Ακούσαμε με προσοχή το σημερινό διάγγελμα και, για να είμαστε ειλικρινείς, ακόμα κι αυτή τη στιγμή, αναρωτιόμαστε το λόγο γιατί όλα όσα ειπώθηκαν δεν χωρούσαν σε ένα απλό και ταπεινό δεκασέλιδο (Arial, 12άρια) Δελτίο Τύπου. 

Στην εισαγωγή του ο ΠτΔ μάς ενημέρωσε ότι πρέπει να ενημερωθούμε, οι πολίτες της χώρας, για όλα όσα τον κρίνουμε και τον επικρίνουμε. Ωστόσο, δεν μας πήρε αρκετή ώρα για να καταλάβουμε ότι το εν λόγω διάγγελμα δεν αφορούσε εμάς αλλά επρόκειτο για ένα στοχευμένο "τέττε", ένα "ντα", σε συγκεκριμένα κόμματα, εταιρείες και επαγγελματίες. 

Χωρίς να αρνείται την “ύπαρξη του φαινομένου της διαφθοράς”, πράγμα που δεν θα μπορούσε άλλωστε, ο ΠτΔ σημείωσε -για την ιστορική σάλτσα, θα σημειώναμε εμείς- ότι η διαφθορά αφορά σε ένα φαινόμενο “που ταλανίζει την Κυπριακή Δημοκρατία από εγκαθιδρύσεως της ή και του συνόλου των χωρών από αρχαιοτάτων χρόνων” ("Εν το έφερα εγώ πρώτος στην Κύπρο"). 

Μίλησε επίσης για “την ενορχηστρωμένη προσπάθεια κάποιων” να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και να δημιουργήσουν την αντίληψη ότι ο ίδιος είναι εμπλεκόμενος σε πράξεις διαφθοράς -πράγμα που τώρα που υπάρχει ήδη ο καπνός θα ήταν καλό να μας αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει και η φωτιά- κι επίσης υποβίβασε την έκταση που έχει λάβει το φαινόμενο αφού δήλωσε ότι “δεν ανταποκρίνεται ποσώς στην πραγματική διάσταση του προβλήματος”. 

Την οποία έκταση και διάσταση, ως υπόλογος όλων των πολιτών της χώρας, καλό θα ήταν να μας την υποδείξει κάποιος, κάποια στιγμή. 

Αντί αυτού, μίλησε για κανόνες “προπαγάνδας”, θυμίζοντας όντως εποχές του παρελθόντος, κάνοντας μάλιστα αναφορά στον Goebbels (OMG) και ένα τσιτάτο που κυκλοφορεί κι οπλοφορεί, χρόνια τώρα, στο Pinterest και στα τετράδια των φοιτητών του μαθήματος Πολιτικές Επιστήμες 101.

Από εκεί, κάνει ένα πέρασμα στις εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έμοιαζε περισσότερο με case study για άλλους φοιτητές, Δημοσιογραφία 101, για να καταλήξει στο… Καπιτώλιο και με κάποιο τρόπο να μας προειδοποιήσει (;) ότι μπορεί να έχουμε κάτι αντίστοιχο (;) αν δεν μαζευτούν οι προπαγανδιστές.  

Από εκεί, περάσαμε στις “υπαρκτές  αδυναμίες και κενά ενός προγράμματος" που είχε καλό σκοπό και που έπρεπε να γίνει βίντεο και κοινωνικό σούσουρο για να ασχοληθούμε μαζί τους (σημ: “των ελαχίστων που καταχράστηκαν το πρόγραμμα”). 

Ξεκαθάρισε επίσης, γιατί ο Μάιος σιμώνει, ότι στο βίντεο των Cyprus Papers, τα πρόσωπα που “εξέθεσαν την Κύπρο διεθνώς (...) δεν ανήκαν σε μέλη της Κυβέρνησης ή της κυβερνητικής παράταξης”.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: This is Cyprus, επανέλαβε σήμερα ο δικηγόρος Ανδρέας Πιττάτζιης

Οπότε, ο ΠτΔ μάς ανακοίνωσε ότι “επιλέγηκε η διαφθορά ως το πεδίο συνένωσης” αυτών που είχαν στόχο “την εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων” και αυτών που “διαφωνούν με τους χειρισμούς του Προέδρου στο εθνικό πρόβλημα”. 

