπίτι και ακριβώς μετά από μία βδομάδα, μου έστειλε ένα αισχρό μήνυμα. Με παρακολουθούσε μάλλον και όταν είδε ότι είμαι εντελώς μόνη, θεώρησε πως μπορεί να αρχίσει τα ίδια. Η αλήθεια είναι ότι έπαθα μεγάλο σοκ μόλις διάβασα το μήνυμα. Πανικοβλήθηκα, άρχισα να κλαίω με λυγμούς, τόσο που τηλεφώνησα στον κολλητό μου και δεν μπορούσα καν να του μιλήσω. Ήρθε αμέσως να με βρει και μετά από αρκετή ώρα, όταν κατάφερε να με ηρεμήσει, με πήγε στο αστυνομικό τμήμα όπου και κάναμε καταγγελία. Αξίζει να σου πω ότι όταν έλαβα το μήνυμα αυτό, του έστειλα πως αν με ενοχλήσει ξανά, θα πάω στην αστυνομία. Εκείνος μου απάντησε «Να πάεις να γελάσουμε»! 

Στο τμήμα πώς αντιμετωπίστηκες;

Ο ένας από τους αστυνομικούς που βρισκόταν εκεί, η αλήθεια είναι πως ήταν κάπως δύσπιστος. Με ρώτησε «Πώς γίνεται να μην τον προκάλεσες και να σου έστειλε αυτό το μήνυμα»; Τον ρώτησα λοιπόν κι εγώ «Τι θέλεις δηλαδή; Να πάω μια μέρα σπίτι μου και να τον βρω έξω να με περιμένει να με σκοτώσει, για να πειστείς; Διότι θα το κάνει. Του είπα ότι θα έρθω στην αστυνομία και δεν με πίστεψε». Άλλαξε αμέσως αντιμετώπιση. Ευτυχώς, εκεί ήταν και μια πολύ καλή κοπέλα, αστυνομικός,- μακάρι να την έχει ο Θεός καλά- η οποία όταν της ζήτησα να τον πάρει προειδοποιητικό τηλέφωνο, μου το υποσχέθηκε, έστω και αν το μήνυμα του δεν ήταν απειλητικό. Ήξερα ότι στην πραγματικότητα ήταν δειλός και θα έτρεμε αν μάθαινε ότι τελικά έκανα και γραπτή καταγγελία. Στη συνέχεια, η αστυνομικός με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι είχα δίκαιο από την αρχή και ότι απολογούνται που ήταν αρχικά δύσπιστοι απέναντί μου. Βλέπεις, όταν επικοινώνησαν μαζί του, εκείνος τους είπε πως δήθεν με είδε τυχαία στο δρόμο και παρανόησε, ζήτησε συγγνώμη, τους είπε ότι δεν θα ξανασυμβεί, τους παρακάλεσε να μου απολογηθούν εκ μέρους του και υποσχέθηκε να μην με ενοχλήσει ποτέ ξανά. 

Πλέον ξέρεις να ψυχολογείς από την αρχή έναν άνθρωπο, προβλέποντας παρόμοιες συμπεριφορές και αποφεύγοντας τον; 

Πάντοτε μπορούσα να ψυχολογήσω τους ανθρώπους. Ήταν η πρώτη φορά που έπεσα έξω. Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι αν και τέτοιοι άνθρωποι, μπορούν ευκολά να σε ξεγελάσουν, υπάρχουν ορισμένα σημάδια που μπορούν να σε αφυπνίσουν ακόμη και σε αρχικό στάδιο γνωριμίας. Όταν για παράδειγμα, κάποιος είναι υπερβολικά οξύθυμος, υπερβολικά νευρικός, εμμονικός, όταν προσπαθεί πάντα να ρίχνει το φταίξιμο σε όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του, όταν προσπαθεί να σε χειραγωγήσει, όταν είναι πιεστικός σε διάφορα θέματα και ειδικά όταν αυτά δεν τον αφορούν. Όταν προσπαθεί να σου επιβάλει αυτό που θέλει και σκέφτεται, καθώς και όταν είναι αγενής με τρίτους.  

Λένε ότι οι κακοποιητικοί άνθρωποι, συχνά ξεκινούν με κακοποίηση ζώου. 

