Οι δυό τους είχαν ένα μικρό εστιατόριο στο Οντάριο του Καναδά κατά τη δεκαετία του 1970 και μια συνήθεια που είχαν ήταν να ανταλλάσουν προϊόντα με τον κόσμο. Αρκετά χρόνια μετά, η τακτική τους αυτή συνήθεια αποδείχθηκε τελικά αρκετά επικερδής,

Η Irene ήταν η σεφ του εστιατορίου και το ταλέντο της στη μαγειρική γινόταν, συχνά, αντικείμενο συναλλαγής με τα προϊόντα άλλων επαγγελματιών. «Όλοι στήριζαν τους πάντες τότε» είπε η Irene και εξήγησε πως συνήθιζε να ανταλλάσσει ένα πιάτο σούπα ή ένα σάντουιτς με φρέσκα λουλούδια ή έναν πίνακα, για παράδειγμα. 

Μια από τις συμφωνίες που έκανε το ζευγάρι ήταν με ένα Άγγλο καλλιτέχνη. Συμφώνησαν λοιπόν, ότι αυτός θα τους έδινε μια συλλογή πινάκων του ιδίου και φίλων του και αυτοί θα του παρείχαν σάντουιτς με ψητό τυρί. Η συμφωνία τους αποδείχθηκε κάτι περισσότερο από κερδοφόρα, αφού ένας από τους πίνακες, ήταν, τελικά μεγάλης αξίας. Πέντε δεκαετίες μετά, ανακάλυψαν ότι είχαν στα χέρια τους ένα έργο αξίας μεγαλύτερης των 27.000 δολαρίων. Ο πίνακας αναμένεται να βγει σε πλειστηριασμό εντός του Μαΐου. 

Η ιστορία του πίνακα

Ο ζωγράφος John Kinnear και η σύζυγός του Audrey απολάμβαναν το μεσημεριανό τους στο εστιατόριο κάθε μέρα και το μόνο που παράγγελνε ο καλλιτέχνης ήταν το σάντουιτς με το τυρί. «Δεν ήταν ένα απλό σάντουιτς με ψημένο τυρί» έσπευσε να διευκρινίσει η Irene. «Ήταν τρομερό σάντουιτς, με ένα τσένταρ πενταετίας και υπέροχο ψωμί».

Διάβασε Επίσης: Αναποφάσιστο ζευγάρι έπαιξε “κορώνα ή γράμματα” για το επώνυμο που θα έπαιρναν

Ήταν αυτό το τσένταρ που λάτρευε ο ζωγράφος και κάθε προσπάθεια της σεφ να τον πείσει να δοκιμάσει κάτι άλλο, έπεφτε στο κενό. «Δεν υπέκυψε ποτέ. Λάτρευε αυτό το σάντουιτς». 

Μία ημέρα, ο Kinnear πήγε στο εστιατόριο με ολόκληρη συλλογή από πίνακες. Η Irene έσπευσε στην κουζίνα και ετοίμασε μισή ντουζίνα σάντουιτς. «Κάθισα σιωπηλή για αρκετή ώρα. Δεν είχαν ξαναδεί τέτοια τέχνη. Αρχικά, νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα» είπε και εξήγησε πως τα χρώματα ήταν πολύ φωτεινά και οι πίνακες έμοιαζαν σαν να είχαν καλλιτεχνηθεί από παιδί. 

Ο ζωγράφος τής εξήγησε πως ήταν δουλειά μίας καλλιτέχνη που «ήταν τόσο φτωχή που δεν είχε τα κατάλληλα υλικά» και αντ' αυτού χρησιμοποιούσε υπολείμματα μπογιάς. Ένας από τους πίνακες που έφερε ο ζωγράφος στη σεφ ήταν δικός της. 

Εκείνος που ξεχώρισε η Irene ήταν ένας που αποτύπωνε ένα μαύρο φορτηγό. Εκείνη την περίοδο ήταν έγκυος και θεώρησε ότι θα είναι κατάλληλο για το παιδικό δωμάτιο. Παραμένει στον ίδιο τοίχο μέχρι και σήμερα. 

Ο πίνακας ήταν έργο της Maud Lewis. Επέλεγε, συνήθως, να απεικονίσει τη ζωή στην αγροτική Νέα Σκωτία και συχνά επαναλάμβανε θέματα, όπως γάτες και παγοδρόμους. «Δεν αλλάζω ποτέ» είχε πει η ίδια σε ντοκιμαντέρ του 1965. Ζωγράφισε σχεδόν κάθε σπιθαμή της μονοκατοικίας που μοιραζόταν με τον σύζυγό της, συμπεριλαμβανομένης της σόμπας. Πέθανε το 1970 σε ηλικία 69 ετών και τα τελευταία χρόνια της ζωής της έπασχε από αρθρίτιδα και τής ήταν δύσκολο να ζωγραφίσει. Έκτοτε, όμως, η φήμη της επεκτάθηκε και τα έργα της πωλούνται έναντι πολλών χιλιάδων δολαρίων. 

Διάβασε Επίσης: Elon Musk: “Αν πεθάνω κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες, χάρηκα που σας γνώρισα”

«Είναι κρίμα που δεν έζησε αρκετά για να αποκομίσει, πραγματικά, τα οφέλη της τέχνης της» είπε η Irene. Με την ενθάρρυνση των παιδιών της, η ίδια αποφάσισε να βάλει τον πίνακα προς πώληση, όπως και άλλους τρεις πίνακες που είχαν φιλοτεχνήσει ο Kinnear μαζί με τη Lewis.

Πηγή 

Πηγή φωτογραφίας: Miller & Miller Auctions Ltd