Το πρώτο, και όσον αφορά το φαινόμενο της διαφθοράς, δεν είμαστε πλέον σίγουροι εάν αφορά αποκλειστικά και μόνο τα “άλλα” κομματικά συμφέροντα, όσο για το δεύτερο, πολύ θα θέλαμε, αδημονούμε, να ενημερωθούμε για το ποιοι είναι οι χερισμοί της κυβέρνησης όσον αφορά στο εθνικό, συμπεριλαμβανομένων και των υποτραπέζιων.  

Ουσιαστικά ο ΠτΔ μάς κάνει ντα στο χέρι, γιατί μεγιστοποιήσαμε ως κοινωνία το πρόβλημα (της διαφθοράς), υπενθυμίζοντάς μας ότι υποβιβάζουμε με αυτό τον τρόπο “τις απειλές της Τουρκίας που θέτουν σε κίνδυνο την ύπαρξη του Κυπριακού Ελληνισμού” (!) κι ότι επίσης, οι πολίτες της χώρας “αγνοώντας την πανδημία και  τα  προβλήματα που συσσώρευσε, τα οποία απειλούν να γονατίσουν επιχειρήσεις, εργαζόμενους και ευάλωτες ομάδες πληθυσμού”, ασχολούμαστε (ΚΑΙ) με την… διαφθορά! 

Έπειτα, ο ΠτΔ, κάνει ντα τα κοινοβουλευτικά που αρνήθηκαν την ψήφιση του προϋπολογισμού και, χρησιμοποιώντας την κλασική επικοινωνιακή μανούβρα της ερώτησης, μας… τσίγκλισε: “Πόσο η κομματική ή προσωπική πολιτική επιβίωση υπερέχει του συμφέροντος του συνόλου;”. 

Κι αναρωτιόμαστε: “Όντως, για πόσο;” 

Δυστυχώς, η επιθυμία του ΠτΔ για “αποκατάσταση στην αντίληψη των πολιτών της πραγματικής εικόνας και των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν κατά την εφαρμογή του Επενδυτικού Προγράμματος” δεν είναι εύκολα εφικτή στο παρόν στάδιο. 

Και το επιχείρημα ότι κανείς δεν την έχει αμφισβητήσει από το 2007, δεν στέκει. Την αμφισβητεί τώρα που μιλάμε. Οι παρανομίες και οι καταχρήσεις παραγράφονται και μένει απλά να διορθώσουμε τους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου; 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Το θέατρο, το θέατρο του παραλόγου και τα ημίμετρα

Ο ΠτΔ, κάπου στα μέσα του διαγγέλματος έκανε κι ένα διαφημιστικό διάλειμμα για ένα τρίτο ντα, φωτογραφίζοντας την αντιπολίτευση και ανασύροντας την γνωστή πιπίλα, προφανώς με στόχο την δημιουργία ενός νέου εχθρού στα εντός αφού έχουμε την Τουρκία και το Al Jazeera στα εκτός.   

Τώρα, ως πολίτες αυτές της Δημοκρατίας, το πιο προσβλητικό που ακούσαμε ήταν ότι επιχειρείται “η χειραγώγησης της κοινής γνώμης”, επειδή είναι γνωστό ότι οι πολίτες χειραγωγούμαστε αβέρτα και δεν επιθυμούμε να ελέγχεται ο Πρόεδρος και η Κυβέρνησή μας, τους επιθυμούμε να βρίσκονται στον αυτόματο μετά την επίσκεψή μας στην κάλπη. 

Το κακά δομημένο κείμενο του διαγγέλματος, είχε και συνέχεια. 

