Η έρευνα έδειξε πως όταν ένας σκύλος είναι αρκετά μεγάλος, μπορεί καλύτερα να ξεχωρίσει ποια γλώσσα του είναι γνώριμη και ποια όχι. Το συμπέρασμα βγήκε έπειτα από μια διαδικασία που μπήκαν αρκετά σκυλιά.

Είναι φορές που πιστεύεις ότι ο σκύλος σου καταλαβαίνει τι του λες και προσπαθεί να σου απαντήσει με το δικό του τρόπο, σωστά; Τελικά από ό,τι φαίνεται, ενδέχεται να μην έχεις άδικο που περνά κάτι τέτοιο από το μυαλό σου. Σύμφωνα με τις έρευνες που διεξήχθησαν από το Τμήμα Ηθολογίας του Πανεπιστημίου Eötvös Loránd στην Ουγγαρία και μετά από μία σχετική εξέταση του εγκεφάλου, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι σκύλοι, δηλαδή ο εγκέφαλός τους μπορεί να ανιχνεύσει την ομιλία ενός ατόμου, προκαλώντας ένα συγκεκριμένο είδος δραστηριότητας, εάν η συγκεκριμένη γλώσσα του είναι οικεία.  

Μέχρι πρότινος πιστεύαμε ότι μόνο οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό. 

Διάβασε Επίσης: Mαντόνα: Η κόρη της θα την ενσαρκώσει στη νέα αυτοβιογραφία που ετοιμάζει 

Τα αποτελέσματα της έρευνας 

"Πριν από μερικά χρόνια, μετακόμισα από το Μεξικό στην Ουγγαρία για να ενταχθώ στο Εργαστήριο Νευροηθολογίας της Επικοινωνίας στο Τμήμα Ηθολογίας του Πανεπιστημίου Eötvös Loránd για τη μεταδιδακτορική μου έρευνα. Ο σκύλος μου, ο Kun-kun, ήρθε μαζί μου. Πριν του μιλούσα μόνο στα ισπανικά. Αναρωτιόμουν λοιπόν αν ο Kun-kun είχε παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι στη Βουδαπέστη μιλούσαν μία διαφορετική γλώσσα, τα ουγγρικά", λέει η Laura V. 

Cuaya, η επικεφαλής της μελέτης. "Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι, ακόμη και τα προλεκτικά ανθρώπινα μωρά, παρατηρούν τη διαφορά. Αλλά ίσως τα σκυλιά να μην ενδιαφέρονται. Εξάλλου, ποτέ δεν εφιστούμε την προσοχή των σκύλων μας στο πώς ακούγεται μία συγκεκριμένη γλώσσα. Συνεπώς, σχεδιάσαμε μία μελέτη απεικόνισης του εγκεφάλου για να το διαπιστώσουμε", εξηγεί για να συνεχίσει: 

"Ο Kun-kun και 17 άλλοι σκύλοι εκπαιδεύτηκαν να παραμένουν ακίνητοι σε έναν εγκεφαλογραφικό σαρωτή, στον οποίο αναπαράγαμε αποσπάσματα από τις ομιλίες του Μικρού Πρίγκιπα στα ισπανικά και στα ουγγρικά. Όλοι οι σκύλοι είχαν ακούσει μόνο μία από τις δύο γλώσσες από τους ιδιοκτήτες τους, οπότε με αυτόν τον τρόπο μπορέσαμε να συγκρίνουμε μία πολύ οικεία γλώσσα με μία εντελώς άγνωστη. Παίξαμε επίσης μπερδεμένες εκδοχές αυτών των τραγουδιών, οι οποίες ακούγονται εντελώς αφύσικες στα σκυλιά για να ελέγξουμε αν ανιχνεύουν τη διαφορά μεταξύ προφορικού και μη προφορικού λόγου". 

Η ηλικία ως παράγοντας 

Ωστόσο, δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο εγκέφαλος των σκύλων διαθέτει νευρωνική προτίμηση για την ομιλία έναντι της μη ομιλίας. Μπορεί απλώς να αναγνωρίζουν τη φυσικότητα του ήχου. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει το γεγονός ότι όσο πιο μεγάλος σε ηλικία ήταν ο σκύλος, τόσο καλύτερα ο εγκέφαλός του διαφοροποιούσε και ξεχώρισε τη γνώριμη από την άγνωστη γλώσσα. 

Πηγή