O νεαρότερος σκηνοθέτης που τιμήθηκε με βραβείο σκηνοθεσίας στα θεατρικά βραβεία του ΘΟΚ και ο πρώτος Κύπριος που απέσπασε το ίδιο βραβείο σε τουρκικό έδαφος (στην Κωνσταντινούπολη για το δικοινοτικό “Περιμένοντας τον Γκοντό”) έχει τον τρόπο του να συνδυάζει θέατρο και πολιτική (με έντονα πολιτικοποιημένες παραστάσεις όχι το θέατρο που παίζουν οι πολιτικοί μας), να διοχετεύει στην τέχνη του τον κυκεώνα των διαφορετικών συναισθημάτων που τον πλημμυρίζουν με τα όσα βλέπει και ακούει γύρω του και φυσικά στο να επιλέγει δύσκολες και τολμηρές παραστάσεις (παιδικές και ενηλίκων) που όχι μόνο αποδεικνύονται εξαιρετικά δημοφιλείς αλλά έχουν και κάτι να πουν σε πολλά επίπεδα (όπως η επερχόμενη “Μήδεια” του Μποστ). Με τέτοιο επίθετο ο Κώστας Σιλβέστρος είναι προορισμένος να... κυνηγάει πάντα κάτι, είτε όνειρο, είτε όραμα, είτε στόχο, το σίγουρο είναι πως δεν κυνηγάει ποτέ τη διάκριση. Αυτή έχει τον δικό της τρόπο να έρχεται πάντα να τον βρίσκει...