Ακολούθησε ακόμα ένα ντα, κατά του δημοσιογράφου Ανδρέα Παράσχου, που ουδεμία θέση δεν είχε σε όλο αυτό (αφού δεν θέλουμε να καταλήξουμε Η.Π.Α. όπως είχε λεχθεί πιο πάνω), αποκαλώντας αυτά που γράφτηκαν στο άρθρο του συγκεκριμένου “ύβρη” και ότι θρασύτατα καλείται ένας ΠτΔ να αποδείξει ότι “δεν είναι κακοήθη ψεύδη και λάσπη” τα όσα ισχυρίζεται ένας δημοσιογράφος. 

Ακολούθησε ακόμα ένα διαφημιστικό διάλειμμα, που αφορούσε στο δικηγορικό γραφείο που φέρει το όνομα του ΠτΔ και ισχυρισμούς πως το επενδυτικό πρόγραμμα υιοθετήθηκε για χάρη του, κάτι που υποθέτουμε ότι ξεχειλώνει τους ισχυρισμούς που, αν δεν κάνουμε λάθος, απλά μιλούν για εκμετάλλευση του επενδυτικού προγράμματος. 

Έπειτα έχουμε επανάληψη της "ελάχιστης μερίδας" που καταχράστηκε το πρόγραμμα και ακόμα ένα χαλαρό mea culpa, για τα μάτια μας, ότι δεν γίνεται αποποίηση των όποιων πολιτικών ευθυνών φέρει η Κυβέρνηση για την εποπτεία και έλεγχο του προγράμματος.

Κι εκεί που πάμε να το κλείσουμε, ντα και πάλι στους επικριτές και την ευθύνη να εκτοξεύεται και να κάνει τραμπολίνο μεταξύ Βουλής και Ελεγκτικής Υπηρεσίας.

Ο ΠτΔ ουσιαστικά μας είπε ότι τα κοινοβουλευτικά κόμματα (της αντιπολίτευσης ουσιαστικά) δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, αριθμώντας μας μάλιστα πώς θα έπρεπε να την κάνουν. 

Στο ατελείωτο κατεβατό στοιχείων, ο Πρόεδρος μάς είπε ότι αύριο θα ανακοινωθούν επιπλέον μέτρα για πάταξη της διαφθοράς (οπότε σήμερα απλά ακούσαμε τα “ντα, το χεράκι, ντα” και δαχτυλοδείξαμε αντιπολίτευση, ανεξάρτητες αρχές και δημοσιογράφους). 

Κλείνοντας, ο ΠτΔ μας εκμυστηρεύθηκε ότι “επί μήνες ανέχομαι και υπομένω μία χωρίς προηγούμενο προσπάθεια διασυρμού, με υποτιμητικά υπονοούμενα, προσβολές και αήθεις ισχυρισμούς που υπερβαίνουν κάθε όριο πολιτικού πολιτισμού και δεοντολογίας”. 

Όσον αφορά στα “προσωπικά αισθήματα πικρίας” του ΠτΔ, κάτι που άγγιξε (!) τις ψυχαναλυτικές μας χορδές, θα αρκεστούμε να πούμε ότι το ίδιο αισθάνεται και μία σεβαστή μερίδα του κόσμου (να χωρίσουμε;). 

Σε δυο γραμμές, το διάγγελμα αυτό δεν αφορούσε ούτε απαντούσε στις ανησυχίες και τα αιτήματα των πολιτών. 

Το διάγγελμα του ΠτΔ ήταν ένα μεγάλο ντα, μία αυστηρή παρατήρηση προς πολιτικούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους και όλους όσους δεν είναι μαζί του, οπότε είναι εναντίον του. 

Σε καμία περίπτωση δεν ήταν αναγκαίο να ακούσουμε τα ψυχολογικά, ουσιαστικά, της Κυβέρνησης η οποία αποφάσισε να λάβει μέρος στην "δίκη" αυτού που κατηγορεί ως “λαϊκό δικαστήριο”. 

Αναμένουμε τα περιβόητα μέτρα. Και την περιβόητη έρευνα.