Χαίρεται, πώς είναι η πρώτη εμπειρία σκηνοθεσίας στον ΘΟΚ; 

Είμαι πολύ ευχαριστημένη από τη συνεργασία μου με τον ΘΟΚ. Πάντα είχα αυτό που ήθελα και ζητούσα. Όλοι συμμετείχαν στη διαδικασία με χαρά. Δεν ένιωσα να σπρώχνω τους ανθρώπους να δουλέψουν για το όραμά μου, ήταν και δικό τους όραμα. Πολύ το ευχαριστήθηκα. Και τους ευχαριστώ όλους. Όλους. 

Ήταν δική σας επιλογή το έργο;

Το έργο μου το πρότεινε ο ΘΟΚ εγώ το διάβασα και μου άρεσε. Ήξερα τι θα το κάνω από την πρώτη ανάγνωση. Είχα μια φωτεινή ιδέα. Αν διαβάσεις ένα έργο θεατρικό και ταυτόχρονα μες το κεφάλι σου το στήνεις και το οδηγείς και το ντύνεις, τότε το έργο σε επέλεξε. Αυτό έγινε. Μου είπε σε θέλω και είπα κι εγώ σε θέλω. Και υπήρξαμε. 

Τι πιστεύετε πως μπορεί να προσφέρει σε ένα μικρό παιδί η παράστασή σας;

Ελπίδα και Χαρά. Θέλω να σηκώνω το νου των ανθρώπων. Ιδανικά θα ήθελα να εμπνέω … να σώζω. Αυτό θα το μπορούσα πιο εύκολα αν ήμουν ο Δαλάι Λάμα ή κάποιος άλλος. Αλλά είμαι ένα ηθοποιάκι και σκηνοθετάκι. Είναι όμως η σκηνοθεσία ένα ταξίδι και οδηγός εγώ. Εκεί που πάω τα παιδιά θέλω να ανυπομονούν σε όλη την πορεία και όταν πια φτάσουμε να είναι τόση η Χαρά που να θέλουν πάντα αυτό το ταξίδι. 

Σ’ έναν ενήλικα;  Ελπίδα και Χαρά.Τα ίδια. Ακριβώς τα ίδια. Το ταξίδι. Ξανά και ξανά και ξανά.

Θυμήσου πώς απάντησε σε αρκετά παρόμοιες ερωτήσεις μας η ηθοποιός της παράστασης Σαββίνα Γεωργίου:

«Εννοείται ότι το ζω το παραμύθι!»