Παίζει ρόλο το χρώμα του κρασιού στην ποιότητα του;

Παίζει ρόλο το χρώμα του κρασιού στην ποιότητα του;

Τι μας λέει το χρώμα του κρασιού; Πολλά ή τίποτα  

Το χρώμα παρέχει πληροφορίες όσον αφορά τον τόπο παραγωγής ενός κρασιού, την οξύτητά του, την ποικιλία των κλημάτων, την περιεκτικότητά του σε αλκοόλ και σε τανίνες, αλλά ούτε αυτό πρέπει να θεωρείται δεδομένο.

«Τι μας λέει χρώμα του κρασιού;», διερωτάται σε κείμενό του ο Αλεσάντρο Τρότσινο της Corriere della Sera. Ο ιταλός δημοσιογράφος, παρότι κάτοικος μίας χώρας με εξαιρετική παράδοση στα κρασιά, παραδέχεται πως πολλές φορές, τόσο ο ίδιος όσο και πολλοί συμπατριώτες του, έτυχε να επιλέξουν κρασιά με κριτήριο την… ετικέτα τους κυρίως αλλά και την (χαμηλή) τιμή τους, διαπιστώνοντας αμήχανοι στη συνέχεια ότι «αυτό το λευκό δεν μοιάζει με λευκό, αυτό το ροζέ είναι πολύ ανοιχτόχρωμο, αυτό το κόκκινο είναι πολύ θαμπό».  

Στόχος του Τρότσινο είναι να απαντήσει στο ερώτημα «είναι το χρώμα του κρασιού ενδεικτικό της ποιότητάς του;» και προτρέχοντας ελαφρώς προτρέπει τους αναγνώστες του να είναι προσεκτικοί και να μην βασίζονται ιδιαίτερα στο χρώμα, επιλέγοντας ένα κρασί.   

Ολους όσοι έχουν κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις το χρώμα ενός κρασιού μπορεί να τους βοηθήσει να μαντέψουν κάποια χαρακτηριστικά του αλλά όχι πολλά σχετικά με την ποιότητά του. Οσον αφορά τους ανίδεους (δηλαδή τους περισσότερους) από κρασιά, ο Τρότσινο μας προτρέπει να ενημερωνόμαστε τακτικά για την ιστορία των οινοπαραγωγών και τις μεθόδους τους, ούτως ώστε να γνωρίζουμε ποιοι παράγουν οίνους πραγματικά εκλεκτούς.  

233257687
Grape things / pexels

Η αλήθεια είναι στη δοκιμή 

Στη συνέχεια, έχοντας πλέον αγοράσει το όποιο κρασί, σχετικά με την ποιότητά του το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γεμίσουμε ένα ποτήρι και να το πάρουμε στο χέρι μας, να κοιτάξουμε το περιεχόμενό του, να το οσμιστούμε και να το γευτούμε βραδέως. «Μόνον έτσι θα ανακαλύψετε εάν πρόκειται περί ενός καλού κρασιού, εάν, δηλαδή, σας αρέσει, το οποίο είναι το μοναδικό ουσιαστικό ποιοτικό κριτήριο που πραγματικά μετράει», εξηγεί ο ιταλός αρθρογράφος. 

Εμβαθύνοντας στο ζήτημα, επικαλείται τον Ερικ Ασίμοφ οποίος θέλησε πρόσφατα να ξεκαθαρίσει μερικά πράγματα όσον αφορά τη σχέση ανάμεσα στο χρώμα και την ποιότητα ενός κρασιού. «Το χρώμα ενός κρασιού μπορεί να εκφράσει πολλά όσον αφορά στον χαρακτήρα του. Αλλά το χρώμα παρερμηνεύεται εύκολα και μερικές φορές αποκαλύπτει λιγότερα από όσα νομίζουμε», προειδοποιεί ο περίφημος οινοκριτικός των New York Times.  

Πριν από μία εικοσαετία οι Αμερικανοί, για παράδειγμα, είχαν μανία με το χρώμα των κόκκινων κρασιών. Θεωρούσαν πως όσο πιο σκούρο τόσο πιο πυκνό και έντονο και δυνατό και, κατ’ επέκταση, καλό ήταν ένα κόκκινο κρασί, το οποίο, ωστόσο, δεν ισχύει.  Το ότι ένας Ιταλός διδάσκεται από έναν Αμερικανό για το χρώμα των κρασιών και τη σχέση του με την ποιότητά τους είναι σίγουρα παράδοξο. Αλλά οι γνώσεις και η εμπειρία του Ερικ Ασίμοφ δεν αμφισβητούνται, οπότε καλώς τον επικαλείται.  Από τον αμερικανό οινολόγο μαθαίνουμε μεταξύ άλλων ότι υπάρχουν κλήματα, όπως το nebbiolo, το sangiovese και το pinot noir, από τα οποία παράγονται ερυθροί οίνοι το χρώμα των οποίων είναι πιο απαλό σε σχέση με το χρώμα κόκκινων κρασιών που παράγονται από ποικιλίες όπως το cabernet sauvignon ή το syrah.  