Aυτό, ήταν ένα θέμα που προκαλούσε συχνά, τεράστιους καβγάδες μεταξύ μας. Καταρχάς, φοβόταν απίστευτα τα σκυλιά, κάτι που απέδιδε σε τραυματική, παιδική εμπειρίας. Προσωπικά, είμαι άτομο φιλόζωο και πάρα πολλά χρόνια ενεργή εθελόντρια σε καταφύγια. Τόνισα ως εκ τούτου, ότι αυτό είναι κάτι που δεν θα σταματήσω και δεν θα επιτρέψω σε κανένα να μου το στερήσει. Τα δικά μου σκυλιά, θέλοντας και μη, τα είχε συνηθίσει. Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι ναι, ο άνθρωπος αυτός, μπορεί να κακοποιήσει βάναυσα ένα ζωντανό. Αυτό, μου το επιβεβαίωσε τη μέρα που ήθελε να αφήσω μέσα στη βροχή ένα σκυλάκι που βρήκα στο δρόμο. Όταν αρνήθηκα, με χτύπησε άσχημα, με έβρισε, χτύπησε και το σκυλί, κάνοντας με να επιτεθώ κι εγώ στον ίδιο. Ως πιο δυνατός μου σωματικά, με έριξε κάτω και συνέχισε να μου δίνει ξύλο. Στη συνέχεια έφυγε. Οπότε, ναι, άνετα και με μεγάλη ευκολία θα κακοποιούσε και ζώο. 

Αποκαλείς τον εαυτό σου πρώην θύμα που επιβίωσε;

Δεν θα αποκαλούσα ποτέ τον εαυτό μου θύμα. Είναι μία λέξη που δεν μου αρέσει και δεν χρησιμοποιώ. Θεωρώ ότι είμαι μία γυναίκα που ζούσε στην κόλαση για δύο χρόνια αλλά μέσα από αυτό βγήκα νικήτρια και έμαθα πολλά. Έχω πλέον απίστευτη εσωτερική δύναμη και μπορώ να ανταπεξέλθω σε πολλές δυσκολίες. Ήταν ένα μάθημα ζωής για μένα. Αντιμετωπίζω τα πάντα με ψυχραιμία και επιλεγώ πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους που είναι δίπλα μου. Νιώθω τυχερή και ευλογημένη ταυτόχρονα, διότι γνωρίζω σίγουρα ότι έχω πάντα μαζί μου, κάποιο που με προσέχει… έναν Άγιο, έναν άγγελο, κάποιον πάντως! Ναι επιβίωσα. Εάν δεν είχα όμως κάποιο να με προστατέψει, δεν θα σου μιλούσα τώρα, θα ήμουν κάπου εκεί ψηλά. Το πιστεύω.

Τι θε έλεγες σε γυναίκες που βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις;

Ξέρω ότι είναι δύσκολο, είναι κόλαση, είναι γολγοθάς. Επίσης, ξέρω ότι είναι δύσκολο να μιλήσεις, γιατί μπαίνει μπροστά ο φόβος. Πρέπει όμως να το πείτε σε κάποιο δικό σας άνθρωπο. Βρείτε τη δύναμη να πάτε στην αστυνομία. Σε καμία γυναικά δεν αξίζει τέτοια κακομεταχείριση, τέτοια συμπεριφορά. Ακόμη και εάν είναι η πρώτη φορά, πιστέψτε με. Δεν πρόκειται να παραμείνει η μοναδική και το υπογράφω! Θα υπάρξει και δεύτερη και τρίτη και δεν θα σταματήσει ποτέ, μέχρι να βρείτε τη δύναμη να φύγετε ή μέχρι να σας σκοτώσει. Ακούγεται ψυχρό αλλά ναι, έτσι είναι. Ζητήστε βοήθεια από κάποιον, τον οποιοδήποτε που εμπιστεύεστε. Κάποια μέρα μπορεί να είναι αργά. Μπορεί να ισχυρίζεται ότι θα αλλάξει, μα στην πραγματικότητα, κάθε φορά θα γίνεται χειρότερος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Βοηθήστε τον εαυτό σας. ΦΥΓΕΤΕ!

• ΕΑΝ ΕΙΣΤΕ ΣΕ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΛΕΣΤΕ ΤΟ 112

• ΓΙΑ ΑΝΩΝΥΜΗ, ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΟΧΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ 24/7 ΚΑΛΕΣΤΕ: ΓΡΑΜΜΗ ΑΜΕΣΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ 1440