H Ναυαρίνου να κατεβαίνει είτε την Ελευθερίας είτε την Φεϋζί Πασά, είτε να ανεβαίνει τα Τέσσερα Φανάρκα πάνω στην Γιλντίζ, η Δημοτική Βιβλιοθήκη τζαι η Αγίου Αντρέου με ούλλους τους παραδρόμους. Τζαι ύστερα εν τζαι η θάλασσα! Όπου τζαι να είσαι στη Λεμεσό, κατέβα προς τη θάλασσα. 

Τούτη η ερώτηση κάμνει με να σκεφτώ πριν απαντήσω, τι σημαίνει για μένα «πόλη» τζαι τι «αγαπημένο». Ο καθένας έρκεται που αλλού, τζαι όπως το θέλεις παρ’ το. 

Εν οι δρόμοι που έζησα τα παιδικά μου χρόνια, οι δρόμοι που με μεγάλωσαν τζαι ύστερα όταν επέστρεψα ξανά στην Κύπρο μετά τα 24 οι τόποι που ενηλικιώθηκα. Εν δρόμοι που έχουν έρωτα, περιέργεια, ανακάλυψη, απογοήτευση τζαι αποδοχή. Τούτοι οι δρόμοι κάμνουν με να παρατηρώ τζαι μέσα τζαι έξω. Τούτοι οι δρόμοι… Τα τέσσερα Φανάρκα, οι τ/κ συνοικίες, η Ελευθερίας, η Αγίου Αντρέου τζαι οι παράδρομοι της βιβλιοθήκης φανερώνουν που την μια την συνύπαρξη τζαι που την άλλη τις κοινωνικές επιβολές. Εν τζιαμέ που η πόλη είναι. Τζιαμέ που υπάρχει το σήμερα μέσα στο χτες. Όπως περπατάς πας τη στροφή της Φεϋζί Πασά να φκείς προς την εκκλησσιά του Άη Αντώνη σαν να ξέρεις ότι η γωνιά τούτη της Λεμεσού είδεν πολλά. Έσσιει έναν άλλο class! Σίουρα όι τζεινον το class των πύργων, το αποκομμένο που τη ζωή. Τζιαμέ εν μυρίζει ζωή.

Οι δρόμοι σε τούντες γειτονιές μυρίζουν χρόνο τζαι άνθρωπο

Τα εγκαταλελειμμένα σπίθκια, οι αποθήκες τζαι τα γκαράζ, όσες φορές τζαι να περάσεις που δίπλα κάθε φορά εν να κοιτάξεις με την ίδια περιέργεια. Το ίδιο εν τζαι για ‘μενα οι παράδρομοι της βιβλιοθήκης. Εν η πόλη τζιαμέ! Εν τα σπίθκια με χαρακτήρα, εν οι λαοί. Οι δρόμοι σε τούντες γειτονιές μυρίζουν χρόνο τζαι άνθρωπο. Παρατήρα. Έτσι τζαι αλλιώς τον τόπο κάμνουν τον οι άνθρωποι τζαι οι εποχές. Κάμνεις τον τζαι ‘σύ.

Εμετακόμισα τζαι επήα σε άλλη γειτονιά, τζαι τωρά μαθαίνω την τζαι τούτη την γωνιά της πόλης. Άλλο πράμα τζαι δαμέ. Κάτι δέντρα που φιλιούνται μες στους δρόμους. Εν ξιχάννω την Κυρία Μαίρη της Ναυαρίνου όμως. Ο Οκτώβρης εν ο πιο ρομαντικός μήνας του χρόνου. Η ώρα πέντεμισι κατεβάζει ο ουρανός χρώματα μπλέ τζαι ζωγραφίζει τζαι ο ήλιος που πάνω. Τζιαμέ στο roundabout το μιτσίν της, οι φοινιτζιές δίπλα που την πέτρα, τζαι να κατεβαίνουν τα χρώματα τζαι να αλλάσσει η εποχή. Ε αγαπάς την Λεμεσό, εν την αγαπάς;

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Για τον Γιώργο η Λευκωσία ένεν ρομαντική πόλη με την κλασική έννοια