5232233223
cottonbro / pexels

Ο γρίφος των ροζέ 

Πιο πρόσφατα και όσον αφορά την οινοποσία στην Αμερική, επικρατεί – μας πληροφορεί ο Ασίμοφ – η ακριβώς αντίθετη άποψη, όχι όμως όσον αφορά τα κόκκινα αλλά τα ροζέ κρασιά με την πλειονότητα των καταναλωτών να πιστεύει πως όσο πιο ανοιχτόχρωμο τόσο πιο καλό και απολαυστικό είναι ένα ροζέ κρασί.  

Ερωτηθείς από τον Αλεσάντρο Τρότσινο εάν το σκούρο χρώμα ενός ερυθρού οίνου είναι συνώνυμο υψηλής ποιότητας ο Ρόμπερτ Πρίντσιτς, επικεφαλής ενός περίφημου οινοποιείου στην περιφέρεια Φρίουλι – Βενέτσια Τζούλια, επισήμανε πως κάτι τέτοιο δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο.  «Τα κόκκινα κρασιά με έντονο χρώμα είναι κρασιά πυκνά, απαλά, γλυκά ευχάριστα. Το κρασί είναι φυσικά όξινο, τανικό, αλκαλικό, και δεν είναι πάντα εύκολο να το αντιληφθούμε. Ο ουρανίσκος των Αμερικανών, έχοντας επηρεαστεί από κριτικούς όπως ο Ρόμπερτ Πάρκερ, είναι συνηθισμένος στα απαλά κόκκινα κρασιά. 

Οσον αφορά στα ροζέ, κυριαρχούν όντως τα κρασιά Προβηγκίας», τα οποία διακρίνονται κυρίως για το απαλό χρώμα τους, εξήγησε ο ιταλός οινοπαραγωγός. «Εως και πριν από μερικά χρόνια βρίσκαμε στα μαγαζιά ένα ράφι με ροζέ κρασιά ενώ σήμερα υπάρχουν δέκα», πρόσθεσε.   

62111
Balázs Burján / pexels

Τα ροζέ της αριστοκρατίας 

Ο Λορέντσο Λάντι περίφημος οινολόγος που συνεργάζεται με μερικούς από τους πιο γνωστούς οινοπαραγωγούς της Ιταλίας κατέθεσε την άποψή του, μιλώντας αρχικά για τα ροζέ. «Από ιστορική σκοπιά όλα τα κρασιά της αριστοκρατίας ήταν ροζέ. Τουλάχιστον έως το πρώτο μισό του 1800. To Claret του Bordeaux ήταν ένα ροζέ (κόκκινο σήμερα) κρασί. Λέγεται πως αυτό συνέβαινε γιατί τότε δεν υπήρχε ο διαχωριστής, οπότε στον μούστο κατέληγαν και τα κοτσάνια. 

Το κρασί που προοριζόταν για τις φτωχότερες τάξεις ήταν ακατέργαστο, εκείνο που προοριζόταν για τους πλούσιους ήταν πιο ανοιχτόχρωμο διότι, επιδιώκοντας να αποφευχθεί η πικρότητα των κοτσανιών, η διαβροχή πραγματοποιούνταν γρήγορα. Πιθανώς στη συνέχεια τα μέλη των κατώτερων τάξεων, έχοντας καταστεί αστοί, να αναζήτησαν κρασιά πιο έντονα αλλά δίχως κοτσάνια», σημείωσε ο ιταλός ειδικός. 

Ανεξάρτητα, ωστόσο, από την ιστορία, ο ίδιος θεωρεί πως «το χρώμα των κρασιών είναι υπερτιμημένο». Συμπερασματικά, οπότε, το χρώμα ενός κρασιού δεν είναι ενδεικτικό της ποιότητάς του. Το ότι παρέχει πληροφορίες όσον αφορά τον τόπο παραγωγής ενός κρασιού, την οξύτητά του, την ποικιλία των κλημάτων, την περιεκτικότητά του σε αλκοόλ και σε τανίνες είναι αλήθεια αλλά ούτε αυτό πρέπει να θεωρείται δεδομένο. 

Ολοκληρώνοντας, οπότε, το κείμενό του ο Αλεσάντρο Τρότσινο αναφέρει πως «όλοι όσοι έχετε μπερδευτεί έχετε δύο επιλογές: να διαλέγετε την πιο πολύχρωμη ετικέτα και την πιο χαμηλή τιμή (αλλά θα τιμωρηθείτε) ή να επισκέπτεστε τα οινοποιεία, να αγοράζετε κρασιά από κάβες και όχι από μεγάλα καταστήματα, να ενημερώνεστε, να οσμίζεστε και να δοκιμάζετε».  

567788
cottonbro / pexels

Πηγή

Loader